Τελικά κρασί από το σούπερ-μάρκετ ψωνίζουμε;

Τις προάλλες η Fiona Beckett, ίσως η πιο γνωστή αρθρογράφος και συγγραφέας με εξειδίκευση στο ταίριασμα φαγητού και κρασιού, έκανε μια ανάρτηση στο blog της που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Το θέμα ήταν οι προσφορές που κάνουν τα σούπερ-μάρκετ στο κρασί και το teaser με το οποίο το παρουσίασε στο Twitter ήταν το εξής: "Θα έπρεπε οι οινογράφοι να καλύπτουν τις προσφορές των σούπερ-μάρκετ; Εγώ το κάνω, και ιδού το γιατί"!

Με τη Fiona γνωριζόμαστε κάμποσα χρόνια και αυτό το twit στάθηκε η αφορμή να ανοίξουμε μια κουβεντούλα στο Twitter, στην οποία προστέθηκαν αργότερα κι άλλοι συνάδελφοι. Όλοι πλην εμού, βεβαίως, ζουν στην Αγγλία, όπου η αντιμετώπιση του κρασιού από τα σούπερ μάρκετ είναι τελείως διαφορετική απ' ότι εδώ. Πριν όμως τους "αρχίσω" με τα δικά μας θέματα στον ευρύτερο χώρο της λιανικής πώλησης του κρασιού, τα όσα είχαν να πουν όλοι τους με έβαλαν σε πολλές και δύσκολες σκέψεις, κάποιες από τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.

Πριν από κάποια χρόνια - και βασικά πριν την περιβόητη κρίση - με κάθε γραπτό και προφορικό τρόπο προσπαθούσα να κατευθύνω τους υφιστάμενους και επίδοξους οινόφιλους να αποφεύγουν να αγοράζουν κρασί από το σούπερ μάρκετ και να προτιμούν για τις οινικές αγορές τους τις κάβες. Παρά το όποιο οικονομικό όφελος που παρουσιάζουν οι συνήθως χαμηλότερες τιμές των σούπερ-μάρκετ, έλεγα ότι σε μια κάβα θα βρει κανείς πιο "ψαγμένες" επιλογές, καλύτερες συνθήκες συντήρησης και προσωποποιημένη εξυπηρέτηση.

Αυτά όμως - επαναλαμβάνω - τα έλεγα προ κρίσης. Και δεν είναι ότι λόγω κρίσης αποφάσισα να κάνω "κωλοτούμπα" 180 μοιρών, αισθάνομαι όμως ότι πλέον δεν μπορώ - και δεν πρέπει - να είμαι τόσο απόλυτος. Τι εννοώ;

Για όλους εμάς που δίνουμε καθημερινά τη μάχη για την ανάπτυξη οινικής κουλτούρας στην Ελλάδα, η κρίση είναι μια συνεχής "τρικλοποδιά". Κι αυτό επειδή αφ' ενός έχει μειώσει σημαντικά την αγοραστική δύναμη (αλλά και την ψυχολογία) του εν δυνάμει οινόφιλου κόσμου και αφ' ετέρου γιατί δίνει το τέλειο άλλοθι σε όσους έχουν συμφέρον να διατηρηθεί το οπισθοδρομικό οινικό status quo στη χώρα μας ή/και πολύ απλά βαριούνται να δοκιμάσουν κάτι καινούριο.

Για να το πω πιο απλά, οι "εχθροί" αυτή τη στιγμή είναι δύο: Ο πρώτος είναι η απομάκρυνση από το κρασί γενικώς. Ο δεύτερος είναι το χύμα κρασί (ξέρετε, το αγνό, το σπιτικό, το παραδοσιακό, το... δικό μας τελοσπάντων). Και οι δύο, αυτή την εποχή, μας απειλούν περισσότερο από ποτέ. Για να τους νικήσουμε, λοιπόν, εγώ τουλάχιστον είμαι διατεθειμένος να κάνω (σχεδόν) τα πάντα!

Γι αυτό και λέω: αν η επιλογή είναι κρασί από σούπερ-μάρκετ ή καθόλου (ή χύμα) κρασί, τότε ψηφίζω σούπερ μάρκετ και μάλιστα δαγκωτό! Ας αξιοποιήσει ο κόσμος τις προσφορές, τις εκπτώσεις και τη μεγάλη γκάμα που θα βρει στα σούπερ-μάρκετ, για να καταλάβει ότι το επώνυμο εμφιαλωμένο κρασί είναι καλύτερο και όχι τόσο ακριβότερο.

Κι αν αυτό σας ακούγεται "αιρετικό", να είστε σίγουροι ότι μακροπρόθεσμα μόνο καλό μπορεί να κάνει. Γιατί όποιος μπαίνει στον κόσμο του εμφιαλωμένου κρασιού αργά ή γρήγορα μαθαίνει, "γλυκαίνεται" και, όταν αισθανθεί έτοιμος (ή/και τα οικονομικά του το επιτρέψουν), θα πάει στην κάβα να ψάξει, να συζητήσει, να δοκιμάσει, να πειραματιστεί. Αντίθετα, όποιος μείνει στη "λήθη" του χύμα κρασιού, κινδυνεύει να βολευτεί μια χαρά εκεί και να μην βγει από αυτήν ποτέ!

Και ξαναγυρνάω στην αφορμή όλης αυτής της ιστορίας - στο post της Fiona Beckett για τις προσφορές των σούπερ-μάρκετ. Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν και με ποιο τρόπο θα μπορούσα να τις καλύψω δημοσιογραφικά - χρειάζομαι κι άλλο χρόνο για να το σκεφτώ. Το σίγουρο όμως είναι ότι για μένα η κάβα του σούπερ-μάρκετ δεν αποτελεί ταμπού - το λέω ανοιχτά και ευθαρσώς. Έτσι, ό,τι θεωρώ ότι βοηθάει στο να έρθει ο κόσμος πιο κοντά στο επώνυμο εμφιαλωμένο κρασί, θα βρίσκω πάντα έναν τρόπο για να το υποστηρίξω...

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v