Η Παρασκευή ξημέρωσε πολύ καλά κινηματογραφικά αφού το πρωί είδα κι εγώ το πολυσυζητημένο ”Thank you for Smoking” του Ράιτμαν του νεότερου. Ήταν ακριβώς αυτό που θα ήθελα από μια τέτοια ταινία που παίρνει την πολιτική ορθότητα και της αλλάζει τα φώτα. Περισσότερα την Τετάρτη μιας και βγαίνει στις αίθουσες σε μια εβδομάδα.
Το απόγευμά μου, ξεκίνησε στο ”Δαναό” με μια πολύ όμορφη και ιδιαίτερη κωμωδία από την Αργεντινή, το ”Οικογενειακό δίκαιο”. Δυο δικηγόροι, πατέρας και γιος, ο πρώτος στις επάλξεις και ο δεύτερος στη διδασκαλία προσεγγίζουν τη ζωή τελείως διαφορετικά. Ανθρώπινη, ζεστή κλπ αλλά και με ένα πολύ ιδιαίτερο χιούμορ που δε σε άφηνε να βαρεθείς από την απεικόνιση της καθημερινότητας των δύο κεντρικών προσώπων.
Στο καπάκι, στην ίδια αίθουσα, έμεινα για την ταινία του Ρώσου Μπόρις Κλέμπνικοφ, ”Ελεύθερη Πλεύση”. Μετά από την εικοσάλεπτη καθυστέρηση, μάθαμε ότι η ταινία θα προβληθεί ελαφρώς πετσοκομμένη λόγω του φορμά της κόπιας (1,33:1) που δεν υποστηρίζουν λέει οι εμπορικοί κινηματογράφοι. Ο Κλέμπνικοφ πάντως δήλωσε ότι πρώτη φορά αντιμετώπισε τέτοιο πρόβλημα.
Θυμήθηκα ότι κάτι τέτοιο υποπτευθήκαμε πως έγινε και στο ”Brick”. Είδαμε τελικά την ταινία με μερικά κεφάλια να κόβονται που και που. Συμβαίνουν και αυτά.
Έτσι κι αλλιώς η κωμωδία του Ρώσου για έναν αλλόκοτο νεαρό που δεν μπορεί να στεριώσει σε μια δουλειά θύμιζε έντονα Καουρισμάκι χωρίς το στιλιζάρισμα και την προσεγμένη μουσική, οπότε δε χάσαμε και πολλά.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να στριμωχτεί για να δει μια ταινία που αυτοδιαφημίζεται ως η απόλυτη ταινία για το σεξ. Πόσο πιο ύποπτα επίμονη μπορεί να είναι μια διαφημιστική καμπάνια; Σολντ άουτ το ”Shortbus” του Τζον Κάμερον Μίτσελ, την ώρα που άλλες ταινίες παίχτηκαν σε μισογεμάτες αίθουσες. Αν το κινηματογραφικό σεξ ενδιαφέρει τόσο πολύ γιατί αφανίστηκαν οι εξειδικευμένοι κινηματογράφοι;
Σήμερα θα μείνω στην αίθουσα του ”Απόλλων” για το ”Γκαρσόνι” και το ”Αντίο Μπέντερ”. Η ”Μαύρη Ντάλια” είναι σολντ άουτ κι αυτή χωρίς να είναι τίποτε ιδιαίτερο. Το σενάριο του νέο-νουάρ ”Brick” είναι πολύ πιο δουλεμένο από εκείνο της ταινίας του Ντε Πάλμα. Απ’ ότι ακούω, όποιος πάει στο κλασικό ”Seconds” του Φρανκενχάιμερ δε θα χάσει, ενώ και το Πολωνικό γουέστερν με τον Βαλ Κίλμερ στο ρόλο του πτώματος μοιάζει καλή επιλογή για μεταμεσονύχτια ψυχαγωγία.
Καλό Σαββατόβραδο.
Λουκάς Τσουκνίδας
