Τι σημαίνει να είσαι νέος τραγουδιστής/τραγουδοποιός στις μέρες μας;
Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη αναζήτηση σαν τραγουδοποιός σχετικά με το τι έχει να προτείνει. Ένας τραγουδιστής έχει στη φύση του να προκαλέσει με κάτι νέο, με κάτι καινούριο. Υπάρχει ένα άγχος περισσότερο όσο έχει να κάνει με το παρελθόν. Νομίζω ότι όλες οι εποχές είχαν τις δυσκολίες τους, απλά τώρα υπάρχει όλη η κρίση που περνάει το ελληνικό τραγούδι, η κρίση στις δισκογραφικές, η κρίση στη συνείδηση των ανθρώπων που αγοράζουν μουσική. Ο καλλιτέχνης έχει την ευαισθησία για αναζήτηση. Σίγουρα έχει ερεθίσματα πιο πολλά η καθημερινότητα μας περισσότερο από τον έρωτα και την καψούρα, ας πούμε.
Ο τραγουδιστής, τα τελευταία 4-5 χρόνια, βάλλεται από εξωτερικούς παράγοντές όπως είναι κάποια reality, τα οποία μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά όντως κάνουνε ζημιά στη δουλειά. Βγήκανε και πολύ καλές φωνές από αυτά, αλλά βγήκανε και φωνές ή μάλλον προσωπικότητες, οι οποίες λες ότι αφού τραγουδάει αυτός μπορούν να τραγουδήσουν όλοι. Ο Έλληνας έτσι κι αλλιώς τραγουδάει. Απλά είναι διαφορετικό να τραγουδάς επαγγελματικά. Λείπει το original. Εγώ αποδέχομαι τον οποιονδήποτε τραγουδιστή ή τραγουδοποιό ή καλλιτέχνη, ανεξάρτητα εάν είναι του γούστου μου ή όχι αρκεί να είναι original.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη να βρει το «χώρο» του να εδραιωθεί, να βρει/δημιουργήσει τη δική του ταυτότητα;
Έχει να κάνει με την επιμονή του καθενός. Υπάρχει τρόπος και πάντα θα υπάρχει τρόπος και χώρος να εκφραστείς, αν και στην Αθήνα δυστυχώς μου φαίνονται λίγα τα μέρη που μπορεί ένας τραγουδιστής, τραγουδοποιός της δικιάς μας πλευράς να παίξει.
Όσον αφορά τη δισκογραφία και τις εταιρίες, νομίζω ότι ο μόνος τρόπος είναι να είσαι αποφασισμένος . Να είσαι αποφασισμένος να κάνεις αυτό που θες και να πείσεις την εταιρία ότι δεν είσαι τυχαία εκεί και σαν καλλιτέχνης έχεις κάποιες ιδέες και επιμένεις σ αυτές. Αν τους πείσεις ότι η αλήθεια σου είναι αυτή και ότι αυτή την αλήθεια θα υποστηρίξεις καλύτερα από κάποια άλλη που σου προτείνουνε, τότε νομίζω και η εταιρία δεν έχει να χάσει τίποτα.
Ποια είναι η σχέση και η αντιμετώπιση μεταξύ παλιών και νέων καλλιτεχνών;
Υπάρχουν ορισμένοι που βοηθάνε πάρα πολύ, έμμεσα και με πολύ διακριτικό τρόπο. Είναι και άλλοι που δε βοηθάνε. Εγώ είμαι τυχερός σε ότι έχω κάνει μέχρι τώρα, γιατί πιστεύω ότι έκατσα δίπλα σε ανθρώπους που σέβονται το νέο που μπαίνει στο χώρο. Σέβονται την αγωνία τους, αυτά που γράφει και βοηθάνε έμμεσα μαθαίνοντας τους, με τον τρόπο τους και την εμπειρία τους, πράγματα που πρέπει να ξέρει. Υπάρχει και η άλλη πλευρά που όχι απλά δε βοηθάνε, αλλά κοιτάνε να σου βάλουν και τρικλοποδιά. Μερικές φορές βοηθάς για να φανείς «μουσικοπατέρας». Πιστεύω, όμως, ότι σπανίζουν και αυτό ελπίζω.
Ποιον τρόπο προτιμά κανείς να προωθήσει τη δουλειά και τον εαυτό του;
Δυστυχώς, όπως περνάνε όλα κρίση περνάει και το ραδιόφωνο. Το playlist σίγουρα δε βοηθάει να υπάρξουν και να περάσουν νέες ιδέες και νέα πράγματα. Στη χώρα μας πλέον ούτε η τηλεόραση -η οποία έχει φοβερή δύναμη αν την εκμεταλλευτείς αλλά είναι και δίκοπο μαχαίρι- ούτε το ραδιόφωνο, έτσι όπως έχουν γίνει -αν και σίγουρα είναι παράγοντες που βοηθάνε πολύ- είναι η δύναμη ενός καλλιτέχνη που ξεκινάει τώρα, αλλά το live. Ένας καλλιτέχνης που είναι καλός στα live αργά ή γρήγορα θα φανεί. Αυτό το τετ α τετ, με τον κόσμο, πόσο πέραση έχεις και πόσο κάνεις τον άλλον που έρχεται να σε δει, να σε προσέξει και να περάσει καλά, όχι απλά να διασκεδάσει. Άμα γίνεις αγαπητός στον κόσμο οι 10 θα γίνουν 100 οι 100 1000 και πάει λέγοντας.
