Σημείο των καιρών, συνέπεια της κρίσης ή εξέλιξη της οινικής κουλτούρας; Όλα αυτά μαζί, νομίζω, απαντούν σε όσους αναρωτιούνται γιατί το φαινόμενο ΒΥΟΒ γνωρίζει πρωτοφανή άνθιση στο εξωτερικό.
Αναφέρομαι στην πρακτική του να φέρνει κανείς το δικό του μπουκάλι κρασί (Bring Your Own Bottle) σε ένα εστιατόριο όταν πηγαίνει για να φάει, πληρώνοντας ένα συμβολικό ποσό (το λεγόμενο "corgkage fee") που μπορεί να είναι και μηδενικό, ανάλογα με την πολιτική του καταστήματος ή τη διάθεση του ιδιοκτήτη. Αφορμή για την σκέψη μου αυτή είναι η είδηση για την έναρξη λειτουργίας του BYOWine Club στο Λονδίνο, την οποία αναπαράγει και σχολιάζει μεγάλη μερίδα του διεθνούς οινικού τύπου, ενώ μέχρι και η ίδια η Jancis Robinson MW χαιρέτισε την κίνηση αυτή με μεγάλο ενθουσιασμό.
Αυτό που κάνει το BYOWine Club είναι να "στρατολογεί" μεγάλα και γνωστά εστιατόρια στην Βρετανική πρωτεύουσα, και να τα πείθει να αποκτήσουν πολιτική ΒΥΟΒ προς τα μέλη του και μόνο. Στη συνέχεια, τα μέλη του Club, έναντι ετήσιας συνδρομής, έχουν το δικαίωμα να δειπνήσουν σε όποιο από τα εστιατόρια της λίστας του BYOWine Club επιθυμούν, φέρνοντας το δικό τους κρασί και πληρώνοντας ανάλογα με την πολιτική του συγκεκριμένου εστιατορίου - από τίποτα, μέχρι ένα συμβολικό corkage fee για το σερβίρισμα, ή και μία δεύτερη φιάλη από τη λίστα του εστιατορίου σε ειδική τιμή.
Μην με ρωτάτε αν κάτι τέτοιο θα "έπιανε" στην Ελλάδα, γιατί ειλικρινά δεν έχω απάντηση. Κάνω κάποιες σκέψεις, αλλά θέλουν πολύ δουλειά ακόμα, οπότε δεν είμαι έτοιμος να τις μοιραστώ σε αυτή τη φάση. Θα σας πω όμως το εξής: πέρα από οργανωμένες προσπάθειες τύπου BYOWine Club, έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε κι εμείς ΒΥΟΒ, απλά ίσως δεν το ξέρουμε ή ντρεπόμαστε να το εξασκήσουμε. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο εστιατόριο A Modo Mio στη Φιλοθέη (Καποδιστρίου & Θράκης 2 / 210-6822301), που επιτρέπει στους πελάτες να φέρουν τα δικά τους κρασιά εδώ και αρκετό καιρό, και μάλιστα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Λέω, βάσει προσωπικής εμπειρίας, ότι σε ταβέρνες ή εστιατόρια που γνωρίζουμε και έχουμε κάποια σχετική άνεση/οικειότητα ή σε κάποια άλλα μέρη που ενδεχομένως δεν δίνουν τόση έμφαση στο κρασί, το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνουμε μία απλή ερώτηση: "Θα σας πείραζε να φέρουμε εμείς το κρασί μας;".
Βεβαίως, πρέπει να είμαστε και προσεκτικοί, γιατί υπάρχει ένα άγραφο "πρωτόκολλο" σε αυτές τις περιπτώσεις. Τι εννοώ; Για παράδειγμα, δεν θα έκανα κάτι τέτοιο σε ένα εστιατόριο που φημίζεται για την πλούσια λίστα κρασιών του. Επίσης, δεν θα έπαιρνα ένα απλό, φτηνό κρασί, για να το ανοίξω σε μία καλή ταβέρνα ή ένα εστιατόριο - το θέμα δεν είναι να γλιτώσει κανείς μερικά ευρώ, αλλά να πιει κάτι καλό και ταιριαστό με το φαγητό του, χωρίς να πληρώσει (αν γίνεται) ένα μεγάλο "καπέλο" χωρίς λόγο. Από την άλλη, θα έκανα σίγουρα την ερώτηση αυτή σε κάποιο εστιατόριο στο οποίο το φαγητό μου αρέσει, αλλά τα κρασιά είναι λίγα, χωρίς φαντασία και υπερτιμημένα. Κι αν ήθελα να είμαι σωστός, θα πρότεινα στον ιδιοκτήτη να πληρώσω ένα ποσό της τάξεως των €10 ανά μπουκάλι (ας πούμε σαν να έπινε η παρέα μπίρα), για να καλύψει τυπικά τα έξοδα σερβιρίσματος του κρασιού μου.
Πώς σας φαίνεται ως ιδέα; Πιστέψτε με, κανείς δεν έχει να χάσει το παραμικρό κάνοντας μία πολύ απλή ερώτηση. Από την άλλη πιστεύω ότι θα εκπλαγείτε από το πόσες ταβέρνες και εστιατόρια (ειδικά στις μέρες μας) θα δεχτούν χωρίς την παραμικρή αντίρρηση το αίτημά σας. Α, κι αν ξέρετε ή ανακαλύψετε ένα τέτοιο εστιατόριο, στείλτε μου ένα email, με ενδιαφέρει!...
