Ποιος ήταν ο πατέρας του σερφ;

Θα πιστεύατε ποτέ ότι η διάδοση του σερφ πρωτίστως στις ΗΠΑ αλλά και εν συνεχεία σε ολόκληρο τον κόσμο οφείλεται σε ένα μόνο άτομο; Ο Δούκας, ή αλλιώς Πατέρας του Σερφ ή Mr. Χαβάη ήταν ούτως ή άλλως μια μοναδική προσωπικότητα…
Ποιος ήταν ο πατέρας του σερφ;
του Γιώργου Φλώκα

Με προέλευση από τα νησιά της Χαβάης, το σερφ αναβίωσε στις ακτές της Καλιφόρνια πριν από έναν αιώνα περίπου, χάρη σε έναν μόνο άνθρωπο, τον επονομαζόμενο …Δούκα!

Το άθλημα που έχει κλέψει τις καρδιές χιλιάδων, ανά τον κόσμο, ατόμων που είναι αποφασισμένοι να ταξιδέψουν σε ολόκληρη τη γη για να βρουν το επόμενο μεγάλο κύμα, και έχει δημιουργήσει ακόμη και δική του κουλτούρα (beach culture) πρωτοεμφανίστηκε σε μια ακτή της Καλιφόρνια σχεδόν πριν από έναν αιώνα.

Το 1912, ο Δούκας, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Duke Paoa Kahanamoku Hulikohola Kahinu Moko, έκανε επίδειξη σε μια παραλία της Καλιφόρνια και μια νέα τρέλα γεννήθηκε. Μέχρι εκείνη την ημέρα, το σερφ δεν ήταν παρά μια δραστηριότητα των ιθαγενών στα νησιά της Χαβάης, που κρατούσε από τον 15ο αιώνα.

Ο Δούκας πέρασε τα νεανικά του χρόνια καβαλώντας τα κύματα στην πασίγνωστη πλέον παραλία του Waikiki. Όντας εγγονός ενός σημαντικού ηγέτη στη Χαβάη, αποφάσισε να πάρει τη ζωή του στα χέρια του και να μην ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του, αλλά να περάσει στις αμερικανικές ακτές, όπου θα ακολουθούσε καριέρα κολυμβητή.

H πρώτη του -παραδοσιακή- σανίδα ήταν ξύλινη (από το δέντρο koa), 5 μέτρα μακριά και ζύγιζε 50 κιλά, ενώ απείχε μακράν από τις σύγχρονες και πολύ ελαφρότερες σανίδες του σερφ.

Ολυμπιονίκης Δούκας
Ωστόσο, ο «πατέρας του σερφ» κατάφερε να γίνει ευρύτερα γνωστός χάρη στο ταλέντο του στην κολύμβηση καθώς στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα ελεύθερο.

Μετά τους Ολυμπιακούς, όταν το όνομά του (το Duke, όχι ο σιδηρόδρομος) έγινε γνωστό, ξεκίνησε για μια περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, συστήνοντας το αγαπημένο του άθλημα.

Και ήταν επιτυχημένη. Όλοι οι αστέρες του Χόλιγουντ εκείνης της εποχής έτρεχαν από πίσω του για λίγα μαθήματα σερφ. Καθώς τα τηλεοπτικά στούντιο απείχαν ελάχιστα από την παραλία, το νέο άθλημα απέκτησε σημαντικούς οπαδούς και, μέσω της κινηματογραφικής βιομηχανίας, διαδόθηκε σε ολόκληρη την Αμερική.

Στα αθλητικά του επιτεύγματα συγκαταλέγονται επίσης παγκόσμια ρεκόρ στην κολύμβηση και μετάλλια στο πόλο, με την εθνική ομάδα των ΗΠΑ.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Καλιφόρνια, προπόνησε πολλούς αστέρες του Χόλιγουντ για τις θεαματικές σκηνές στη θάλασσα, ενώ και ο ίδιος έπαιξε τον σέρφερ σε διάφορες ταινίες.

