Το ρεύμα της διασκέδασης με ποτό και κάτι... τσιμπητό υπάρχει στο εξωτερικό εδώ και χρόνια. Και βέβαια δεν αναφέρομαι μόνο στα Ισπανικά tapas, που είναι άρρηκτο μέρος της καθημερινότητας μεγάλου μέρους της χώρας, αλλά στο ευρύτερο "after work" φαινόμενο σε Δυτική Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, το οποίο συνθέτει έναν όμορφο επίλογο μιας εργάσιμης (κυρίως) μέρας γύρω από ένα ποτήρι κρασί ή ένα κοκτέιλ και δίπλα κάτι σε μεζεδάκι, σνακ ή finger food.
Αυτό λοιπόν το φαινόμενο έρχεται με γοργά βήματα και στην Ελλάδα. Καθημερινά - χωρίς υπερβολή - εμφανίζονται νέα μέρη σε κάθε συνοικία, που καλύπτουν ακριβώς αυτή την ανάγκη. Και όταν η επιλογή μέρους η γειτονιάς είναι επιτυχημένη, τότε γίνονται στέκια ακόμα πιο γρήγορα. Το cocktail culture αποκτάει πλέον νέα υπόσταση στη διασκέδαση, ενώ το κρασί σε ποτήρι γίνεται ακόμα πιο επιβεβλημένη επιλογή και διεκδικεί τα δικά του μερίδια της πίττας.
Πρέπει όμως να σας πω, επειδή το έχω ψάξει κάπως το θέμα, ότι η εξάπλωση του φαινομένου αυτού στη χώρα μας δεν οφείλεται (αποκλειστικά) στην κρίση και την ευρύτερη οικονομική στενότητα. Επιπλέον των οικονομικών παραγόντων (που σίγουρα πάιζουν, πλέον, κυρίαρχο ρόλο) δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χρόνος ανάμεσα στη δουλειά και την ξεκούραση είναι αρκετά περιορισμένος για τους περισσότερους από εμάς, οπότε ένα διάλειμα για ένα-δυο ποτά και κάτι για τσίμπημα έχει την τέλεια διάρκεια. Επιπλέον, επειδή πολύς κόσμος είναι μόνος και γενικά υπάρχει αρκετή μοναξιά εκεί έξω, το break μετά τη δουλειά σε ένα χαλαρό περιβάλλον είναι αγχολυτικό, απενοχοποιητικό και - γιατί όχι; - ευνοεί σύσφιγξη σχέσεων και νέες γνωριμίες.
Δεν ξεκίνησα να τα γράφω όλα αυτά, όμως, για να κάνω κοινωνιολογική ανάλυση, αλλά για να σας πω για δύο στέκια που ανήκουν σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία, και στα οποία, εγώ προσωπικά, περνάω πολύ όμορφα. Βρίσκονται και τα δύο βόρεια, όχι όμως σε σημεία γνωστά, κεντρικά και πολυσύχναστα.
Το πρώτο είναι η Κόκκινη Σβούρα, ένα νεανικό all-day στέκι στο Χαλάνδρι (Αγίου Γεωργίου 17 / 211 012 5454 / www.kokkinisvoura.gr). Ξεκινάει με καφέ από το πρωί και φτάνει με ποτό (και όχι μόνο) μέχρι το βράδυ. Το "όχι μόνο" αφορά σε κρασί σε ποτήρι ή μπουκάλι, μπύρα (βαρελίσια ή εμφιαλωμένη) και διάφορα ζεστά και κρύα μεζεδάκια που τα λένε τάπας, τα φτιάχνουν εκείνη τη στιγμή και τα κοστολογούν ανάλογα με το μέγεθος της μερίδας. Το "όχι μόνο" σημαίνει επίσης live μουσική, stand-up comedy και χαλαρές δοκιμές κρασιών κάθε Τετάρτη βράδυ. Και το πακέτο ολοκληρώνεται με καλό, νεαρό κυρίως κόσμο, χαλαρή διάθεση και λογικές τιμές. Α, και μία όμορφη αυλή για το καλοκαίρι...
Το δεύτερο είναι τα 33 Τετραγωνικά, το δημοφιλές cocktail-bar στα Βριλήσσια (Πλατεια Αναληψεως 4 / 210-6821033 / www.33m2.gr). To όνομα προδίδει το εμβαδόν του μπαρ, γεγονός που το κάνει αυτό που λέμε στη Νεο-Ελληνική "cozy", αλλά με την καλή έννοια. Βέβαια, καθότι βρίσκεται πάνω σε πλατεία, το καλοκαίρι και γενικότερα σε περιπτώσεις καλοκαιρίας η δυναμική της χωρητικότητάς του πολλαπλασιάζεται. Πάντως τα 33 τετραγωνικά εμένα ουδόλως με απασχολούν. Με αποζημιώνει η καλοδιαλεγμένη μουσική, η κεφάτη ατμόσφαιρα και τα πολύ ευχάριστα παιδιά πίσω από το μπαρ. Δυνατό του σημείο είναι τα πολύ καλά cocktails (εντός και εκτός καταλόγου), οι ποιοτικές επιλογές κρασιού σε ποτήρι ή μπουκάλι, καθώς και τα φαγώσιμα. Από αυτά ξεχωρίζω μακράν τις Ιταλικού στυλ πίτσες που φρεσκο-ψήνονται εκείνη τη στιγμή στην κουζίνα, ενώ το μενού διαθέτει ακόμα σαλάτες, wraps, ποικιλίες και γλυκά. Είναι ανοιχτό όλες τις μέρες και, τόσο λόγω μεγέθους, όσο και λόγω φιλοσοφίας, γίνεται στέκι πολύ εύκολα - για πολύ κόσμο, ντόπιο της περιοχής αλλά και μη, καθώς, όπως λένε οι ιδιοκτήτες, "οι καλοί παντού χωράνε"...
Όσο εξαπλώνονται αυτού του είδους τα στέκια, και βέβαια όσο τα ανακαλύπτω εγώ, τόσο θα μοιράζομαι τις πληροφορίες μου μαζί σας. και όποιος έχει τα δικά του tips, να ξέρει ότι είναι ευπρόσδεκτα!...
