Δεύτερη μέρα. Δεύτερη Ασιατική ταινία. Δεύτερος στομαχόπονος. Αλλά μυαλό δεν βάζω. Οι ”9 Ψυχές” του Τοσιάκι Τογιόντα δεν είναι αριστούργημα, αλλά μου θύμισαν ξανά πόσο διαφορετικά λένε μια ιστορία οι γιαπωνέζοι.
Εννιά δραπέτες με ένα κοινό φαινομενικά στόχο που αποδεικνύεται λίγος μπροστά σ’ αυτά που δεν πρόλαβαν να κάνουν πριν πιαστούν. Δολοφόνοι, παιδοκτόνοι, βομβιστές, ηθικοί αυτουργοί, εγκληματίες, ντίλερ, πορνοστάρ, ψυχές. Ο Τογιόντα μπορεί και να μας λέει: ”Οι άνθρωποι κάνουν βλακείες αλλά αυτό είναι μόνο η επιφάνεια.”
Βγαίνω στις 1 παρά απ’ τον κατάμεστο, ελέω Τογιόντα, ”Δαναό” και περπατάω την Κηφισίας. Ένας νεαρός δίπλα σε ένα σταματημένο αυτοκίνητο χαστουκίζει μια κοπέλα. Απ’ το παράθυρο βγαίνει μια γυναίκα και απειλεί ότι θα φωνάξει την αστυνομία. Η κοπέλα κλαίει. Εκείνος την βάζει με τη βία στο αυτοκίνητο και φεύγουν. Οι άνθρωποι κάνουν βλακείες.
Οι ”9 Ψυχές” ξαναπροβάλλονται αυτή την Κυριακή στις 20.15 στην αίθουσα ”Δαναός 2”.
Νωρίτερα το απόγευμα, ακολούθησα ξανά την ασφαλή οδό του Αμερικάνικου ανεξάρτητου σινεμά και αποζημιώθηκα. Η ”Θεραπεία” έχει λίγο από Νέα Υόρκη, λίγο από λογοτεχνία και λίγο από μπάσκετ αλλά δεν είναι το ”Finding Forrester”.
Είναι κλάσεις ανώτερη από την ταινία του υπερτιμημένου Γκας Βαν Σαντ με σαρκαστικό χιούμορ και ανθρώπινους χαρακτήρες, έναν απολαυστικό Ίαν Χολμ ως τον ”τελευταίο μεγάλο Φροϋδικό” και μια γοητευτική Φάμκε Γιάνσεν ως παρ’ ολίγον φαμ-φατάλ.
Η ”Θεραπεία” ξαναπροβάλλεται αύριο Σάββατο, στις 22.30 στην αίθουσα ”Δαναός 2”.
Και μιας και βλέπουμε ξανά και ξανά τη γνωστή διαφήμιση της ”Connex”- ας όψεται η χορηγία- κάποιος να μου εξηγήσει πως γίνεται ο Μιχάλης Χατζηγιάννης να περάσει ως άγριο νιάτο που παθιάζεται με ένα ποδοσφαιρικό βίντεο γκέιμ και επιδίδεται και σε ”trash talking” με τον αντίπαλο; Κάποιος μόλις έχασε τον τίτλο του διαφημιστή της χρονιάς.
Τρομερή προσέλευση του κοινού στους παλιούς γκέϊ καουμπόιδες του Άντι Γουόρχολ, ενώ απ’ έξω η οντεόν μοίραζε φλάιερς του ”Brokeback Mountain”.
Στο σημερινό πρόγραμμα επικρατεί χαμός από Αμερικάνικες και Βρετανικές ταινίες, μεγάλο δέλεαρ για όλους. Το μπούγιο θα γίνει στο ”A Scanner Darkly” του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ και στο άντεργκράουντ φιλμ του Γκρεγκ Αράκι (Doom Generation) με τον εύγλωττο τίτλο, ”Totally F***ed up”. Εγώ νομίζω ότι μπορεί κάποιος να τη βγάλει άνετα σερί στο ”Αττικόν” με ”Quinceanera”, ”Half Nelson” και ”Red Road”.
Το μεταμεσονύχτιο κοινό, ας διαλέξει μεταξύ μπάι-σέξουαλ πορνό τρόμου (Thundercrack) και κωμωδίας σπλάτερ (Severance).
Αύριο...
Λουκάς Τσουκνίδας
