Θα κοπεί ο βήχας

Τα σπίτια ξεστολίζονται και μαζί τους ξεστολίζεται και το δέντρο της νέας Κυβέρνησης. Πάλι αυτή η άτιμη η πραγματικότητα θα μας κόψει το βήχα! 
Θα κοπεί ο βήχας
Για εμένα, οι φετινές γιορτές είχαν δύο ιδιαιτερότητες. Αφενός ήταν αυτές των οποίων τις αργίες εκτίμησα περισσότερο, και αφετέρου αυτές που μού φαίνεται ότι τις αφήνουμε πιο γρήγορα πίσω μας. 

Μπορεί όμως και να μού φαίνεται. Οι αναμνήσεις- ακόμα και οι πρόσφατες- είναι γλυκές. δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το ξεστόλισμα είναι πάντα πιο αγοραίο από το στόλισμα. Οι κινήσεις που απαιτεί δεν είναι μεγαλόσχημες και εορταστικές αλλά διεκπεραιωτικές και εργονομικές.

Ετσι λοιπόν οι γιορτές τελειώνουν και τα στολίδια είναι βάρος. «Το βάρος μιας γιορτής που πέρασε», που λέει και ο ποιητής.

Αλλά αυτό δε συμβαίνει πάντα; Επί παραδείγματι στην πολιτική: Δείτε τον άκομψο τρόπο με τον οποίο η πραγματικότητα αφαιρεί τα στολίδια από το δέντρο της νίκης του ΠΑΣΟΚ. Οι καθυστερήσεις και οι κυβερνητικές αβελτηρίες πλήττουν- δικαίως- την εικόνα αυτών που πρόβαραν το κοστούμι του σωτήρα, αλλά τελικά τους έπεφτε λίγο στενό και θα προτιμήσουν το πιο χαχόλικο του διαχειριστή.

Δεν ξέρω αν στους Έλληνες αξίζουν άλλου είδους κυβερνώντες πέρα από «διαχειριστές» έξωθεν εντολών που με τη σειρά τους υπακούν στην κοινή λογική της αγοράς. Αυτό που ξέρω είναι ότι τα επόμενα χρόνια, πολύ δύσκολα θα έχουμε ως λαός άλλου είδους κυβερνήσεις, οπότε οι αυτοσαρκασμοί για «υπαλλήλους» και «λογιστές» χρήσιμο θα ήταν να σταματήσουν – τουλάχιστον από όσους τάσσονται υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και από ό,τι φαίνεται οι άτεγκτοι ευρωπαίοι δεν ακολουθούν καν το παλαιό σχέδιο του Χίτλερ, κατά το οποίο σε μια κατεχόμενη από τη Γερμανία Ευρώπη η Ελλάδα θα ήταν ένας από τους βασικούς τόπους παραθερισμού. Οι τουριστικές κρατήσεις δεν πηγαίνουν καλά, αφού οι κουτόφραγκοι ισχυρίζονται ότι η χώρα μας είναι πανάκριβη.

Η αλήθεια είναι πως και εμείς την ίδια άποψη έχουμε, αλλά πιστεύουμε τόσο στην αμβλύνοια όλων όσων δεν είναι Έλληνες που ελπίζουμε ότι δεν θα το προσέξουν και θα μας αφήσουν πρόθυμα τα χρήματά τους σε αντάλλαγμα για εξυπηρέτηση που κοστίζει δέκα φορές λιγότερο από όσο τη χρεώνουμε.

Το In2life προσπαθεί να μην καταλύει σε δωμάτια που κοστίζουν 200 ευρώ το βράδυ και ανήκουν στην κατηγορία των 60 ευρώ. Για το λόγο αυτό «ανεβαίνει» στο travel.in2life και επισκέπτεται τους κυριότερους χειμερινούς προορισμούς της χώρας, αλλά και ορισμένους από τους δημοφιλέστερους του εξωτερικού. Ακόμα, αυτό το μήνα το In2life παρακολουθεί τις εκπτώσεις, και προτείνει ρομαντικά τριήμερα για την καθαρά Δευτέρα- το πρώτο τριήμερο του νέου χρόνου.

Πέρασα τις φετινές γιορτές ψιθυρίζοντας και ενίοτε τραγουδώντας βροντερά τις «Πρωτοχρονιές του ραδιοφώνου» από το Σαββόραμα του Διονύση Σαββόπουλου.

«Πάει ο καιρός που οι δικοί μας
σκηνοθετούσαν την γιορτή μας
και είσαι εσύ που πρέπει τώρα
να υψώσεις της γιορτής τα δώρα»,

τραγουδά ο στιχουργός και με φέρνει προ των νεότευκτων ευθυνών μου ως γονέα. Η γιορτή ως τέτοια έχει πλάκα. Τολμώ δε να πω ότι έχει ίσως περισσότερη πλάκα να την οργανώνεις.

Αυτό που παρατήρησα είναι το πώς- χωρίς να το επιλέγει κανείς άμεσα- μια σειρά πραγμάτων που κορόιδευε ή απλώς περιφρονούσε, όπως τα εορταστικά γεύματα, τα δώρα, το χριστουγεννιάτικο δέντρο φαίνεται ως η λογικότερη, ενίοτε και ως η κομψότερη επιλογή.

Δε μετανιώνω, Φραντς. Απλώς, ελπίζω να μην ξυπνήσω ένα πρωί και έχω μεταμορφωθεί σε κατσαρίδα.

Γιατί οι κατσαρίδες ανατρέφουν κατσαρίδες. 

Δ. Γλ. 



               [το τραγουδάκι του Σαββόπουλου]  

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v