Με το συμπάθειο ή σόρι κιόλας...

Δεν παρακολουθώ τα σόσιαλ-μίντια ούτε τα διαδικτυακά φόρουμς, αλλά έχω την υποψία ότι η ηχηρή απάντηση του Δήμαρχου Ιλίου στον στον Επίτροπο Γιοχάννες Χαν θα έχει ήδη γίνει αντικείμενο λατρείας κι ο ίδιος ένας ζωντανός θρύλος του σύγχρονου αντιστασιακού μετώπου κατά της γερμανοευρωπαϊκής κατοχής. Λογικό. Ο άνθρωπος τα είπε τσεκουράτα χρησιμοποιώντας το μοναδικό ανίκητο επιχείρημα στη φαρέτρα των απανταχού ελλήνων...

Αφού πρώτα ζήτησε συγνώμη για τη γλώσσα που θα χρησιμοποιήσει (αλλά τον αναγκάζει η οικονομία του χρόνου να το κάνει) έκανε έναν πρόλογο για πολιτισμούς, φιλοσοφίες, παρθενώνες κλπ. κι ύστερα κόλλησε τον Επίτροπο στον τοίχο με τα παρακάτω διάσημα πλέον λόγια: “Όπως λέει και η λαϊκή ρήση μάθαμε και μαστορεύουμε και γ***άμε και το μάστορά μας. Αυτό μας κάνουν σήμερα και οι Ευρωπαίοι.”

Φυσικά ο αλάνθαστος λαός μας λέει κι άλλα “σωστά” όπως “οι μούτσοι που γαμ***με γίναν καπεταναίοι”, “έκανε η μύγα κ*** κι έχ*** τον κόσμο όλο”, “θα γυρίσει ο τροχός, θα γαμ***σει κι ο φτωχός” ή “το γαμ***με και ψόφησε”, που μπορούν να περιγράψουν διάφορες εκδοχές κι εκφάνσεις της τρέχουσας σχέσης μας με τους εταίρους, αλλά δεν είναι τόσο δαντελένια όσο το γνωμικό που διάλεξε ο Δήμαρχος. Βλέπετε, είναι το μοναδικό που επικαλείται την έννοια του μάστορα, ο οποίος μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις του στον κάλφα κι αν εκείνος του τη φορέσει αργότερα μόνο αχάριστος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ενώ ο φτωχός εμφορείται απ' τον άκρατο υλισμό και ο καπετάνιος απ' τη μέθη της εξουσίας, πράγματα ευτελή που δε συνάδουν με την εικόνα του υπερήφανου και αδικημένου ανθρώπου, ο μάστορας αποπνέει κάτι πιο ευγενές, μια διάθεση να προσφέρει, ακόμη και άνευ ανταλλάγματος ή με ρίσκο να υποστεί την αχαριστία του ευεργετημένου.

Παρ' όλ' αυτά, αν ο Επίτροπος Χαν ήταν πιο ενημερωμένος για ζητήματα παροιμιών, θα μπορούσε να του απαντήσει με άλλες ρήσεις του αλάνθαστου και πάνσοφου ελληνικού λαού, αφού, βεβαίως, ζητούσε πρώτα μια συγνώμη σύμφωνα με το γνωστό και ως “Πρωτόκολλο Ρίκι Μπόμπι (βλέπε το παρακάτω βίντεο)”, κατοχυρωμένο απ' τη Συνθήκη της Γενεύης: Με το συμπάθειο κύριε Δήμαρχε, αλλά όπως λέει κι η λαϊκή ρήση “Με τον παρά μου, γαμ*** και την κυρά μου” ή όπως θα έλεγαν οι βάρβαροι στο χωριό μου “Mit meinem eigenen Geld kann ich selbst meine Frau ficken”.