Νομιμότητα και "νομιμότητα" με τροπολογίες

Ο χειρισμός των του ποδοσφαίρου αφήνει ορισμένα κακά μηνύματα για την Κυβέρνηση και την ικανότητά της να χειρίζεται κρίσεις. Και αν η παρέμβαση με την ψήφιση εξπρές της τροπολογίας προκαλεί ιλαρά αισθήματα απλώς και μόνο λόγω του πανικού που έπιασε τους ιθύνοντες να μην στενοχωρήσουν επιχειρηματικούς παράγοντες με ισχύ, υπάρχουν σημεία που πρκαλούν πραγματική ανησυχία.

Μέχρι εδώ η Κυβέρνηση έχει εξαιρετικά υψηλά ποσοστά αποδοχής. Δεν φταίει αυτή, δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο. Απλώς δεν της έτυχε έως τώρα κάτι άσχημο ή έστω δύσκολο. Το πιο δύσκολο από αυτά, την αναζωπύρωση των προσφυγικών ροών την έχει φάει στο κεφάλι χωρίς να επιδείξει καμία δυνατότητα διαχείρισης και απλώς δεν της έχει κοστίσει. Κατά τα λοιπά τίποτα απειλητικό, και τα οικονομικά, σε γενικές γραμμές, λυμένα- εδώ συζητάμε για αυξησούλες (λέμε τώρα).

Το ανησυχητικό για μια Κυβέρνηση που δείχνει ότι δεν έχει τα νεύρα να επιμείνει ούτε για 24 ώρες σε μια άποψη που ορισμένους δυσαρεστεί, είναι ότι έχει μπροστά της μια (πολύ) πιθανή κρίση με την Τουρκία. Και τι σόι κρίση θα είναι αυτή; Ποιος το ξέρει; Μέχρι που θα φτάσει; Οι υπόλοιπες δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει αφορούν την ίδια και τα ποσοστά της στην κοινή γνώμη και δεν με ανησυχούν.

Ο Πρωθυπουργός «απείλησε» από τη Βουλή ότι θα σταματήσει το πρωτάθλημα αν δεν συνετιστούν οι παράγοντες. Ορθώς. Ποιον έπεισε όμως ο επικεφαλής της Κυβέρνησης που άλλαξε τον νόμο εν μία νυκτί για να πέσει μια πλευρά στα μαλακά; Το ίδιο το ποδόσφαιρο δεν είναι σημαντικό. Όπως σωστά είπε ο Κ. Μητσοτάκης ζητήματα υγείας και παιδείας είναι πολύ πιο σημαντικά. Όταν όμως κυβερνάς, κυβερνάς και με συμβολισμούς- όχι μόνο με τα σημαντικά. Και εδώ ο συμβολισμός είναι ότι πρόκειται περί… λαπάδων.

Μάλιστα περί λαπάδων που κάνουν το μάγκα μόνο στις καταλήψεις, στις πορείες και στον όχλο των Εξαρχείων. Εδώ παιδιά η «νομιμότητα» δεν είναι πρώτη προτεραιότητα;