Σκέψεις για την Black Friday στην ουρά για το ταμείο

Με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία (!) έζησε η χώρα μας τη δεύτερη Black Friday της ιστορίας της, καθώς οι καταναλωτές- εκπαιδευμένοι πια- επιδόθηκαν σε όργιο κατανάλωσης με σχέδιο και αποφασιστικότητα.

Κόσμος στήθηκε από τις 4 το πρωί έξω από καταστήματα προσδοκώντας να μπει πρώτος και να πάρει στα σίγουρα ένα κινητό φθηνότερα κατά 50 ή 60 ευρώ. Σημειώθηκαν ουρές που τις βλέπαμε στο εξωτερικό και μας φαίνονταν εξωτικές- «δείγμα της σκλαβιάς στον καταναλωτισμό», διαπίστωναν οι πιο αριστερίζοντες.    

Προσωπικά οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι πάντα επιφυλακτικός απέναντι στις made in Greece προσφορές. Δεν θέλω να αναφερθώ σε εθνοτικές αφελείς γενικεύσεις π.χ. για το δαιμόνιο της φυλής, αλλά πολύ εμπιστοσύνη δεν έχω. Τέλος πάντων, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι άλλο. Σε αυτό θέλω να σταθώ και όχι στην αξιοπιστία των προσφορών.

Ρωτούσε μια ρεπόρτερ τους στημένου στην ουρά καταναλωτές τις τους έφερε εκεί. Αρκετοί απαντούσαν περιγράφοντας την ανάγκη τους («ήθελα ένα καινούριο κινητό…)». Ορισμένοι απέδωσαν την αναμονή τους στον βομβαρδισμό «ενημέρωσης» που δέχθηκαν σχετικά με την ημέρα. Πήγαν δηλαδή και στήθηκαν εκεί που τους είπαν ότι θα βρουν προσφορές, χωρίς να ξέρουν ότι χρειάζονται κάτι από τα προσφερόμενα αντικείμενα ή έστω ότι τους συμφέρει η αγορά τους. Κάτι δηλαδή σαν αυτό που έκαναν οι πολίτες της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι συνήθιζαν να κάθονται σε όποια ουρά συναντούσαν ακόμη και αν δεν γνώριζαν ποιο προϊόν διανέμονταν εκεί.

Δεν κάνω την συγκεκριμένη αναγφορά για να ηθικολογήσω αναφορικά με τα καταναλωτικά μας πρότυπα σαν κοινωνία και την αλοτρίωσή μας . Ούτε περίμενα την απανταχού Black Friday για να παρατηρήσω την «κακή» επίδραση του καπιταλισμού. Όμως πρέπει κάποια στιγμή να σκεφτούμε- ίσως στην ουρά για το ταμείο- πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η κατανάλωση στον δυτικό (μας) πολιτισμό.

Πολύ σημαντικότερο από όσο παίζουν αυτά που θα ανέφερε, χωρις πολλή σκέψη, ο καθένας από εμάς ως πολιτισμικά προϊόντα της δύσης (μουσικές, θέατρο, διαβάσματα, ανοχή, δημοκρατία και λοιπά τέτοια ευγενή).

Είμαστε πρώτα καταναλωτές και η Black Friday είναι η γιορτή μας. Η Black Friday δεν είναι "κακή", μου βγάζει όμως λίγη μαυρίλα.