Ένα σχόλιο για τους χώρους-μουσικές σκηνές. Πόσο ανοιχτοί είναι, ποιοι προτιμούνται;
Γενικά, όσο φτιάχνεις πράγματα έχεις και κάποιες απαιτήσεις από χώρους να πας να παίξεις . Υπάρχουνε πολύ καλοί χώροι που είναι λίγοι δυστυχώς. Δεν επενδύουνε πολλοί επιχειρηματίες στον ήχο. Φτιάχνεις ένα μαγαζί χωρίς καμία μελέτη που θα μπορούσε να ήτανε και κλαμπ, εστιατόριο, και αποφασίζεις να το κάνεις μουσική σκηνή. Είναι λίγα τα μαγαζιά που έχουν επενδύσει σε ήχο, ακουστική χώρου, και φώτα. Όμως, υπάρχουν και σωστοί επαγγελματίες οι οποίοι όντως αγαπάνε τη μουσική υπάρχουν κι άλλοι που δεν τη γνωρίζουν καν και υπάρχουν και άνθρωποι που όντως βοηθάνε και βάζουν λεφτά στη δουλειά τους επενδύοντας στο μαγαζί τους, αλλά νομίζω για τη μουσική που παίζουμε εμείς οι χώροι είναι λίγοι θα ήθελα να ήταν περισσότεροι.
Τι είναι pop τελικά;
Αυτό που είναι αρεστό στον πολύ κόσμο. Υπάρχει καλό και κακό pop. Το pop παραπέμπει σε εμπορικό, σε εύπεπτο μουσικά, σε εύκολο, όμως δεν είναι απαραίτητα έτσι. Μπορεί να είναι και ένα μουσικό τραγούδι με τρομερό ενδιαφέρον το οποίο όμως να έχει τη μαγεία αυτή που να το τραγουδάει ο κόσμος ,χωρίς να είναι απαραίτητα εύκολο.
Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη αναζήτηση σαν τραγουδοποιός σχετικά με το τι έχει να προτείνει. Ένας τραγουδιστής έχει στη φύση του να προκαλέσει με κάτι νέο, με κάτι καινούριο. Υπάρχει ένα άγχος περισσότερο όσο έχει να κάνει με το παρελθόν. Νομίζω ότι όλες οι εποχές είχαν τις δυσκολίες τους, απλά τώρα υπάρχει όλη η κρίση που περνάει το ελληνικό τραγούδι, η κρίση στις δισκογραφικές, η κρίση στη συνείδηση των ανθρώπων που αγοράζουν μουσική. Ο καλλιτέχνης έχει την ευαισθησία για αναζήτηση. Σίγουρα έχει ερεθίσματα πιο πολλά η καθημερινότητα μας περισσότερο από τον έρωτα και την καψούρα, ας πούμε.
Ο τραγουδιστής, τα τελευταία 4-5 χρόνια, βάλλεται από εξωτερικούς παράγοντές όπως είναι κάποια reality, τα οποία μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά όντως κάνουνε ζημιά στη δουλειά. Βγήκανε και πολύ καλές φωνές από αυτά, αλλά βγήκανε και φωνές ή μάλλον προσωπικότητες, οι οποίες λες ότι αφού τραγουδάει αυτός μπορούν να τραγουδήσουν όλοι. Ο Έλληνας έτσι κι αλλιώς τραγουδάει. Απλά είναι διαφορετικό να τραγουδάς επαγγελματικά. Λείπει το original. Εγώ αποδέχομαι τον οποιονδήποτε τραγουδιστή ή τραγουδοποιό ή καλλιτέχνη, ανεξάρτητα εάν είναι του γούστου μου ή όχι αρκεί να είναι original.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη να βρει το «χώρο» του να εδραιωθεί, να βρει/δημιουργήσει τη δική του ταυτότητα;
Έχει να κάνει με την επιμονή του καθενός. Υπάρχει τρόπος και πάντα θα υπάρχει τρόπος και χώρος να εκφραστείς, αν και στην Αθήνα δυστυχώς μου φαίνονται λίγα τα μέρη που μπορεί ένας τραγουδιστής, τραγουδοποιός της δικιάς μας πλευράς να παίξει.
