Δύσκολη πίστα η "αλήθεια" σε καιρούς κρίσης
Στις κρίσεις η εμπιστοσύνη συγκεντρώνεται σε λίγα άτομα. Από αυτά ξεκινούν οι "αλήθειες" και δεν είναι δύσκολο να είναι σχετικές.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Τις πολιτικές συνέπειες των όσων ζούμε θα τις μελετάμε για αρκετό καιρό. Όχι γιατί η ανά τον κόσμο καραντίνα θα επηρεάσει την ζωή μας τόσο πολύ και για τόσο πολύ διάστημα, όσο γιατί προσφέρει ένα ανεπανάληπτο case study για το πώς μπλέκονται τα επίπεδα της ατομικής και της κρατικής ευθύνης, το πώς οι διοικούντες καλούνται να αποφασίσουν ανάμεσα στην οικονομία και την δημόσια υγεία, το πώς οι πολιτικές εντυπώσεις ξεκίνησαν να μπαίνουν στην εικόνα και διάφορα άλλα που τώρα δεν μπορώ ούτε να φανταστώ.
Η επιτροπή Τσιόδρα και οι εμφανίσεις του ίδιου του κ. Σωτήρη Τσιόδρα είναι ένα πρώτο αντικείμενο ανάλυσης. Η απόφασή του να προβάλει τα επιστημονικά δεδομένα και να μην ασχολείται με τις πολιτικές διαστάσεις της κρίσης ανέβασαν κατακόρυφα την αξιοπιστία του στο πεινασμένο για πληροφορίες κοινό που πλέον στήνεται κάθε απόγευμα για το ραντεβού του με τον εθνικό επιστήμονα. Η άνοδος της δημοτικότητάς του δείχνει την εμπιστοσύνη που χρειαζόμαστε να δείξουμε σε περιόδους ανάγκης προς τεχνοκρατικές και όχι πολιτικάντικες προσεγγίσεις. Δεν είναι μάλιστα λίγοι όσοι αναρωτιούνται γιατί δεν είναι υπουργός υγείας ο συγκεκριμένος άνθρωπος.
Όταν όμως υπάρχει τόση «συγκέντρωση εξουσίας» τα όρια πολιτικής και επιστήμης γίνονται δυσδιάκριτα, όπως και οι αντίστοιχες ηθικές υποχρεώσεις. Τι εννοώ; Η επισήμανση της ανάγκης για περισσότερες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας δεν εμπίπτει στο επιστημονικό πεδίο; Η επισήμανση του περιορισμένου αριθμού διαγνωστικών τεστ που καταδεικνύει την έλλειψη σε επίπεδο κράτους, δεν είναι ζήτημα του πως θα καταπολεμηθεί ο ιός; Και, συνακόλουθα, η μη αναφορά σε κάτι από αυτά δεν είναι πολιτική απόφαση;
Ήδη το κύρος της επιτροπής, το οποίο εκτινάσσεται όσο η ανησυχία του κόσμου μεγαλώνει, αξιοποιείται και πολιτικά, ακόμη και αν ο κ. Τσιόδρας δεν έχει τέτοια πρόθεση. Κάθε μέρα που ο κ Τσιόδρας δεν επισημαίνει κακώς κείμενα, κάθε μέρα που η έμφαση δίνεται στους αριθμούς των νοσούντων, χωρίς η επιστημονική κοινότητα να ομοφωνεί αναφορικά με το τι πρέπει να «μετράμε», πότε και πως…….
