Με Σαντορίνη 22 ετών και καλή παρέα!...

Να ένα ωραίο παράδειγμα προς μίμηση, που προτρέπω κάθε οινόφιλο να το ακολουθήσει. Γιατί το κρασί έχει τη μοναδική, ίσως, ικανότητα να φέρνει τους ανθρώπους που το αγαπούν πιο κοντά και να περνούν τέλεια στην πορεία. Έτσι (και καλύτερα) περάσαμε κι εμείς στην κάθετη γευσιγνωσία Σαντορίνης που οργανώθηκε (και υλοποιήθηκε) αυθόρμητα μεταξύ φίλων, χτες το βράδυ.

Θα σας τα πω από την αρχή όμως. Ο Κώστας Γεωργόπουλος, γνωστός επαγγελματίας και μέγας φίλος του κρασιού, στις πρόσφατες διακοπές του στη Σαντορίνη, "πήρε σβάρνα" τα οινοποιεία του νησιού, δοκιμάζοντας και αγοράζοντας ό,τι καλύτερο βρήκε. Στο οινοποιείο της εταιρείας Μπουτάρη, λοιπόν, κατάφερε και εξασφάλισε μία κάθετη συλλογή 7 εσοδειών (όχι διαδοχικών) της ετικέτας Καλλίστη, που ξεκινούσε από το 2007 και πήγαινε πίσω ως το 1989. Κακά τα ψέμματα - δεν έχει κανείς την ευκαιρία να δοκιμάσει Σαντορίνη 22 ετών, παρατηρώντας την εξέλιξή της κατά την πορεία αυτή, κάθε μέρα. Και ο Κώστας είχε την αξιέπαινη πρωτοβουλία να μοιραστεί την εμπειρία με φίλους (του κρασιού και δικούς του) που μπορούν να εκτιμήσουν κάτι τέτοιο. Όπερ και εγένετο, χτες το βράδυ, στο αγαπημένο πλέον οινοφιλικό στέκι του Χαλανδρίου, το Paradiso.

Το να πω ότι η κάθετη δοκιμή είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι πολύ λίγο. Η Σαντορίνη - δηλαδή το Ασύρτικό της - είναι το μοναδικό Ελληνικό λευκό κρασί (και ένα από τα λίγα παγκοσμίως) που έχει σοβαρές δυνατότητες παλαίωσης. Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, κανείς δεν πίστευε ότι ένα μπουκάλι Σαντορίνη θα ήταν ζωντανό - πόσο μάλλον αξιόλογο - 22 χρόνια μετά τον τρύγο της αναγραφόμενης εσοδείας! Κι όμως, μας εντυπωσίασε όλους. Και όλες οι ετικέτες της δοκιμής - ίσως με κορυφαίες αυτές του 2006 και του 2003 - έδειξαν αξιοσημείωτη δυνατότητα εξέλιξης που μεταφραζόταν σε αρωματική πολυπλοκότητα και ανάδειξη της μεταλλικής τυπικότητας του Σαντορινιού terroir, καθώς και της χαρακτηριστικής οξύτητας του Ασύρτικου, που είναι βασικός παράγοντας που εξασφαλίζει τέτοια δυναμική παλαίωσης.

Θέλω να πω ότι η οινοποιία Μπουτάρη χάραξε πρώτη το δρόμο στην βαρελάτη Σαντορίνη, με την Καλλίστη, κι αυτό συνεχίζεται σταθερά μέχρι και σήμερα. Η χτεσινή δοκιμή το απέδειξε αυτό περίτρανα - δεν ξέρω, ωστόσο, αν το ευρύ κοινό γνωρίζει και εκτιμά ανάλογα την απίστευτη δουλειά που έκανε πρώτη η οικογένεια Μπουτάρη σε μεγάλες οινοπαραγωγικές μας ζώνες, όπως η Νάουσα και η Σαντορίνη. Η παρακαταθήκη τους είναι μεγάλη και η συνεχιζόμενη αφοσίωσή τους είναι ανεκτίμητη.

Όπως και να έχει το πράγμα, πάντως, αξίζουν συγχαρητήρια τόσο στον Κώστα Γεωργόπουλο, για την εξαιρετική του πρωτοβουλία και την όμορφη εμπειρία που μοιράστηκε μαζί μας, όσο και στον Γρηγόρη Μιχαήλο AIWS που φιλοξένησε την δοκιμή αυτή στο εστιατόριό του, το Paradiso. Πρέπει επιπλέον να σας πω ότι η χαρά του οινόφιλου συνεχίστηκε και μετά την κάθετη δοκιμή, χτες το βράδυ. Κι αυτό γιατί, στο πλαίσιο του επίσης αυθόρμητου BYOB της βραδιάς, η παρέα δοκίμασε και μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα γκάμα Ελληνικών και ξένων κρασιών (λευκών και ερυθρών) που ο καθένας έφερε από την κάβα του και τα οποία συνόδευσαν τα νόστιμα πιάτα της κουζίνας του Paradiso.

Τέλος, μια και μιλάμε για το Paradiso, δεν πρέπει να παραλείψω να σας πω ότι ο Γρηγόρης Μιχαήλος έχει ήδη ξεκινήσει τις μηνιαίες λίστες κρασιών του - ένα πρόγραμμα για το οποίο σας είχα ενημερώσει προ καιρού. Κάθε μία από τις λίστες του μήνα περιλαμβάνει επιλεγμένα Ελληνικά και ξένα κρασιά σε πολύ καλές τιμές, ενώ φιλοξενεί και το "Οινοποιείο του Μήνα", καθώς και τις προσωπικές επιλογές μίας γνωστής προσωπικότητας από το χώρο του Ελληνικού κρασιού. Αυτό το μήνα, τους ρόλους αυτούς ενσαρκώνουν το Κτήμα Αβαντίς από την Εύβοια και ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης MW, αντίστοιχα. Όποιος ενδιαφέρεται να περιεργαστεί τη λίστα του Paradiso για το Σεπτέμβριο, η οποία είναι τυπωμένη ευφάνταστα στα σουπλά του εστιατορίου, μπορεί να τo κάνει κατεβάζοντας το αρχείο που ακολουθεί παρακάτω.