Leonard Cohen: First we take Manhattan, then… Athens

Μουσικός με ιδιαιτερότητες, τροβαδούρος παλαιάς κοπής με ιδιαίτερη σχέση και αγάπη για την Ελλάδα (έμενε στην Ύδρα), ο Leonard Cohen επιστρέφει στις 30 Ιουλίου για μια συναυλία στην Αθήνα. Ένα flash back στη ζωή και τη δημιουργία του.
Leonard Cohen: First we take Manhattan, then… Athens
του Γιώργου Φλώκα

Ένας θρυλικός ποιητής, συνθέτης και τραγουδιστής, ο Leonard Cohen θα επισκεφθεί το καλοκαίρι την Αθήνα, στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας που θα πραγματοποιήσει.
Ο 73χρονος Cohen έχει στερήσει εδώ και πολύ καιρό από τους θαυμαστές του την ευκαιρία να τον δουν από κοντά καθώς αυτή η περιοδεία, που θα αρχίσει από το Τορόντο στις 6 Ιουνίου, είναι η πρώτη του, μετά από 15 ολόκληρα χρόνια.

Στην αγαπημένη του Ελλάδα θα βρεθεί τον Ιούλιο και συγκεκριμένα στις 30 του μήνα, για μια συναυλία στο Terra Vibe Park, όπου θα ερμηνεύσει κλασικές επιτυχίες όπως το Suzanne, το Everybody Knows και το Dance me to the end of love, αλλά και τραγούδια εμπνευσμένα από την τελευταία ποιητική του συλλογή, το Book of Longing.

Who is Who
Γεννήθηκε το 1934 στον Καναδά από γονείς με εβραϊκές ρίζες. Ο θάνατος του πατέρα του όταν ο Cohen ήταν μόλις 6 ετών, τον σημάδεψε βαθιά, ενώ το μηνιαίο επίδομα που του άφησε ως κληρονομιά, του επέτρεψε να ασχοληθεί με τις φιλολογικές του αναζητήσεις.
Η έντονη ποιητική του διάθεση θα αποκαλυφθεί όταν σε κάποια από τις εξορμήσεις του σε βιβλιοπωλεία, το 1949, ανακαλύπτει μια συλλογή ποιημάτων του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.

Η ποίηση του Λόρκα θα τον συνεπάρει και θα τον σπρώξει σε λογοτεχνικές σπουδές στο πανεπιστήμιο McGill του Μόντρεαλ, όπου και εξοικειώνεται με το έργο των Πάουντ, Ελιοτ, Σέλεϊ, Μπλέικ και Ρεμπό. Δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, Let us compare mythologies, το 1956 και το πρώτο του μυθιστόρημα το 1963, αλλά αυτό που τον κέρδισε τελικά ήταν η μουσική, καθώς, όπως έλεγε «οι κιθάρες εντυπωσιάζουν τα κορίτσια».

Το 1963 ανακαλύπτει την Υδρα όπου και εγκαθίσταται, γράφοντας ποιήματα αλλά και το μυθιστόρημα Beautiful losers. Στη δεκαετία του ’60, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ύδρα, ο Cohen φιλοξένησε τους σκανδιναβούς συγγραφείς Axel Jensen και Goran Tunstrom. Έζησε με τη γυναίκα του Jensen, Marianne και τον γιο της μετά το χωρισμό της από τον Jensen. Το τραγούδι του «So long, Marianne» φέρεται να έχει γραφτεί για εκείνη.

Μετά από μια πενταετία στο ελληνικό νησί, το 1967 μετακομίζει στην Αμερική για να αφοσιωθεί στη μουσική. Την ίδια χρονιά, κυκλοφορεί και ο πρώτος του δίσκος, το Songs of Leonard Cohen. Ακολούθησε το 1969 ο δίσκος Songs from a Room, όπου μπορεί κανείς να βρει το αριστουργηματικό Bird on a Wire, το Songs of Love and Hate το 1971 και το New Skin for the Old Ceremony το 1974.

Σύμφωνα με τον βιογράφο του Cohen, ο δημιουργός έχει παντρευτεί μια φορά, την καλλιτέχνη Suzanne Elrod, αν και ο ίδιος έχει δηλώσει ότι η δειλία και ο φόβος του για τον γάμο, τον απέτρεψαν από την πραγματοποίηση του μυστηρίου. Έχει δυο παιδιά με την Elrod, τον Adam και τη Lorca, η οποία έχει πάρει το όνομα του Federico Garcia Lorca. Ωστόσο, το «Suzanne», ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του δεν έχει γραφτεί για την Elrod, αλλά για την Suzanne Verdal, πρώην γυναίκα του φίλου του και γλύπτη Armand Vaillancourt, την οποία χάριν της φιλίας, ποτέ δεν διεκδίκησε.

Οι γυναίκες έπαιξαν πάντοτε καθοριστικό ρόλο τόσο στη ζωή του όσο και στη δημιουργία του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Sisters of mercy γράφτηκε έπειτα από την περιπέτειά του με δύο αδελφές τις οποίες φιλοξένησε στο δωμάτιό του σε ξενοδοχείο, ενώ το Chelsea Hotel 2 αναφέρεται σε μια σύντομη συνεύρεσή του με την Τζάνις Τζόπλιν.

Ωστόσο, ο ερωτικός λόγος του Cohen απέχει μακράν από συνηθισμένες «εύκολες» συγκινήσεις, καθώς «μπολιάζεται» από θλίψη και μια βαθιά αίσθηση ματαιότητας. Έχοντας υποφέρει και ο ίδιος από κατάθλιψη κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Cohen έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα στα τραγούδια του με τη θλίψη και την αυτοκτονία. Τα βασικά θέματα της στιχογραφίας του είναι η πολιτική, η θρησκεία, η μοναξιά και η απομόνωση των σύγχρονων ρυθμών ζωής αλλά και οι διαπροσωπικές σχέσεις.

Το 1994 επιχειρεί για δεύτερη φορά να εγκαταλείψει τα εγκόσμια, αποφασίζοντας να γίνει βουδιστής και χειροτονείται μοναχός στο Κέντρο Zen του όρους Baldy. Αλλά το 1999 εγκαταλείπει το μοναστικό βίο, για να δημιουργήσει δύο ακόμα εξαιρετικούς δίσκους: Το Ten new songs και το Dear Heather.

Σήμερα στην ηλικία των 73, έπειτα από 15 άλμπουμ, 10 ποιητικές συλλογές και 2 μυθιστορήματα, συνεχίζει να είναι εντυπωσιακά δημιουργικός και να απολαμβάνει μιας ευρύτατης αναγνώρισης για το έργο του.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v