Διατέλεσε επίσης ναυαγοσώστης, εισάγοντας νέα πρότυπα στο επάγγελμα, καθώς επέλεξε να εργάζεται με το σερφ του. Έτσι, μπορούσε να πηγαινοέρχεται στην ακτή πολύ γρηγορότερα από ό,τι με το κολύμπι. Το 1925, διέσωσε οκτώ ναύτες από ένα ψαροκάικο που βούλιαζε, μεταφέροντάς τους έναν-έναν στην ακτή.

Σύμφωνα με το θρύλο, τον Ιούλιο του 1917, ο Δούκας ή ο «μεγάλος καβαλάρης των κυμάτων», κατάφερε να δαμάσει ένα κύμα ύψους 10 μέτρων για απόσταση μεγαλύτερη από ένα χιλιόμετρο.

Ο Δούκας απέκτησε τελικώς πέντε ολυμπιακά μετάλλια στην κολύμβηση, ενώ ταξίδεψε ανά τον κόσμο για κολυμβητικές επιδείξεις, χωρίς ποτέ να σταματήσει να παρουσιάζει και το αγαπημένο του άθλημα.

To ταξίδι του στο Σίδνει της Αυστραλίας, το 1914, θεωρείται η απαρχή της εξέλιξης του σερφ στην ήπειρο, ενώ η σανίδια που κατασκεύασε επιτόπου διατηρείται ακόμη και σήμερα στο Freshwater Surf Club.

Μία νέα κουλτούρα ξεκινά
Το σερφ κέρδισε γρήγορα τις καρδιές των Αμερικάνων και τις δεκαετίες του ‘20 και του ‘30, με το αυτοκίνητο να περνά σε μαζική παραγωγή, οι ακτές γέμιζαν με νεαρούς που πάλευαν με τα κύματα και αναζητούσαν συνεχώς νέα σημεία με καλύτερα κύματα. Το Μαλιμπού έγινε γρήγορα το αγαπημένο μέρος των σέρφερς.

Το σερφ και ο άνεμος ελευθερίας που αποπνέει επηρέασε και επηρεάζει έντονα ακόμη και σήμερα τη μόδα, τη μουσική και τις τέχνες ευρύτερα.

Η επονομαζόμενη «μουσική σερφ» ήρθε και …έδεσε στη δεκαετία του 1960, με τα μεγάλα hits των Beach Boys να ακούγονται μετά μανίας τόσο στις παραλίες όσο και στους δρόμους των μεγάλων πόλεων στις ΗΠΑ.

Τότε, μια μέρα χωρίς κύματα το 1958, δυο σέρφερς από το Μαλιμπού αποφάσισαν να τοποθετήσουν ρόδες κάτω από τις σανίδες τους. Πολλοί τους μιμήθηκαν και μια νέα -υβριδική- τρέλα γεννήθηκε με το νέο εξάρτημα που αρχικά ονομαζόταν «roll surf».

Με στέκι το θρυλικό Zephyr Shop στην παραλία Venice του Λος Άντζελες, οι σέρφερς βγήκαν στην …ξηρά και έγιναν και σκέιτερς ενώ οι ιδιοκτήτες του καταστήματος δημιούργησαν σταδιακά το σύγχρονο σκέιτμπορντ.

Το σερφ έχει αποτελέσει αγαπημένο θέμα σε αμερικανικές ταινίες για εφήβους, αλλά η ταινία «Στην κόψη του κύματος» με τον Πάτρικ Σουέηζ και τον Κιάνου Ρίβς, συνοψίζει σε γενικές γραμμές τη φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής των σέρφερς.


Ο Kahanamoku πέθανε τελικά από καρδιακή προσβολή το 1968, στην ηλικία των 77. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε με μια τελετή με χαβανέζικα τραγούδια που συγκέντρωσε χιλιάδες Αμερικανών ενώ οι στάχτες του σκορπίστηκαν –πού αλλού;- στον αγαπημένο του ωκεανό.

Στην παραλία του Waikiki, υπάρχει άγαλμα του Δούκα Kahanamoku, στο οποίο οι οπαδοί του αθλήματος και του ελεύθερου τρόπου ζωής που δίδαξε, αφήνουν μέχρι και σήμερα λουλούδια.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v