Πλάκα μας κάνουν με τη μείωση δρομολογίων στα ΜΜΜ;

Με κακόγουστο αστείο μοιάζει η μείωση των δρομολογίων την ώρα που επισημαίνεται διακαώς η ανάγκη για κοινωνική αποστασιοποίηση.
Πλάκα μας κάνουν με τη μείωση δρομολογίων στα ΜΜΜ;
Έχω κάθε καλή διάθεση να δω τα πράγματα θετικά. Να τα βάλω κάτω και να σκεφτώ πως ό,τι γίνεται σε επίπεδο πολιτείας γίνεται για την προστασία της υγείας μας και για το καλό μας. Με έναν αστερίσκο, από ό,τι φαίνεται: Να μην κοστίζει υπερβολικά.

Η αλήθεια είναι ότι σε καιρούς πανδημίας οι απανταχού κυβερνήσεις είχαν και έχουν ένα δύσκολο και αντιεπικοινωνιακό στοίχημα μπροστά τους, καθώς πρέπει να συγκρίνουν και να διαλέξουν σε μεγάλο βαθμό ανάμεσα στην υγεία των πολιτών και στην ευρωστία των προϋπολογισμών. Αν όμως το “γενικό lockdown- ή όχι;» είναι ένα βασανιστικό δίλημμα, δεν ισχύει το ίδιο με όλες τις υπόλοιπες επιλογές που έχει μπροστά της η κυβέρνηση.

Έτσι εξεπλάγην κατ΄ αρχάς με το πρόστιμο που θα πίπτει επί των επιβατών αν αυτοί υπερβούν το 65% της χωρητικότητα του μέσου μεταφοράς. Σοβαρά τώρα; Πώς θα έχει τις πληροφορίες που απαιτούνται ο κάθε επιβάτης για να το αποφασίζει αυτό πριν να μπει; Πώς θα κάνει αυτούς τους υπολογισμούς; Μπορούν όλοι; Θεωρώ ότι πρόκειται για μια πρόχειρη ρύθμιση που κινείται περισσότερο στην κατεύθυνση του «να εξαγγείλουμε κάτι για να δείξουμε στον κόσμο ότι κάτι (ξανα)αλλάζει». Και ίσως για αυτό να είναι επικίνδυνη.

Εκείνο όμως που μου φάνηκε πιο εξωφρενικό και νομίζω ότι έχει ξεκάθαρα να κάνει με την πολιτική βούληση για την προστασία των ασθενέστερων, είναι η εφαρμογή της θερινής  μείωσης των δρομολογίων των ΜΜΜ. Την ώρα που θέλεις να υπάρχει η κοινωνική αποστασιοποίηση, την οποία λες ότι θέλεις μάλιστα να επιτείνεις και επιβάλεις τους έξτρα περιορισμούς που λέγαμε πριν, μειώνεις τα δρομολόγια; Μα, πλάκα κάνεις στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς; Ζούμε που ζούμε σε μια χώρα με εξαιρετικά αραιές δημόσιες συγκοινωνίες, τους λες να τις κάνουν πιο αραιές και συνωστίζονται τελικά όρθιοι γύρω από άδειες καρέκλες, και τους μειώνεις και τα διαθέσιμα δρομολόγια.

Δηλαδή ας πούμε ότι εγώ περιμένω το λεωφορείο επί 40 λεπτά και τελικά έρχεται το ρημάδι. Κόβω τον κόσμο που έχει μέσα και αποφασίζω ότι η πληρότητά του είναι στο 68,9%- πράγμα που το καθιστά την επιβίβασή μου απαγορευτική. Οπότε περιμένω. Άλλα 40 λεπτά, μπορεί και μια ώρα. Και γιατί το επόμενο λεωφορείο θα είναι πιο άδειο; Σιγά μην είναι. Εν τω μεταξύ ας πούμε ότι εγώ θέλω να φτάσω στη δουλειά μου, έτσι; Πώς θα γίνει αυτό; Τιμωρούμαι και μαζί μου τιμωρείται όλη η δημόσια υγεία, επειδή δεν έχω Ι.Χ.;

Προφανώς και η θερινή μείωση των δρομολογίων είναι μια ρουτίνα προϋπολογισμένη στον ισολογισμό των φορέων των ΜΜΜ. Εδώ όμως θα έπρεπε να μην εφαρμοστεί, για να μην πω ότι θα έπρεπε ίσως τα δρομολόγια να πυκνώσουν. Δυστυχώς ακόμη και σε ένα πεδίο να μην ισχύουν τα μέτρα (εκκλησίες, μπα, ΜΜΜ), ακυρώνονται συνολικά οι ενέργειες για την προστασία του κοινού. Ή τουλάχιστον μοιάζουν λίγο με κοροϊδία.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v