Αναφέρομαι στην πρακτική του να φέρνει κανείς το δικό του μπουκάλι κρασί (Bring Your Own Bottle) σε ένα εστιατόριο όταν πηγαίνει για να φάει, πληρώνοντας ένα συμβολικό ποσό (το λεγόμενο "corgkage fee") που μπορεί να είναι και μηδενικό, ανάλογα με την πολιτική του καταστήματος ή τη διάθεση του ιδιοκτήτη. Αφορμή για την σκέψη μου αυτή είναι η είδηση για την έναρξη λειτουργίας του BYOWine Club στο Λονδίνο, την οποία αναπαράγει και σχολιάζει μεγάλη μερίδα του διεθνούς οινικού τύπου, ενώ μέχρι και η ίδια η Jancis Robinson MW χαιρέτισε την κίνηση αυτή με μεγάλο ενθουσιασμό.
Αυτό που κάνει το BYOWine Club είναι να "στρατολογεί" μεγάλα και γνωστά εστιατόρια στην Βρετανική πρωτεύουσα, και να τα πείθει να αποκτήσουν πολιτική ΒΥΟΒ προς τα μέλη του και μόνο. Στη συνέχεια, τα μέλη του Club, έναντι ετήσιας συνδρομής, έχουν το δικαίωμα να δειπνήσουν σε όποιο από τα εστιατόρια της λίστας του BYOWine Club επιθυμούν, φέρνοντας το δικό τους κρασί και πληρώνοντας ανάλογα με την πολιτική του συγκεκριμένου εστιατορίου - από τίποτα, μέχρι ένα συμβολικό corkage fee για το σερβίρισμα, ή και μία δεύτερη φιάλη από τη λίστα του εστιατορίου σε ειδική τιμή.
Μην με ρωτάτε αν κάτι τέτοιο θα "έπιανε" στην Ελλάδα, γιατί ειλικρινά δεν έχω απάντηση. Κάνω κάποιες σκέψεις, αλλά θέλουν πολύ δουλειά ακόμα, οπότε δεν είμαι έτοιμος να τις μοιραστώ σε αυτή τη φάση. Θα σας πω όμως το εξής: πέρα από οργανωμένες προσπάθειες τύπου BYOWine Club, έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε κι εμείς ΒΥΟΒ, απλά ίσως δεν το ξέρουμε ή ντρεπόμαστε να το εξασκήσουμε. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο εστιατόριο A Modo Mio στη Φιλοθέη (Καποδιστρίου & Θράκης 2 / 210-6822301), που επιτρέπει στους πελάτες να φέρουν τα δικά τους κρασιά εδώ και αρκετό καιρό, και μάλιστα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Λέω, βάσει προσωπικής εμπειρίας, ότι σε ταβέρνες ή εστιατόρια που γνωρίζουμε και έχουμε κάποια σχετική άνεση/οικειότητα ή σε κάποια άλλα μέρη που ενδεχομένως δεν δίνουν τόση έμφαση στο κρασί, το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνουμε μία απλή ερώτηση: "Θα σας πείραζε να φέρουμε εμείς το κρασί μας;".
Βεβαίως, πρέπει να είμαστε και προσεκτικοί, γιατί υπάρχει ένα άγραφο "πρωτόκολλο" σε αυτές τις περιπτώσεις. Τι εννοώ; Για παράδειγμα, δεν θα έκανα κάτι τέτοιο σε ένα εστιατόριο που φημίζεται για την πλούσια λίστα κρασιών του. Επίσης, δεν θα έπαιρνα ένα απλό, φτηνό κρασί, για να το ανοίξω σε μία καλή ταβέρνα ή ένα εστιατόριο - το θέμα δεν είναι να γλιτώσει κανείς μερικά ευρώ, αλλά να πιει κάτι καλό και ταιριαστό με το φαγητό του, χωρίς να πληρώσει (αν γίνεται) ένα μεγάλο "καπέλο" χωρίς λόγο. Από την άλλη, θα έκανα σίγουρα την ερώτηση αυτή σε κάποιο εστιατόριο στο οποίο το φαγητό μου αρέσει, αλλά τα κρασιά είναι λίγα, χωρίς φαντασία και υπερτιμημένα. Κι αν ήθελα να είμαι σωστός, θα πρότεινα στον ιδιοκτήτη να πληρώσω ένα ποσό της τάξεως των €10 ανά μπουκάλι (ας πούμε σαν να έπινε η παρέα μπίρα), για να καλύψει τυπικά τα έξοδα σερβιρίσματος του κρασιού μου.
Πώς σας φαίνεται ως ιδέα; Πιστέψτε με, κανείς δεν έχει να χάσει το παραμικρό κάνοντας μία πολύ απλή ερώτηση. Από την άλλη πιστεύω ότι θα εκπλαγείτε από το πόσες ταβέρνες και εστιατόρια (ειδικά στις μέρες μας) θα δεχτούν χωρίς την παραμικρή αντίρρηση το αίτημά σας. Α, κι αν ξέρετε ή ανακαλύψετε ένα τέτοιο εστιατόριο, στείλτε μου ένα email, με ενδιαφέρει!...