Όσον αφορά τη δισκογραφία και τις εταιρίες, νομίζω ότι ο μόνος τρόπος είναι να είσαι αποφασισμένος . Να είσαι αποφασισμένος να κάνεις αυτό που θες και να πείσεις την εταιρία ότι δεν είσαι τυχαία εκεί και σαν καλλιτέχνης έχεις κάποιες ιδέες και επιμένεις σ αυτές. Αν τους πείσεις ότι η αλήθεια σου είναι αυτή και ότι αυτή την αλήθεια θα υποστηρίξεις καλύτερα από κάποια άλλη που σου προτείνουνε, τότε νομίζω και η εταιρία δεν έχει να χάσει τίποτα.
Ποια είναι η σχέση και η αντιμετώπιση μεταξύ παλιών και νέων καλλιτεχνών;
Υπάρχουν ορισμένοι που βοηθάνε πάρα πολύ, έμμεσα και με πολύ διακριτικό τρόπο. Είναι και άλλοι που δε βοηθάνε. Εγώ είμαι τυχερός σε ότι έχω κάνει μέχρι τώρα, γιατί πιστεύω ότι έκατσα δίπλα σε ανθρώπους που σέβονται το νέο που μπαίνει στο χώρο. Σέβονται την αγωνία τους, αυτά που γράφει και βοηθάνε έμμεσα μαθαίνοντας τους, με τον τρόπο τους και την εμπειρία τους, πράγματα που πρέπει να ξέρει. Υπάρχει και η άλλη πλευρά που όχι απλά δε βοηθάνε, αλλά κοιτάνε να σου βάλουν και τρικλοποδιά. Μερικές φορές βοηθάς για να φανείς «μουσικοπατέρας». Πιστεύω, όμως, ότι σπανίζουν και αυτό ελπίζω.
Ποιον τρόπο προτιμά κανείς να προωθήσει τη δουλειά και τον εαυτό του;
Δυστυχώς, όπως περνάνε όλα κρίση περνάει και το ραδιόφωνο. Το playlist σίγουρα δε βοηθάει να υπάρξουν και να περάσουν νέες ιδέες και νέα πράγματα. Στη χώρα μας πλέον ούτε η τηλεόραση -η οποία έχει φοβερή δύναμη αν την εκμεταλλευτείς αλλά είναι και δίκοπο μαχαίρι- ούτε το ραδιόφωνο, έτσι όπως έχουν γίνει -αν και σίγουρα είναι παράγοντες που βοηθάνε πολύ- είναι η δύναμη ενός καλλιτέχνη που ξεκινάει τώρα, αλλά το live. Ένας καλλιτέχνης που είναι καλός στα live αργά ή γρήγορα θα φανεί. Αυτό το τετ α τετ, με τον κόσμο, πόσο πέραση έχεις και πόσο κάνεις τον άλλον που έρχεται να σε δει, να σε προσέξει και να περάσει καλά, όχι απλά να διασκεδάσει. Άμα γίνεις αγαπητός στον κόσμο οι 10 θα γίνουν 100 οι 100 1000 και πάει λέγοντας.
Ένα σχόλιο για τους χώρους-μουσικές σκηνές. Πόσο ανοιχτοί είναι, ποιοι προτιμούνται;
Γενικά, όσο φτιάχνεις πράγματα έχεις και κάποιες απαιτήσεις από χώρους να πας να παίξεις . Υπάρχουνε πολύ καλοί χώροι που είναι λίγοι δυστυχώς. Δεν επενδύουνε πολλοί επιχειρηματίες στον ήχο. Φτιάχνεις ένα μαγαζί χωρίς καμία μελέτη που θα μπορούσε να ήτανε και κλαμπ, εστιατόριο, και αποφασίζεις να το κάνεις μουσική σκηνή. Είναι λίγα τα μαγαζιά που έχουν επενδύσει σε ήχο, ακουστική χώρου, και φώτα. Όμως, υπάρχουν και σωστοί επαγγελματίες οι οποίοι όντως αγαπάνε τη μουσική υπάρχουν κι άλλοι που δεν τη γνωρίζουν καν και υπάρχουν και άνθρωποι που όντως βοηθάνε και βάζουν λεφτά στη δουλειά τους επενδύοντας στο μαγαζί τους, αλλά νομίζω για τη μουσική που παίζουμε εμείς οι χώροι είναι λίγοι θα ήθελα να ήταν περισσότεροι.
Τι είναι pop τελικά;
Αυτό που είναι αρεστό στον πολύ κόσμο. Υπάρχει καλό και κακό pop. Το pop παραπέμπει σε εμπορικό, σε εύπεπτο μουσικά, σε εύκολο, όμως δεν είναι απαραίτητα έτσι. Μπορεί να είναι και ένα μουσικό τραγούδι με τρομερό ενδιαφέρον το οποίο όμως να έχει τη μαγεία αυτή που να το τραγουδάει ο κόσμος ,χωρίς να είναι απαραίτητα εύκολο.