Ποιος θα αρνηθεί ότι η καθησυχαστική επίδραση Τσιόδρα χρειάζεται σε μια κοινή γνώμη που ζει μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Σε λίγο καιρό όμως- την υγειά μας να’ χουμε, πρώτα από όλα- η συζήτηση μοιραία θα πάει στην οικονομία, στη χασούρα και στον τρόπο να μειωθεί τοπ μέγεθός της αυτή. Και τότε ίσως τα μέλη της επιτροπής «αναγκαστούν» να συμφωνήσουν ότι αφού πέρασαν οι 15 ημέρες ίσως οι νεότεροι και υγιέστεροι να μπορούσαμε να ξαναρχίσουμε να έχουμε κανονικούς ρυθμούς. Θα βρεθούμε τότε μπροστά στο ενδιαφέρον αδιέξοδο η «αλήθεια» να πρέπει να στηριχθεί σε επιστημονικά δεδομένα, τα οποία θα επεξεργάζονται, θα αξιολογούν και θα δημοσιεύουν λίγα μόνο άτομα. Πώς τότε δεν θα στραμπουληχθεί η αλήθεια ώστε να δείχνει «εκεί που λέει η λογική;»
Η επιτροπή Τσιόδρα και οι εμφανίσεις του ίδιου του κ. Σωτήρη Τσιόδρα είναι ένα πρώτο αντικείμενο ανάλυσης. Η απόφασή του να προβάλει τα επιστημονικά δεδομένα και να μην ασχολείται με τις πολιτικές διαστάσεις της κρίσης ανέβασαν κατακόρυφα την αξιοπιστία του στο πεινασμένο για πληροφορίες κοινό που πλέον στήνεται κάθε απόγευμα για το ραντεβού του με τον εθνικό επιστήμονα. Η άνοδος της δημοτικότητάς του δείχνει την εμπιστοσύνη που χρειαζόμαστε να δείξουμε σε περιόδους ανάγκης προς τεχνοκρατικές και όχι πολιτικάντικες προσεγγίσεις. Δεν είναι μάλιστα λίγοι όσοι αναρωτιούνται γιατί δεν είναι υπουργός υγείας ο συγκεκριμένος άνθρωπος.
Όταν όμως υπάρχει τόση «συγκέντρωση εξουσίας» τα όρια πολιτικής και επιστήμης γίνονται δυσδιάκριτα, όπως και οι αντίστοιχες ηθικές υποχρεώσεις. Τι εννοώ; Η επισήμανση της ανάγκης για περισσότερες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας δεν εμπίπτει στο επιστημονικό πεδίο; Η επισήμανση του περιορισμένου αριθμού διαγνωστικών τεστ που καταδεικνύει την έλλειψη σε επίπεδο κράτους, δεν είναι ζήτημα του πως θα καταπολεμηθεί ο ιός; Και, συνακόλουθα, η μη αναφορά σε κάτι από αυτά δεν είναι πολιτική απόφαση;
Ήδη το κύρος της επιτροπής, το οποίο εκτινάσσεται όσο η ανησυχία του κόσμου μεγαλώνει, αξιοποιείται και πολιτικά, ακόμη και αν ο κ. Τσιόδρας δεν έχει τέτοια πρόθεση. Κάθε μέρα που ο κ Τσιόδρας δεν επισημαίνει κακώς κείμενα, κάθε μέρα που η έμφαση δίνεται στους αριθμούς των νοσούντων, χωρίς η επιστημονική κοινότητα να ομοφωνεί αναφορικά με το τι πρέπει να «μετράμε», πότε και πως…….
Ποιος θα αρνηθεί ότι η καθησυχαστική επίδραση Τσιόδρα χρειάζεται σε μια κοινή γνώμη που ζει μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Σε λίγο καιρό όμως- την υγειά μας να’ χουμε, πρώτα από όλα- η συζήτηση μοιραία θα πάει στην οικονομία, στη χασούρα και στον τρόπο να μειωθεί τοπ μέγεθός της αυτή. Και τότε ίσως τα μέλη της επιτροπής «αναγκαστούν» να συμφωνήσουν ότι αφού πέρασαν οι 15 ημέρες ίσως οι νεότεροι και υγιέστεροι να μπορούσαμε να ξαναρχίσουμε να έχουμε κανονικούς ρυθμούς. Θα βρεθούμε τότε μπροστά στο ενδιαφέρον αδιέξοδο η «αλήθεια» να πρέπει να στηριχθεί σε επιστημονικά δεδομένα, τα οποία θα επεξεργάζονται, θα αξιολογούν και θα δημοσιεύουν λίγα μόνο άτομα. Πώς τότε δεν θα στραμπουληχθεί η αλήθεια ώστε να δείχνει «εκεί που λέει η λογική;»
