Είχα ένα πολύ καλό προαίσθημα για το Περουβιανό ”Madeinusa”. Θεωρούσα ότι και μέτρια να ήταν η ταινία θα περνούσα καλά.
Ένα ορεινό χωριό που έχει θεσπίσει τη γιορτή, όπου ο Θεός κοιμάται και όλα επιτρέπονται, δίνει τεράστια περιθώρια για χιούμορ και ηθογραφία, πόσο μάλλον όταν ένας πρωτευουσιάνος βρίσκεται εγκλωβισμένος στον τόπο αυτό για τις επίμαχες μέρες.
Αντ’ αυτού, η πρωτοεμφανιζόμενη Κλαούντια Λιόσα χτίζει ένα δράμα γύρω από την ομώνυμη ηρωίδα και τον ανυποψίαστο ξένο που παγιδεύεται σιγά σιγά σε κάτι που δεν αντιλαμβάνεται. Η φωτογραφία ήταν ωραία και η σάτιρα του ινδιάνικου τύπου καθολικισμού με ικανοποίησε αλλά η ταινία μου φάνηκε αφελής σχετικά με όσα είχα χτίσει στο μυαλό μου. Και ο πρωταγωνιστής ξυλάγγουρο ολκής.
Μια πολύ καλή ιδέα που έμεινε αναξιοποίητη.
Ευτυχώς που έμεινα στην ίδια αίθουσα για το ”Brick” και έγινα μάρτυρας της άψογης υλοποίησης μιας από τις πιο φρέσκιες ιδέες που άκουσα τελευταία. Ένα φιλμ νουάρ σε σχολικό περιβάλλον και με έφηβους πρωταγωνιστές.
Ο Ράιαν Τζόνσον (πρωτοεμφανιζόμενος κι αυτός), πήρε μια νεκρή γλώσσα, εκείνη του φιλμ νουάρ, και την προσάρμοσε τέλεια στους σύγχρονους χαρακτήρες και το περιβάλλον τους δίνοντάς της λόγο ύπαρξης. Τα κλισέ του καλού νουάρ μπαίνουν όλα στη θέση τους και αν εξαιρέσεις τις στιγμές που το σενάριο υπονομεύεται από μόνο του, νομίζεις ότι διαβάζεις Ρέιμοντ Τσάντλερ. Και χωρίς ούτε μία λέξη με voice-over.
Ούτε που συγκρίνεται με το περσινό κακέκτυπο νουάρ του Εγκογιάν. Καταπληκτική δουλειά. Περιμένω το επόμενο πρότζεκτ του Τζόνσον.
Για το τέλος άφησα πάλι Τογιόντα και δε με απογοήτευσε. Ο ”Κρεμαστός κήπος” παίρνει τη σύγχρονή Ιαπωνική οικογένεια και κάνει ανελέητη κριτική πάνω στην εκδοχή της ευτυχίας που κυνηγά. Πέρα από το στιλ και τις ευρηματικές κινήσεις της κάμερας ο Τογιόντα έχει ένα αλλόκοτο χιούμορ που κάνει τις ταινίες του ελκυστικές. Και επιλέγει πολύ καλούς ηθοποιούς επίσης.
Σήμερα ξεκινάω με το βραβευμένο στις Κάνες ”Luxury Car”, συνεχίζω με το instant-classic ντοκιμαντέρ ”Air Guitar Nation” και τελειώνω με το θρίλερ ”The Lost”. Νομίζω ότι θα περάσω καλά.
Διασκεδαστικό θα είναι πιθανότατα και το ”Thank you for smoking” με τον Γουίλιαμ Μέισι, πολύ καλό στα σίγουρα (το έχω ήδη δει) το ”Τζαμέτι” αλλά αναμένονται και τα δυο στις αίθουσες σύντομα.
(Καλημέρα και) καλή μας τύχη...
Λουκάς Τσουκνίδας
