Billy Idol: Το punk rock των 80's ήταν... ξανθό

Κυρίαρχο σύμβολο του punk rock, o προκλητικός φωνακλάς ονόματι Billy Idol έχει να διηγηθεί πολλά από την τριαντάχρονη – και βάλε – καριέρα του. Η ζωή και το έργο του πιο αναγνωρίσιμου "ξανθού" των 80's.
Billy Idol: Το punk rock των 80s ήταν... ξανθό
του Νικόλα Γεωργιακώδη

Συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με το punk rock της δεκαετίας του ’80, γράφοντας και ερμηνεύοντας διαχρονικά τραγούδια που αν τα πετύχεις σε κάποιο ρετρό ροκ αφιέρωμα είναι σίγουρο ότι θα σιγοτραγουδήσεις το ρεφρέν τους. Με αφορμή την επικείμενη πρώτη συναυλία του στην χώρα μας, θυμόμαστε τις σημαντικότερες στιγμές από την ζωή και την καριέρα του.

Μετρώντας σχεδόν τριάντα χρόνια – όχι πάντα – επιτυχημένης σταδιοδρομίας στην ροκ σκηνή, ο γεννημένος το 1955 στο Middlesex της Αγγλίας William Michael Albert Broad, αργότερα γνωστός με το ψευδώνυμο Billy Idol, μετακόμισε στα δύο του μόλις χρόνια μαζί με την οικογένειά του στο Long Island της Νέας Υόρκης σε αναζήτηση του αμερικάνικου ονείρου. Η Αμερική εντυπωσίασε τον μικρό William, ο οποίος ενθουσιάστηκε από τα γρήγορα αυτοκίνητα και τον δυναμισμό της ροκ μουσικής.

Γόνος συντηρητικής οικογένειας, o William πήγαινε συχνά στην εκκλησία, ενώ σε ηλικία δέκα χρονών οι γονείς του τον πήγαν στους Προσκόπους, απ’ όπου διώχτηκε κακήν κακώς ένα χρόνο μετά επειδή φιλήθηκε με ένα κορίτσι. Η πορεία του στο σχολείο ήταν υποδειγματική, αλλά η μονοτονία της καθημερινότητας και το διάβασμα τον έκαναν να πλήττει αφόρητα. Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να αποφοιτήσει με εξαιρετικούς βαθμούς, αν και οι σχέσεις με τους συμμαθητές του δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές.

Ο «κλειστός» και αντιδραστικός του χαρακτήρας, οδήγησε έναν από τους καθηγητές του να γράψει στον έλεγχο “Billy is idle” (Ο Billy είναι τεμπέλης), παρέχοντάς έτσι άθελά του στον νεαρό William την ιδέα για το όνομα που θα συνόδευε την μετέπειτα λαμπρή του καριέρα. Billy Idol. Η μεσοαστική ζωή της οικογένειάς του ήταν άκρως καταπιεστική για τον ίδιο. Όπως είχε δηλώσει «Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους λόγους που ασχολήθηκα με το rock and roll. Δούλευα στην επιχείρησή του πουλώντας εργαλεία και αναρωτιόμουν ‘Που είναι η διασκέδαση; Πού είναι η πλάκα’;»

Η έκρηξη του punk στην Αγγλία το 1975 ήταν η αφορμή που περίμενε ο Billy για να ξεφύγει από αυτήν την καταπίεση. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του και ύστερα από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες εισόδου στην Ανώτατη Εκπαίδευση, κατάφερε να μπει στο Πανεπιστήμιο του Sussex, όπου και ξεκίνησε μαθήματα Φιλοσοφίας. Η αγάπη του όμως, για την μουσική και οι συναναστροφές του με την Susan Dallion (μετέπειτα τραγουδίστρια των Siouxsie and the Banshees) και τον μπασίστα των Sex Pistols Sid Vicious, τον έκαναν να παρατήσει τις σπουδές του και να λάβει μέρος στην τότε μουσική επανάσταση, δημιουργώντας το πρώτο του group The Rockettes.

Στην συνέχεια ο Billy γίνεται κιθαρίστας των Chelsea, αλλά μετά από μόλις τρεις δημόσιες εμφανίσεις σε πανεπιστημιακές συναυλίες, δημιουργεί μαζί με τους συμφοιτητές του Tony James (μπάσο), Jon Towe (drums) και Bob Andrews (κιθάρα) τους Generation X, το πρώτο συγκρότημα με το οποίο γίνεται στην ουσία γνωστός στο ευρύ κοινό. Το 1977 υπογράφουν συμβόλαιο με την Chrisalis Records, αλλά κυκλοφορούν μόλις τρία άλμπουμ προτού διαλυθούν εξαιτίας τσακωμών ανάμεσα στα μέλη για την μουσική «γραμμή» που θα ακολουθούσε το σχήμα.

