Δεν είμαι κριτικός ξενοδοχείων, αλλά, ειδικά καθότι υπάρχουν περίοδοι που διάφορα ξενοδοχεία ανά την Ελλάδα και τον κόσμο με βλέπουν πιο συχνά από το σπίτι μου, έχω άποψη και απαιτήσεις. Μια λοιπόν που το TripAdvisor με έχει κατατάξει, όπως λέει, στο 1% των εν Ελλάδι αξιολογητών του και μου στέλνει κάθε τρεις και λίγο δωράκια για να με ευχαριστήσει, αποφάσισα να βάλω κάτω κάποια πράγματα που θεωρώ απαραίτητα, αλλά και κάποια που θα ήθελα να δω στα μέρη που μένω, είτε πρόκειται για γραφικούς ξενώνες στην εξοχή, είτε για πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες σε μεγαλουπόλεις. Ξεκαθαρίζω ότι δεν τραβάω κανένα ιδιαίτερο ζόρι για λούσα και πολυτέλειες, έχω όμως κάποια κριτήρια, με βάση τα οποία αξιολογώ και προτείνω - ή αποτρέπω.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
- Ευρύχωρο μπάνιο: δεν είμαι κανένας μικροκαμωμένος, γι αυτό και θα ήθελα, τουλάχιστον στο μπάνιο, να μπορώ να κινούμαι και να πλένομαι χωρίς να χρειάζεται να κάνω κινήσεις και λαβές που θα ζήλευε ένας Master Ninja. Καλό είναι, δε, ο ξενοδόχος να χρησιμοποιεί και ο ίδιος που και που τα μπάνια των δωματίων του, για να διαπιστώσει από πρώτο χέρι την λειτουργικότητά τους. Είναι εντυπωσιακό το πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει ένα γαντζάκι για το κρέμασμα της πετσέτας ή ένα μαρμαράκι για να ακουμπήσεις το σαμπουάν ή την οδοντόβουρτσα, αλλά και πόσο εύκολα κάτι τέτοιες λεπτομέρειες αγνοούνται
- Wi-Fi: καλά, το να υπάρχει δεν το συζητώ (αν δεν υπάρχει, φεύγω επιτόπου), αλλά θα πρέπει και να είναι διαθέσιμο σε ΟΛΟΥΣ τους χώρους, και στα δωμάτια, με σήμα καμπάνα (είναι πολύ απλό παιδιά, μερικές κεραιούλες τοποθετημένες σε καίρια σημεία χρειάζονται). Α, και ιδανικά να είναι δωρεάν και χωρίς κωδικό, ή τουλάχιστον ας είναι λίγο πιο απλός από αυτόν που έχουν στα κεντρικά της CIA
- Πρωινό: ΟΧΙ βουτυράκι Lurpak, ΟΧΙ πορτοκαλάδα από κουτί/κονσέρβα/σκόνη, ΟΧΙ καφές φίλτρου που δεν σερβίρεται ούτε σε νοσοκομείο/στρατόπεδο/φέρι-μποτ. ΝΑΙ στα τοπικά προϊόντα, ΝΑΙ στον φρέσκο χυμό πορτοκάλι (Δόξα τω Θεώ είμαστε ο πορτοκαλεώνας της Ευρώπης, έλεος κάπου), ΝΑΙ σε ποικιλία καφέ και ειδικά (το Βασίλειό μου για έναν) espresso. Α, και αν το ξενοδοχείο δεν είναι αυστηρά για business people, μην σταματάτε το πρωινό στις 10, διακοπές έχει έρθει ο κόσμος, αφήστε τον να χαρεί ύπνο και χουζούρι…
- Νερό: Δεν έχω πρόβλημα να έχεις γεμάτο mini-bar και να χρεώνεις τη βότκα και τα φυστίκια όσο θες. Έχε όμως ένα complimentary μπουκαλάκι νερό για τον επισκέπτη, τουλάχιστον στην άφιξη, ειδικά αν το πλησιέστερο περίπτερο ή mini-market δεν φαίνεται με γυμνό μάτι (ούτε από δορυφόρο). Εν τω μεταξύ, ακόμα κι αν το νερό στην περιοχή είναι πόσιμο, πόσο μπανάλ είναι να πίνει κανείς από το νιπτήρα του μπάνιου, δηλαδή mon dieu...
- Πετσέτες: Ας σταματήσει κάποτε αυτό το πανέξυπνο εύρημα που ΟΛΟΙ οι ξενοδόχοι έχουν αγκαλιάσει με περισσή χαρά, ότι και καλά αν δεχτούμε να μην μας αλλάζουν τις πετσέτες του μπάνιου κάθε μέρα κάνουμε καλό στον πλανήτη, γιατί έχουμε λειψυδρία, η Γη αργοπεθαίνει κλπ. Αγαπητέ μου, μια χαρά βοηθάω τον πλανήτη από το σπίτι μου. Σε σένα έχω έρθει για να με κακομάθεις. Άσε λοιπόν τα οικολογικά και φέρνε μου ολόφρεσκες, μοσχοβολιστές πετσέτες κάθε μέρα (και δυό φορές την ημέρα, μη σου πω...)
- Μαξιλάρια: Εντάξει, εδώ το παρατραβάω λίγο, το ξέρω, αλλά μου βγαίνει ο καημός του insomniac. Top points, λοιπόν, στα ξενοδοχεία που προσφέρουν επιλογή μαλακών ή σκληρών μαξιλαριών (το δεύτερο για μένα είναι μονόδρομος, μπας και καταφέρω και κλείσω τα ματάκια μου, έστω και λίγο)
Αυτά είχα να πω. Όποιος θέλει (και μπορεί) ας τα λάβει υπόψη. Όποιος έχει δικά του σχόλια, κριτήρια, ιδιοτροπίες, τον παρακαλώ να τα μοιραστεί μαζί μου, με ενδιαφέρουν τα μάλα. Με τους υπόλοιπους, ραντεβού στο TripAdvisor!...
