Τα "δικά μου" wine bars!

Δεν ξέρω αν, ποιοι και πόσοι θυμάστε την κουβέντα που είχε ξεκινήσει όταν άρχισαν να ανοίγουν τα πρώτα wine bars στην Αθήνα. Και η οποία θέριευε όσο αυτά πλήθαιναν... Τί ότι είναι μόδα, τί ότι είναι φούσκα, τί ότι δεν έχουν μέλλον, τί ότι θα κλείσουν νύχτα, τί ότι είναι τα νέα "frozen yoghurt", και πάει λέγοντας. Και ξέρετε κάτι; Το ξέρετε δήλαδή, γιατί το βλέπετε, όπως το βλέπω κι εγώ. Τα wine bars συνεχίζουν ακάθεκτα και πάνε - στην πλειονότητά τους - και πολύ καλά. Και όχι μόνο δεν είναι μόδα που πέρασε, αλλά είναι μια νέα δύναμη που είναι πραγματικά ευεργετική για τον οινικό κλάδο. Κι αυτό γιατί και φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά στο κρασί, αλλά και του μαθαίνουν και πράγματα γύρω από αυτό, ενώ παράλληλα αυξάνουν την κατανάλωση, στηρίζοντας έτσι την παραγωγή του. Αν είναι, λοιπόν, να είναι έτσι οι μόδες, μακάρι να έχουμε κι άλλες τέτοιες!

Βέβαια, εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι σημαντικό. Στην Ελλάδα η έννοια του wine bar δεν είναι η ίδια με το εξωτερικό. Και η βασική διαφορά έγκειται στο φαγητό. Εννοώ ότι, στις περισσότερες χώρες του κόσμου, το τυπικό wine bar προσφέρει πολλές επιλογές κρασιού σε ποτήρι με ελάχιστα, πολύ απλά (ή και καθόλου) φαγώσιμα συνοδεύτικά από δίπλα. Σ' εμάς, στα περισσότερα μέρη, υπάρχει κουζίνα που πλαισιώνει το κρασί. Και ευτυχώς - λέω εγώ. Γιατί, μιλώντας προσωπικά, με το κρασί σίγουρα χρειάζομαι κάτι να "τσιμπολογάω" - ιδανικά ζεστό, αλλά έστω και κρύο. Αν είναι να βγω για να πιω χωρίς να φάω, τότε θα πάω σε κάποιο μπαρ για κοκτέιλς.

Έχοντας πει όλα αυτά, λοιπόν, θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα wine bars (restaurants, τελοσπάντων), που μου αρέσουν και στα οποία συχνάζω. Και θα σας εκπλήξω ευχάριστα, καθώς δεν πρόκειται να αρκεστώ μόνο σε αυτά που βρίσκονται κοντά στα μέρη μου, στα Βόρεια της Αθήνας, αλλά θα καλύψω, με τις προτάσεις μου, ολόκληρη την πρωτεύουσα - από Βορά ως Νότο, με στάση στο Κέντρο. Ας τα δούμε (ξεκινώντας από το βουνό με κατεύθυνση προς τη θάλασσα):

SIP (Κυριαζή 11, Κηφισιά / 2130329830)
Εδώ μου αρέσει πολύ και πηγαίνω συχνά. Είναι κάτι που έλειπε από την Κηφισιά και, προς το παρόν τουλάχιστον, παραμένει μοναδικό. Ζεστός χώρος, που διαθέτει τζάκι για το χειμώνα και δροσερή ταράτσα για το καλοκαίρι. Έχει μεγάλη ποικιλία ετικετών - Ελληνικών και ξένων - που εμπλουτίζεται συνέχεια. Η εξυπηρέτηση είναι άμεση και φιλική και προσφέρεται για φάσεις παρεΐστικες. Καλός και ο κατάλογος της κουζίνας που έχει - ορθώς - προσανατολισμό... "τσιμπητό". Πιο πολύ μου αρέσει που, λόγω διαρρύθμισης, διακόσμησης, αλλά και φιλοσοφίας, καμιά φορά σε κάνει να αισθάνεσαι σαν να είσαι στο σαλόνι σου!

Κλίμα-Κλήμα (Παν. Τσαλδάρη 32-34 & Φειδίου, Μελίσσια / 210-6096786)
Πριν από λίγο καιρό έκλεισε ένα χρόνο λειτουργίας. Βλέποντάς το, τόσο απ' έξω όσο κι από μέσα, εκτιμάς μια διακόσμηση (και γενικότερη προσέγγιση) με στυλ "chic" και "smart". Διαθέτει μεγάλη λίστα κρασιών του Ελληνικού αμπελώνα, της οποίας επιμελείται ο οινολόγος Δημήτρης Χατζηνικολάου, ενώ το μενού έχει σχεδιάσει ο Σεφ Χριστόφορος Πέσκιας. Κάποια πιάτα τον θυμίζουν με την πρώτη, γι αυτούς που τον ξέρουν, και το ίδιο ισχύει με την μεγάλη (και πολύ ψαγμένη) κάρτα τυριών και αλλαντικών. Διαθέτει dispensers για γευσιγνωσία νέων ετικετών, ενώ πολύ τακτικά οργανώνει βραδιές παραγωγών, τα κρασιά των οποίων παραμένουν προτεινόμενα, σε ειδικές τιμές, για κάμποσο καιρό μετά.