Απογοητευμένος από την αποτυχία της μπάντας του, ο Billy επιστρέφει στην Νέα Υόρκη, όπου γνωρίζεται με τον τότε μάνατζερ των Kiss Bill Aucoin. «Καρπός» της συνεργασίας τους τους είναι το EP “Don’t Stop” το 1981, το οποίο του εξασφαλίζει νέο συμβόλαιο, σόλο αυτή τη φορά, με την Chrysalis. Το ΕP περιέχει διασκευασμένα κομμάτια των Generation X, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου hit Dancing with Myself. Ένα χρόνο μετά κυκλοφορεί το πρώτο ολοκληρωμένο ομώνυμο προσωπικό του άλμπουμ και εκμεταλλευόμενος την «έκρηξη» του MTV, φτιάχνει δύο βίντεο κλιπ για τα κομμάτια White Wedding και Dancing with Myself στα οποία εμφανίζεται με το στυλ που θα τον καθιερώσει στην συνείδηση των fans: μαλλί «καρφάκια», φουλ δερμάτινο outfit και... ποικιλία από δαχτυλίδια.

Δείτε τα δύο κλασσικά βίντεο:





Το έδαφος είναι έτοιμο για την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ του, Rebel Yell, το οποίο περιείχε το ομώνυμο κομμάτι – σταθμό στην μουσική του σταδιοδρομία. «Κάθε βραδύ λέω από μέσα μου: ευχαριστώ θεέ μου που έγραψα αυτό. Αν δεν είχα αυτό το τραγούδι τότε δεν θα είχα τίποτα που να είναι σαν κι αυτά, δεν θα είχα τίποτα απολύτως», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του το 2008 για το κομμάτι που γέμισε δεκάδες συναυλιακούς χώρους στην Αμερική. Ακολουθεί το εξίσου επιτυχημένο άλμπουμ «Whiplash smile» (1987), ενώ την ίδια χρονιά ο κιθαρίστας και αγαπημένος φίλος του Billy, Steve Stevens, διακόπτει την συνεργασία τους για να ξεκινήσει σόλο καριέρα.

Ένα χρόνο μετά κυκλοφορεί το best- of “Vital Idol”, από το οποίο προκύπτει το πολυπαιγμένο από το MTV βίντεο κλιπ Mony Mony. Εξαφανίζεται από το προσκήνιο για δύο χρόνια και επανεμφανίζεται το 1989 στο μιούζικαλ των Who “Tommy”. Το 1990 κυκλοφορεί το τέταρτό του άλμπουμ με τον ειρωνικό τίτλο “Charmed Life”. Ειρωνικό γιατί λίγο πριν την επίσημη κυκλοφορία του, ο Billy είχε ένα σοβαρό ατύχημα με την μηχανή, το οποίο παραλίγο να του στοιχήσει το ένα του πόδι. Επανήλθε όμως δριμύτερος, γυρίζοντας μάλιστα και ένα βίντεο κλιπ για το κομμάτι 'Cradle of Love', στο οποίο εμφανίστηκε «κομμένος» από την μέση και πάνω.

Δείτε το βίντεο κλιπ:



Δοκιμάζοντας την τύχη του στη μεγάλη οθόνη, κάνει το ντεμπούτο του στην ταινία του Oliver Stone «Doors» το 1991, παίζοντας το ρόλο του αλκοολικού φίλου του Jim Morisson καθώς επίσης και στις μέτριες Mad Dog Time και Wedding Singer. Η στροφή 360 μοιρών που επιχείρησε λίγα χρόνια μετά με τα τέκνο ακούσματα του Cyberpunk, ναυάγησε παταγωδώς και τον βύθισε στην άβυσσο των ναρκωτικών. Το 1994 μεταφέρεται εσπευσμένα στο νοσοκομείο έπειτα από overdose και αφού συνέλθει αποφασίζει να εστιάσει στα δύο του παιδιά από δύο διαφορετικές του σχέσεις William Broad και Bonnie Blue.

Το 1999 επανασυνδέεται με τον κιθαρίστα του Stevens και ανακαλύπτουν ότι ένα μέρος έστω από την μαγεία του παρελθόντος υπάρχει ακόμα. Βουρ για πωλήσεις λοιπόν. Ένα εμπλουτισμένο best of κυκλοφορεί το 2001 κάνοντας μισό εκατομμύριο πωλήσεις στις ΗΠΑ και δύο ντοκιμαντέρ για την ζωή του προβάλλονται από το δημοφιλές μουσικό κανάλι VH1.

Τα μέλη της μπάντας του Billy Idol εκτός από τον ίδιο, αυτή τη στιγμή είναι οι:
Steve Stevens - guitar
Billy Morrison - guitar (2010-σήμερα)
Stephen McGrath - bass
Derek Sherinian - keyboards
Jeremy Colson - drums (2010-σήμερα)

Μικρά και άγνωστα για την ζωή του:

*Η έμπνευση για το “Rebel Yell” ήρθε όταν ήταν μεθυσμένος σε πάρτι για τα γενέθλια του Μικ Τζάγγερ.

* Το 1992 κρίθηκε ένοχος για τον ξυλοδαρμό του συνεργάτη του Amber Nevel έξω από ένα εστιατόριο του Χόλυγουντ. Πλήρωσε τρεις χιλιάδες δολάρια πρόστιμο και υποχρεώθηκε να συμμετέχει σε διαφημιστικά κατά των ναρκωτικών.

* Ήταν δύο φορές υποψήφιος για το βραβείο Grammy του καλύτερου ροκ ερμηνευτή, με τα άλμπουμ Whiplash Smile και Rebel Yell.

* Είναι χορτοφάγος.

* Κατέχει την 55η θέση στην λίστα του καναλιού VH1 με τους εκατό πιο σέξι καλλιτέχνες.

* Έχει πει την ατάκα «Ο Χριστός ήταν punk rocker”.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v