Κυριάκο, είσαι σπίτι;

Η φορτηγο-συναυλία της Πρωτοψάλτη είχε αντιδράσεςι που δεν μου φαίνονται δικαιολογημένες, όσο και δεν με τρέλανε η πρωτοβουλία.
Κυριάκο, είσαι σπίτι;

Εμένα η συναυλία της Πρωτοψάλτη δεν με ενόχλησε καθόλου. Ούτε συγκινητική πρωτοβουλία τη βρήκα, ούτε καμιά μεγάλη προσφορά, ούτε τίποτα, αλλά δεν με ενοχλησε.

Ήταν μια κίνηση που μπορεί να υπαγορεύεται από δύο κίνητρα. Το ένα είναι προσωπικό- ψυχολογικό: Αυτοί οι άνθρωποι του πάλκου δεν αντέχουν για πολύ την ανωνυμία της κλεισούρας και ίσως σε τέτοια κατάταση νιώθουν πικρή την γεύση της λήθης- του προαιώνιου αντιπάλου της φήμης. Το άλλο είναι πιο πραγματιστικό και αφορά πιθανώς την έγνοια της καλλιτέχνιδος να έχει καλές παρτίδες με τον Δήμαρχο Αθηναίων, ο οποίος ίσως ανέλαβε την πρωτοβουλία. Αλλά αυτός ο δεύτερος είναι πιο μοχθηρός τρόπος σκέψης και δεν θέλω να σκέφτομαι έτσι.

Η απόφαση της καλλιτέχνιδας να περάσει από το Μέγαρο Μαξίμου, προφανώς δεν ήταν ούτε αυθόρμητη, ούτε τυχαία. Προφανώς επίσης ο Πρωθυπουργός δεν «άκουσε θόρυβο και κατέβηκε να δει τι γίνεται και "ωπ! Για δες! Η Πρωτοψάλτη ρε σεις!Γεια σου Άλκηστις!". Αυτονόητα όλο αυτό έχει κάτι το επικοινωνιακό, αλλά πόσο αρνητικό είναι; Ποιον θίγει και γιατί;

Καταλαβαίνω ότι σε αυτό το επίπεδο, της «πολιτικής εκμετάλλευσης», αντέδρασε ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο οποίος επέκρινε την εκτέλεση του δικού του τραγουδιού Τα πιο ωραία λαϊκά «στο Μέγαρο Μαξίμου και με δεξιά κυβέρνηση», όπως έγραψε. Αυτό και τα άλλα που έχει μαζεμένα στο υπουργείο Πολιτισμού για το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων.   

Μπορούμε όμως να το αποδώσουμε στην δικαιολογημένη και κατανοητή τάση ενός που κυβερνά να εκπέμψει μια εικόνα ασφάλειας και να μην φανεί «οχυρωμένος» και «φοβισμένος» μέσα. Ναι, επικοινωνιακό είναι και αυτό, αλλά με συμβολισμούς που έχουν σημασία για το «συλλογικό ηθικό».   

Ακούω και τα περί συνώστισμού που προκάλεσε η εμφάνιση της πρωτοψάλτη στην Ηρώδου Αττικού. Αν και βασικά τον συνωστισμό δημιούργησαν οι φωτογράφοι, αυτό όντως θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν υπήρχε προσωπικό της αστυνομίας που να αραιώνει τον κόσμο, παρά την ευφορία που προκαλούσε το θέαμα της ταλαντούχας αοιδού.

Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι ορισμένες εικόνες είναι χρήσιμες στην κοινή γνώμη και εν πολλοίς ανέξοδες, ασχέτως με το αν μας είναι αδιάφορες, αν διαφωνούμε πολιτικά ή αισθητικά μαζί τους. Μια τέτοια ήταν και η φορτηγο-συναυλία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Δεν νομίζω ότι το γεγονός αντέχει σε παραπάνω κριτική.    

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v