Αρχή άνδρα δείκνυσι

Ο κ. Τσιόδρας έκανε με γενναιόητα αυτό που έπρεπε, μιλώντας για τους Ρομά: Απαγόρευσε να γίνουν στόχος ενός νέου ρατσισμού.
Αρχή άνδρα δείκνυσι

Τα καλά πρέπει να λέγονται, ακόμη και αν το να τα πει κανείς δεν συνιστά πρωτοτυπία.

Οι δηλώσεις Τσιόδρα στον θεσσαλικό οικισμό των Ρομά είναι παράδειγμα προς μίμηση. Μου θύμισαν την εξαιρετική ομιλία Μπουτάρη για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης. Και οι δύο αναφορές συνιστούν "εξόφληση χρεών" που έχουμε ως κοινωνία, ακόμη και αν δεν το νιώθουμε. Και μιλώ για «χρέος» έχοντας υπόψη μου και το βάρος της ιστορίας, το παρελθόν δηλαδή που βαραίνει εμάς τους «κανονικούς Έλληνες» λόγω πρακτικών, πράξεων και νοοτροπιών.

Ο κ. Τσιόδρας έβαλε μια ασπίδα ανάμεσα σε συμπολίτες μας που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, και σε εμάς τους υπόλοιπους. Δεν έκανε το εύκολο, δεν βοήθησε να κατασκευαστούν «υπεύθυνοι» και «εχθροί» που θα μπορούσαν να κουβαλήσουν λίγο από το βάρος της συλλογικής μας τσαντήλας. Πόσο πρόθυμα η κοινή γνώμη θα κατανάλωνε κάτι τέτοιο! Πόσο πρόθυμα θα στρεφόταν κατά κάποιου- οποιουδήποτε- «άλλου»! Είναι τρομακτικό και μόνο να το σκεφτεί κανείς.

Για την ακρίβεια ο κ. Τσιόδρας έκανε κάτι περισσότερο από το να μην βοηθήσει να συμβεί κάτι τέτοιο: Δεν το επέτρεψε. «Πρέπει να καταλάβουν όλοι για τους Ρομά ότι δεν είναι αποδιοπομπαίοι τράγοι, δεν είναι απειλή, αλλά ευάλωτη ομάδα, τα μέτρα που έχουν παρθεί, αφορούν την διασπορά του ιού», είπε. 

Με τόση επικοινωνιακή ισχύ συγκεντρωμένη στο πρόσωπό του, λόγω των περιστάσεων, έδειξε κοινωνική υπευθυνότητα και χρησιμοποίησε την δεσπόζουσα θέση και το κύρος του για να στηρίξει κάποιους που το είχαν ανάγκη, για να τσαλαπατήσει ένα κύμα ρατσισμού την ώρα που γενιόταν. Τελικά, για να αποτραπούν οι βαθύτερες ρηγματώσεις στην ελληνική κοινωνία.    

Στην ίδια δέσμη δηλώσεων, ο κ. Τσιόδρας έκανε όμως και κάτι ακόμη: Έθεσε το ζήτημα στην (υπαρκτή) βάση της κοινωνικής ανισότητας. Είναι ένα θέμα που φαίνεται λιγότερο σημαντικό σε εποχές πανδημίας, αλλά που αποτελεί μια πραγματικότητα της οποίας οι επιπτώσεις είναι οδυνηρές και σε αυτές τις συνθήκες. «Οι Ρομά σε ολόκληρη την Ευρώπη συγκαταλέγονται στις αδύναμες ομάδες, γιατί ζουν σε υποβαθμισμένες κατοικίες. Σε πολλές περιοχές της Ευρώπης δεν έχουν νερό, κάτι που κάνει δύσκολο ακόμα και το πλύσιμο των χεριών και μειωμένη πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές».

Είναι, με άλλα λόγια, αυτό που δεν είναι ανάγκη να είσαι αριστερός για να συζητάς τις τελευταίες εβδομάδες: Ο ιός μπορεί να μην κάνει ταξικές διακρίσεις, αλλά δεν περνούν την κατάσταση με την ίδια δυσκολία όλες οι τάξεις.

Το ζήτημα της πρόσβασης στις παροχές όσο το δυνατόν περισσότερου κόσμου, δηλαδή το ζήτημα των κοινωνικών ανισοτήτων αφενός, και, αφετέρου, το ζήτημα της δημόσια υγείας είναι δύο αμιγώς πολιτικά θέματα που ο κορωνοϊός έφερε και θα φέρει στην πρώτη γραμμή.  

Δεν πιστεύω ότι ο επιφανής λοιμοξιολόγος εμφορείται από επαναστατικές διαθέσεις και για τον λόγο αυτόν θίγει το θέμα κατά αυτόν τον τρόπο. Είναι ίσως η χριστιανική του ηθική που τον κάνει κοινωνό ενός αισθήματος δικαίου. Η κοινή λογική, δεν μπορεί παρά να έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο, είτε προσεγγίζεται μέσω του διαλεκτικού υλισμού, είτε μέσω απαντήσεων που είναι λιγότερο μεταφυσικές από όσο φαίνονται.

Κλείνω με μια εγωιστική σκέψη που έκανα από κοινού με έναν φίλο: Μακάρι ο Τσιόδρας να μην πολιτευθεί!        

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v