ΟΚΤΑΝΑ (Πλατεία Βαρνάβα 9, Παγκράτι / 210-7014630)
Εδώ λοιπόν μου αρέσει να έρχομαι γιατί αισθάνομαι (ακόμα πιο) νέος. Κι αυτό όχι μόνο επειδή οι θαμώνες είναι ηλικιακά μικρότεροί μου, κατά μέσο όρο, αλλά και επειδή η όλη ατμόσφαιρα του μέρους είναι ανάλαφρη και κεφάτη. Σε αυτό σίγουρα συμβάλλει και η πολύ "hip" και ανερχόμενη Πλατεία Βαρνάβα, βέβαια. Διαθέτει μεγάλη ποικιλία ετικετών, κάποιες από τις οποίες είναι και "own label", και πολύ προσεγμένο κατάλογο με τσιμπολογήματα που ταιριάζουν με τα κρασιά του καταλόγου. Έχει ένα πολύ φανατικό κοινό, το οποίο κρατάει "ζεστό" με τακτικές εκδηλώσεις, πάρτυ κλπ. "Ψυχή" του μέρους είναι η Μαρία Μαλτέζου, η οποία είναι γεννημένη μέσα στο κρασί (σχεδόν κυριολεκτικά), καθώς είναι της οικογένειας του γνωστού Αττικού οινοποιείου Στροφιλιά. Το γεγονός ότι βρίσκεται κάθε βράδυ εκεί είναι ένα σαφές ατού για το μέρος.

Vintage (Μητροπόλεως 66-68, Αθήνα / 213-0296570)
Χάρηκα πολύ όταν άνοιξε το Vintage. Είναι ένας πανέμορφος αισθητικά χώρος στο Κέντρο της Αθήνας, που αποτελεί διαφήμιση για το κρασί και τους ανθρώπους που το αγαπούν. Διαθέτει τεράστια λίστα κρασιών από τον Ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα, τα οποία φυλάσσονται σε μία τέλεια, επισκέψιμη κάβα, κάτω από ιδανικές συνθήκες. Διαθέτει επιπλέον την τεράστια "μαγκιά" που λέγεται Coravin, το οινικό gadget της δεκαετίας, που τους επιτρέπει να σερβίρουν οποιοδήποτε κρασί σε ποτήρι, χωρίς να ανοίγουν το μπουκάλι! Η δε κουζίνα σερβίρει μια μεγάλη γκάμα από πολύ καλά ζεστά και κρύα πιάτα με έμφαση στην καλή πρώτη ύλη. Ένα πρότυπο wine bistro, ή μάλλον ένα wine bistro - πρότυπο!

Vinarte (Μαραγκού 18, Γλυφάδα / 210-8941511)
Όσοι με ξέρουν καλά, είμαι σίγουρος ότι θα ορκίζονταν πώς αποκλείεται να κατέβαινα ποτέ στη Γλυφάδα για να πάω σε ένα wine bar. Κι όμως, στην προκειμένη περίπτωση, το κάνω με χαρά. Μου αρέσει ο χώρος, η ποικιλία των κρασιών είναι εξαιρετική, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το Vinarte αγγίζει το ευαίσθητο νεύρο μου, που έχει να κάνει με την αγάπη μου για το κρασί και την κουζίνα της Ιταλίας. Διαθέτει πολλές και εκλεκτές Ιταλικές ετικέτες (κάποιες σε απευθείας εισαγωγή), ενώ ο Ναπολιτάνος Σεφ κάνει αυτό που ξέρει και το κάνει καλά: αυθεντική πίτσα, αλλά και γενικά τέλεια πιάτα - ορεκτικά, ζυμαρικά, ριζότι και κυρίως!

* Η πιο "φρέσκια" άφιξη στο χώρο ονομάζεται Satyrus by cv και βρίσκεται στο Μεταξουργείο (Κωνσταντινουπόλεως 10 / 210-3451744). Ομολογώ ότι δεν έχω προλάβει να πάω ακόμα, είναι όμως στα άμεσα σχέδιά μου. Στο "τιμονι" του βρίσκεται η Μαριέττα Λαγουνάρου, την οποία πολλοί οινόφιλοι είχαν σίγουρα γνωρίσει νωρίτερα στο Vintage - και η παρουσία της αποτελεί εγγύηση. Θα πάω και θα επανέλθω...

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v