Για τους παλιούς, ο δημιουργός του αξέχαστου score «Shaft». Για τους νέους, o… γυναικάς chef από το Southpark. Για τον κόσμο της μουσικής, ένας θρύλος της soul και της funk.
Παλαιότερο των 360 ημερών
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Το πρωί της Κυριακής 10 Αυγούστου, η παγκόσμια μουσική σκηνή χάνει ένα από τα μεγαλύτερα «μαύρα» αστέρια της. Ο Isaac Lee Hayes Jr., κατά κόσμον Isaac Hayes, κείτεται αναίσθητος δίπλα στον διάδρομο γυμναστικής στο σπίτι του, στο Μέμφις του Τένεσι. Λίγες ώρες αργότερα διαπιστώνεται ο θάνατός του στο νοσοκομείο Μεμόριαλ. Έχει αφήσει πίσω του 12 παιδιά, 14 εγγόνια και μία μουσική κληρονομιά οικεία, αλλά συνάμα τόσο ξεχωριστή.
Γεννημένος το 1942 στο Κόβινγκτον του Τενεσί, μεγάλωσε με τους παππούδες του μετά τον θάνατο των γονιών του. Στα παιδικά του χρόνια δούλευε στις βαμβακοφυτείες του Κόβινγκτον, ενώ παράλληλα τραγουδούσε από 5 χρονών στην τοπική εκκλησία. Αυτοδίδακτος στο πιάνο, στο φλάουτο και στο σαξόφωνο, ξεκινάει την μουσική του καριέρα την δεκαετία του 60’, συμμετέχοντας σε διάφορα μουσικά σχήματα. Το πρώτο του άλμπουμ, Presenting Isaac Hayes (1967), δεν πέτυχε εμπορικά παρά την αυτοσχέδια jazz αισθητική του.
Δύο χρόνια μετά το 1969, ο «Black Moses» όπως τον αποκαλούσαν, προκαλεί πάταγο με το άλμπουμ Hot Buttered Soul, εισάγοντας καινοτόμα στοιχεία πρωτόγνωρα για εκείνη την εποχή. Τα κομμάτια του φτάνουν τα 15 λεπτά(!), ενώ οι μονόλογοι του πριν τα τραγούδια θα κοπιαριστούν άπειρες φορές από διάσημους αστέρες της ραπ μουσικής. Το άλμπουμ συναντά τεράστια εμπορική επιτυχία, θέτοντας νέα στάνταρντς στον χώρο της «μαύρης» μουσικής. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή για τον τροβαδούρο με την βαθειά φωνή…
Στις αρχές του 1971 ο Hayes γράφει ιστορία. Συνθέτει και ερμηνεύει την μουσική για το soundtrack της ταινίας “Shaft”, το οποίο γίνεται ανάρπαστο. Το ομώνυμο τραγούδι «χτυπάει» την πρώτη θέση στα charts παγκοσμίως και του χαρίζει το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού την ίδια χρονιά.