Σκούρο δέρμα κι ελεύθερη καρδιά
Κάποτε στο στρατό, κατά τη διάρκεια μιας ταξιαρχικής επιθεώρησης για την οποία προετοιμαζόμασταν για κάνα δυο μήνες, ο Ταξίαρχος επέλεξε εμένα από όλο το λόχο για την καθιερωμένη ψιλή κουβέντα με τον τυχαίο απλό φαντάρο. “Από που είσαι παιδί μου;”, με ρώτησε με ενδιαφέρον. “ΑΠ' ΤΟΥΣ ΣΟΦΑΔΕΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΤΑΞΙΑΡΧΕ.” “Σοφάδες; Έχετε τσιγγάνους εκεί.”