Όπως έχουμε συζητήσει πολλές φορές, η ιστορία έχει δείξει ότι η κουζίνα κάθε λαού που έχει περάσει δύσκολες περιόδους (πολέμους, φτώχεια, κλπ) χαρακτηρίζεται από πιάτα στα οποία απλά, φτηνά και εύκολα υλικά συνδυάζονται με δημιουργικό τρόπο, για να δίνουν φαγητά πλούσια και σε γεύση αλλά και σε θρεπτική αξία.
Η δική μας κουζίνα είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα. Εγώ όμως θέλω να σας μιλήσω για μία φοβερά απλή αλλά πεντανόστιμη συνταγή που έμαθα πρόσφατα στη Βαρκελώνη: Το Pan Catalan, ή αλλιώς το Καταλάνικο ψωμί (στην ντόπια διάλεκτο ονομάζεται "pa amb tomàquet"). Όπως καταλαβαίνουμε από την αυθεντική ονομασία του (και θα δούμε από τα υλικά), πρόκειται ουσιαστικά για ψωμί με ντομάτα. Αυτό που όμως το κάνει τόσο απολαυστικό είναι αφ' ενός η αποτύπωση της αυθεντικής Μεσογειακής γεύσης στη σύστασή του, και αφ' ετέρου η τελετουργία του.
Βλέπετε σε κάποια εστιατόρια της Καταλονίας το φέρνουν έτοιμο, φτιαγμένο στο τραπέζι. Πολλές φορές όμως, στα πιο αυθεντικά μέρη, σου φέρνουν τα υλικά για να ακολουθήσεις διαδικασία "do it yourself". Τα υλικά είναι:
Χωριάτικο σταρένιο ψωμί (συχνά ελαφρά ψημένο για να είναι και λίγο πιο σκληρό)
Υπερώριμες ντομάτες
Σκόρδο ολόκληρο σε σκελίδες
Παρθένο ελαιόλαδο
Αλάτι, πιπέρι
Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί είναι η εξής:
Παίρνουμε μία σκελίδα σκόρδο και την κόβουμε στη μέση. Την τρίβουμε με δύναμη σε όλη την επιφάνεια της φέτας του ψωμιού, για να δώσει την όμορφη γεύση της παντού.
Στη συνέχεια κόβουμε την ώριμη ντομάτα στη μέση και την τρίβουμε στην ίδια επιφάνεια, ώσπου αυτή να κοκκινίσει αλλά και να μαλακώσει από το ζουμί της ντομάτας.
Προσθέτουμε ελαιόλαδο και αλατοπίπερο κατά τα γούστα μας.
Τρώμε και απολαμβάνουμε!
Το συγκεκριμένο πιάτο είναι για όλες τις ώρες. Σερβίρεται για πρωινό, κολατσιό, αλλά και ως ορεκτικό πριν έρθει το φαγητό. Μπορεί να συνοδευτεί από κίτρινο τυρί - αν βρισκόμαστε στην Ισπανία θα φάμε ένα νόστιμο Manchego, αν είμαστε στην Ελλάδα θα φάμε μία γευστικότατη γραβιέρα - ελιές, καθώς και με ποικιλία αλλαντικών για μεζέ. Αν συμβούν όλα αυτά, ανοίγουμε και ένα ωραίο, δροσερό ροζέ κρασί, και πραγματικά έχουμε ένα πεντανόστιμο και ολοκληρωμένο ελαφρύ καλοκαιρινό γεύμα - οι απλές, αυθεντικές γεύσεις δεν είναι οι καλύτερες;
Παρεμπιπτόντως, αν σας αρέσουν τα tapas γενικώς (προσωπικά τρελλαίνομαι), έχω βρεί και επισκέπτομαι τακτικά ένα εξαιρετικό blog αφιερωμένο στη συγκεκριμένη κουζίνα, το Tapas Talk. Εμπνεύστριά του είναι η Janelle, μία Αμερικάνα από τη Μινεσότα, η οποία μετακόμισε πριν λίγα χρόνια στη Μαδρίτη, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με την Ισπανική κουζίνα και τα tapas. Περιέχει ιστορικά στοιχεία, εστιατόρια και μέρη για να επισκεφτεί κανείς, καθώς και άπειρες συνταγές. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Θα το βρείτε στη διεύθυνση: http://tapastalk.wordpress.com/.
