Χωρίς φύλο συκής
Απαιτούμε από τα πιτσιρίκια στα 16 να βρουν τι θα γίνουν στην επαγγελματική ζωή τους, αλλά δεν είμαστε σίγουροι αν τους αφήνουμε να προσδιορίσουν το φύλο τους.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Ναι, προφανώς το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου έπρεπε να ψηφιστεί επί της αρχής. Για το άρθρο 3 όμως τα πράγματα δυσκολεύουν. Να μπορεί κανείς στα 15 να αποφασίζει αν θα δηλώνει άνδρας ή γυναίκα;
Ούτως ή άλλως, νομίζω ότι κανείς ενήλικας δεν πιστεύει ότι στα 15 και τα 16 είναι ένα παιδί στην κατάλληλη ηλικία για να κάνει επιλογές ζωής. Και όμως, αυτό ακριβώς του ζητάμε, εδώ και δεκαετίες να κάνει, όσον αφορά το επαγγελματικό του μέλλον. Και εκεί δεν χρειάζεται καν η γονική συναίνεση. Αναγκάζονται τα παιδιά να διαλέξουν που θα κατευθυνθούν επαγγελματικά στην υπόλοιπη ζωή τους, αγνοώντας αν θα έχουν δουλειά, ακόμη και αν το αντικείμενο τα ενδιαφέρει, σε αρκετές περιπτώσεις. Εκεί όμως η ανωριμότητα δεν ενοχλεί.
Δεν λέω φυσικά ότι το ένα λάθος πρέπει να εξαρτάται από το άλλο. Η αλήθεια είναι ότι στην εφηβεία τα παιδιά περνούν από δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις, οι οποίες συχνά ίσως τους οδηγήσουν σε επιλογές εξ αντίδρασης. Ναι, είναι έτσι πολύ πιθανό η δήλωση του φύλου να επηρεαστεί από αυτές τις διακυμάνσεις. Ή ίσως και να μην επηρεαστεί απλώς, αλλά να διευκολυνθεί. Τι εννοώ; Γιατί να σκεφτούμε ότι θα πρέπει να προστατευτεί ο έφηβος από την παρόρμηση να δηλώσει αλλαγή φύλου; Αρκεί να δοθεί η εύλογη δυνατότητα στον κάθε πολίτη να δηλώσει διαφορετικό φύλο περισσότερες από μία φορές- το οποίο, πέρα από λίγη γραφειοκρατία, δεν επιβαρύνει πουθενά το κράτος. Το κράτος που- θυμίζω- απαγορεύεται να κάνει οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ φύλων.
Τώρα η καζούρα με τον εξωγήινο του Κυριάκου. Άκουσα το απόσπασμα από τη Βουλή και ομολογώ πως το βρήκα λιγότερο ιλαρό από ό,τι περίμενα βλέποντας τον χαμό που γίνεται στα social media. Ανέφερε μια ιστορία που φέρεται να του είπε κάποιος ψυχίατρος για να στηρίξει την (ψιλοσυντηρητική κατ΄ εμέ) θέση του. Ναι μεν το «κάποιος» είναι ένα πρόβλημα για τέτοιου επιπέδου αναφορές, αλλά ο ισχυρισμός που ήθελε να προβάλει από την ιστορία που ανέφερε, δεν είναι και εξωφρενικός, ούτε προσβλητικός.
Απευθύνεται πολιτικά σε ένα πιο συντηρητικό ακροατήριο από εκείνο του ΣύΡιΖα και πρέπει να βρει τρόπο να διαφοροποιηθεί και να προτάξει την «διαφορετικότητα» των πολιτικών. Και για να πω την πάσα αλήθεια, η βασική μου αντίρρηση στην καζούρα με τον «εξωγήινο» είναι ότι δεν είναι μια πραγματικά αστεία ιστορία, αλλά μια ιστορία που επικοινωνιακής αντιπαράθεσης χωρίς διάλογο ουσίας.
