Φαντάρος που υπηρέτησες;

Διάβαζα το θέμα που ανέκυψε με τον υπουργό Παιδείας και την θητεία του, την οποία,  εξαγόρασε αντί να υπηρετήσει.

Δεν θα επικαλεστώ ότι την εξαγόρασε μέσα στη Χούντα, όπως επεσήμανε ο υπουργός σε συνέντευξή του- το θεωρώ πολιτικάντικη τρίπλα, γιατί σιγά μην το έκανε σαν πράξη αντίστασης στη δικτατορία. Θα πω όμως ότι αυτή η ιστορία με τον στρατό πρέπει να σταματήσει.

Δεν γίνεται εν έτει 2017, όποιος δεν έχει- βάσει νόμιμων διαδικασιών- υπηρετήσει να διαπομπεύεται ως ρίψασπις. Λες και είναι σε εξέλιξη κάποια υπάρχει κάποια εθνική μάχη την οποία ο κατηγορούμενος αρνήθηκε να δώσει. Όποιος έχει πάει στον στρατό ξέρει ότι πρόκειται περί μιας τεράστιας μπούρδας. Όχι ως θεσμός- αυτό είναι πιο σύνθετο και το αν θα μπορούσαν να μην υπάρχουν στρατοί χωράει πολλή συζήτηση. Είναι μπούρδα ως πρακτική. Αναγκάζονται άνθρωποι να διακόπτουν τη ζωή τους προκειμένου να μην κάνουν τίποτα, έχοντας ως αποκλειστική τους έννοια να «λουφάρουν», να γλιτώνουν τα μικρά ή μεγαλύτερα καθήκοντα που τους υποδεικνύουν οι ανώτεροί τους.

Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν πραγματικά μάθει κάτι στον ελληνικό στρατό και αυτό συνήθως δεν έχει σχέση με κάποια πολεμική δραστηριότητα. Ο στρατός πρέπει να είναι επαγγελματικός. Να πηγαίνουν όσοι θέλουν, να εκπαιδεύονται σοβαρά και όχι για ένα μήνα το πολύ και να το κάνουν αυτό για δεκαετίες ως επάγγελμα και όχι για 9 ή 10 μήνες. Έτσι ο στρατός θα γίνει πιο αποτελεσματικός και οι άνθρωποι θα αφήνονται στις ζωές τους.

Και έτσι επιτέλους θα πάψουν και οι υστερικές φωνές όσων δείχνουν με το δάχτυλο του κατηγόρου εκείνους που απέφυγαν αυτή την ανούσια για όλους (και για την πατρίδα) ταλαιπωρία. Ακόμη όμως και όσοι πιστεύουν ότι πρέπει όλοι να πηγαίνουν στον στρατό, φαντάζομαι ότι δεν ικανοποιούνται από τέτοια λαϊκίστικη εκμετάλλευση του θεσμού. Όποιος πήγε, πήγε. Όποιος χάρηκε που πήγε, χάρηκε και μπράβο του.

Τα υπόλοιπα είναι κομματική παραγωγή για το ακροατήριο που ενθουσιάζεται με την σημαία και καμαρώνει στις στρατιωτικές παρελάσεις.