Αξιόπιστες πληροφορίες; Από αύριο
Σε συνθήκες πρωτοφανούς κρίσης ουδείς έχει φροντίσει ώστε δύο τουλάχιστον μέρες την εβδομάδα να μην παιρνουμε ελλιπή στοιχεία για τα νέα κρούσματα.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας οι ειδικοί επιστήμονες, ο Tύπος αλλά και ο κάθε ενδιαφερόμενος έχει την δυνατότητα να βγάλει τα συμπεράσματά του από τα κρούσματα κορωνοΐου που ανακοινώνονται. Προφανώς τα συμπεράσματα αυτά δεν είναι της ίδιας βαρύτητας, αλλά οι πληροφορίες που δίνονται στηρίζονται στην ίδια αρχή: στην υποχρέωση των αρχών να ενημερώνουν την κοινή γνώμη και τους ειδκούς για την πορεία της πανδημίας.
Έλα όμως που αυτό δεν συμβαίνει με την ίδια εντελέχεια όλες τις ημέρες της εβδομάδσς! Έλα που κάποιες από αυτές τις ημέρες είναι διαφορετικές από τις άλλες! Ποιες είναι αυτές; Οι μέρες της σχόλης, Οι μέρες που ο κρατικός μηχανισμός τρώει το μανταρίνι του και οι ρυθμοί πέφτουν, καθώς είναι το ιερό σαββατοκύριακο ή για κάποια άλλη αργία.
Έτσι, τα κρούσματα που ανακοινώνονται κάθε Κυριακή και κυρίως κάθε Δευτέρα, δεν είναι αξιόπιστες πηγές εξαγωγής συμπερασμάτων για την διάδοση του ιού. Όπως δεν είναι και οι επόμενες ημέρες μετά από άλλες αργίες. «Τότε δεν γίνονται πολλά τεστ», μας λένε. Λες και με την αλλαγή της σύνταξης σε απρόσωπη («γίνονται») παύουν να υπάρχουν και οι ευθύνες για τις πρωτοβουλίες που δεν λαμβάνονται και τις σχετικές αποφάσεις που απουσιάζουν.
Από το Σάββατο το απόγευμα πρέπει κανείς να περιμένει το απόγευμα τη Τρίτης για να έχει αξιόπιστα στοιχεία και όχι υπερδιογκωμένες θετικότητες (ο λόγος των θετικών κρουσμάτων προς τον αριθμό των διενεργηθέντων τεστ), και χαμηλό αριθμό κρουσμάτων που κάνει από μόνος του τους ανεύθυνους της ενημέρωσης να μιλούν για «ανακούφιση από την υποχώρηση του αριθμού των κρουσμάτων» και για «διαφαινόμενη βελτίωση των επιδημιολογικών συνθηκών».
Εκεί η ανάγκη της ενημέρωσης υποχωρεί. Εκεί η επιθυμία μας να νικήσουμε τον ιό προσκρούει στην αδυναμία του μηχανισμού να οργανώσει το συνεχές της ροής των πληροφοριών. Εκεί, ακόμη και το επιτελικό κράτος καταθέτει τα όπλα και περιμένει υπομονετικά να περάσουν οι αδιαπραγμάτευτες ώρες χαλάρωσης, ώστε να επαναδραστηριοποιηθούν οι άνθρωποι εκείνοι που θα αποκαταστήσουν μια κανονική αλλά και αναγκαία ροή πληροφόρησης σχετικά με την διάδοση του ιού.
Αν κρίνουμε ότι η σχετική ενημέρωση είναι απαραίτητη, είναι απαράδεκτο να μην είναι διαρκής αλλά σποραδική. Δεν χρειάζεται δα και τόσο μεγαλύτερη προσπάθεια. Μπορούμε βέβαια και να συμβιβαστούμε και με το «ό,τι μπορούμε κάνουμε». Ίσως είναι προσβλητικό για το κράτος μας, αλλά δεν βαριέσαι; Πρώτη φορά είναι;
Έλα όμως που αυτό δεν συμβαίνει με την ίδια εντελέχεια όλες τις ημέρες της εβδομάδσς! Έλα που κάποιες από αυτές τις ημέρες είναι διαφορετικές από τις άλλες! Ποιες είναι αυτές; Οι μέρες της σχόλης, Οι μέρες που ο κρατικός μηχανισμός τρώει το μανταρίνι του και οι ρυθμοί πέφτουν, καθώς είναι το ιερό σαββατοκύριακο ή για κάποια άλλη αργία.
Έτσι, τα κρούσματα που ανακοινώνονται κάθε Κυριακή και κυρίως κάθε Δευτέρα, δεν είναι αξιόπιστες πηγές εξαγωγής συμπερασμάτων για την διάδοση του ιού. Όπως δεν είναι και οι επόμενες ημέρες μετά από άλλες αργίες. «Τότε δεν γίνονται πολλά τεστ», μας λένε. Λες και με την αλλαγή της σύνταξης σε απρόσωπη («γίνονται») παύουν να υπάρχουν και οι ευθύνες για τις πρωτοβουλίες που δεν λαμβάνονται και τις σχετικές αποφάσεις που απουσιάζουν.
Από το Σάββατο το απόγευμα πρέπει κανείς να περιμένει το απόγευμα τη Τρίτης για να έχει αξιόπιστα στοιχεία και όχι υπερδιογκωμένες θετικότητες (ο λόγος των θετικών κρουσμάτων προς τον αριθμό των διενεργηθέντων τεστ), και χαμηλό αριθμό κρουσμάτων που κάνει από μόνος του τους ανεύθυνους της ενημέρωσης να μιλούν για «ανακούφιση από την υποχώρηση του αριθμού των κρουσμάτων» και για «διαφαινόμενη βελτίωση των επιδημιολογικών συνθηκών».
Εκεί η ανάγκη της ενημέρωσης υποχωρεί. Εκεί η επιθυμία μας να νικήσουμε τον ιό προσκρούει στην αδυναμία του μηχανισμού να οργανώσει το συνεχές της ροής των πληροφοριών. Εκεί, ακόμη και το επιτελικό κράτος καταθέτει τα όπλα και περιμένει υπομονετικά να περάσουν οι αδιαπραγμάτευτες ώρες χαλάρωσης, ώστε να επαναδραστηριοποιηθούν οι άνθρωποι εκείνοι που θα αποκαταστήσουν μια κανονική αλλά και αναγκαία ροή πληροφόρησης σχετικά με την διάδοση του ιού.
Αν κρίνουμε ότι η σχετική ενημέρωση είναι απαραίτητη, είναι απαράδεκτο να μην είναι διαρκής αλλά σποραδική. Δεν χρειάζεται δα και τόσο μεγαλύτερη προσπάθεια. Μπορούμε βέβαια και να συμβιβαστούμε και με το «ό,τι μπορούμε κάνουμε». Ίσως είναι προσβλητικό για το κράτος μας, αλλά δεν βαριέσαι; Πρώτη φορά είναι;