Αν πρέπει μάλιστα να τα λέμε όλα, η ιστορία που κάποιος υπουργός- ο Κατρούγκαλος;- έλεγε ότι συνάντησε κάτι πολίτες που του έλεγαν ότι δεν μειώθηκε η σύνταξή τους μου φαίνεται πιο κατάλληλη για πλάκα.
Ούτως ή άλλως, νομίζω ότι κανείς ενήλικας δεν πιστεύει ότι στα 15 και τα 16 είναι ένα παιδί στην κατάλληλη ηλικία για να κάνει επιλογές ζωής. Και όμως, αυτό ακριβώς του ζητάμε, εδώ και δεκαετίες να κάνει, όσον αφορά το επαγγελματικό του μέλλον. Και εκεί δεν χρειάζεται καν η γονική συναίνεση. Αναγκάζονται τα παιδιά να διαλέξουν που θα κατευθυνθούν επαγγελματικά στην υπόλοιπη ζωή τους, αγνοώντας αν θα έχουν δουλειά, ακόμη και αν το αντικείμενο τα ενδιαφέρει, σε αρκετές περιπτώσεις. Εκεί όμως η ανωριμότητα δεν ενοχλεί.
Δεν λέω φυσικά ότι το ένα λάθος πρέπει να εξαρτάται από το άλλο. Η αλήθεια είναι ότι στην εφηβεία τα παιδιά περνούν από δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις, οι οποίες συχνά ίσως τους οδηγήσουν σε επιλογές εξ αντίδρασης. Ναι, είναι έτσι πολύ πιθανό η δήλωση του φύλου να επηρεαστεί από αυτές τις διακυμάνσεις. Ή ίσως και να μην επηρεαστεί απλώς, αλλά να διευκολυνθεί. Τι εννοώ; Γιατί να σκεφτούμε ότι θα πρέπει να προστατευτεί ο έφηβος από την παρόρμηση να δηλώσει αλλαγή φύλου; Αρκεί να δοθεί η εύλογη δυνατότητα στον κάθε πολίτη να δηλώσει διαφορετικό φύλο περισσότερες από μία φορές- το οποίο, πέρα από λίγη γραφειοκρατία, δεν επιβαρύνει πουθενά το κράτος. Το κράτος που- θυμίζω- απαγορεύεται να κάνει οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ φύλων.
Τώρα η καζούρα με τον εξωγήινο του Κυριάκου. Άκουσα το απόσπασμα από τη Βουλή και ομολογώ πως το βρήκα λιγότερο ιλαρό από ό,τι περίμενα βλέποντας τον χαμό που γίνεται στα social media. Ανέφερε μια ιστορία που φέρεται να του είπε κάποιος ψυχίατρος για να στηρίξει την (ψιλοσυντηρητική κατ΄ εμέ) θέση του. Ναι μεν το «κάποιος» είναι ένα πρόβλημα για τέτοιου επιπέδου αναφορές, αλλά ο ισχυρισμός που ήθελε να προβάλει από την ιστορία που ανέφερε, δεν είναι και εξωφρενικός, ούτε προσβλητικός.
Απευθύνεται πολιτικά σε ένα πιο συντηρητικό ακροατήριο από εκείνο του ΣύΡιΖα και πρέπει να βρει τρόπο να διαφοροποιηθεί και να προτάξει την «διαφορετικότητα» των πολιτικών. Και για να πω την πάσα αλήθεια, η βασική μου αντίρρηση στην καζούρα με τον «εξωγήινο» είναι ότι δεν είναι μια πραγματικά αστεία ιστορία, αλλά μια ιστορία που επικοινωνιακής αντιπαράθεσης χωρίς διάλογο ουσίας.
Αν πρέπει μάλιστα να τα λέμε όλα, η ιστορία που κάποιος υπουργός- ο Κατρούγκαλος;- έλεγε ότι συνάντησε κάτι πολίτες που του έλεγαν ότι δεν μειώθηκε η σύνταξή τους μου φαίνεται πιο κατάλληλη για πλάκα.
