Το ροζ φλαμίνγκο που δεν πόθησα

Κατά καιρούς διάφορα άσχημα και άχρηστα αντικείμενα γίνονται «της μόδας», ειδικά σε μικρότερες ηλικίες. Τώρα είναι η σειρά του Ροζ Φλαμίνγκο.
Το ροζ φλαμίνγκο που δεν πόθησα
Για κάποιον λόγο που αγνοώ και αδυνατώ να καταλάβω, κατά καιρούς διάφορα άσχημα και άχρηστα αντικείμενα γίνονται «της μόδας», ειδικά σε μικρότερες ηλικίες. Πιτσιρίκια μαθαίνουν από κάπου (από πού άραγε;) για την ύπαρξη αντικειμένων όπως τα σπίνερ, τα οποία μετατρέπουν σε αντικείμενο του πόθου εν μια νυκτί.

Μέσα από τα δίκτυο που χρησιμοποιούν χωρίς να το καταλαβαίνουν τα πιτσιρίκια για να διακινούν τάσεις (σχολεία, παραλίες, παιδικές χαρές) η ζήτηση για τέτοιου είδους αντικείμενα μεγαλώνει και κάποιοι τύποι, οι οποίοι κάπου τα παράγουν θησαυρίζουν. Μου έλεγε φίλος με πιτσιρίκια προ ενός περίπου έτους τις περιπέτειές του με τις «τάπες», δηλαδή τις λεπτές μεταλλικές πλακέτες οι οποίες εικονίζουν ποδοσφαιριστές.

Κατ΄ απαίτηση του βλασταριού του είχε βγει προς αναζήτηση των «χρυσών ταπών»- μια εκδοχή των ταυτοτήτων, η οποία στο πίσω μέρος ανέγραφε τις πληκτικές πληροφορίες του προϊόντος σε κιτρινωπό φόντο. Ψάχνοντας την πηγή της τάπας κατέληξε σε κάτι βιοτεχνίες στη Νίκαια. Μπήκε σε ημιυπόγεια όπου καμιά 20αριά εργαζόμενοι παρήγαγαν ατελείωτες ποσότητες από το παντελώς άχρηστο αυτό αντικείμενο.

Το τρέχον άχρηστο αντικείμενο «της μόδας» έχει άρωμα καλοκαιριού και λέγεται «ροζ φλαμίνγκο». Πρόκειται για ένα φουσκωτό σωσίβιο σε σχήμα φλαμίνγκο, το οποίο απαντάται όλο και συχνότερα στις παραλίες. Που θέλω να καταλήξω;

Αυτά τα παντελώς άχρηστα δημιουργήματα της μόδας έχουν, χωρίς να το θέλουν τα ίδια ή οι εμπνευστές τους, μια ύπουλη λειτουργία. Σου δημιουργούν μια εντελώς τεχνητή ανάγκη για την αγορά τους, την οποία λόγω τη χαμηλής τιμής δεν πολυσκέφτεσαι. Ασχέτως όμως του κόστους, έχεις τελικά αγοράσει τι; Μια περιττή δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις κάτι που δεν είχες κανένα σκοπό να χρησιμοποιήσεις πριν το αγοράσεις.

Πρακτικά, τα φλαμίνγκο, τα σπίνερ και οι τάπες του φίλου είναι μια καλή ευκαιρία για να παρατηρήσουμε το πως λειτουργούν οι καταναλωτικές συνήθειες στον δυτικό κόσμο. Και πίσω από αυτή τη λογική δεν κρύβονται μικροέξοδα του 5ευρου, αλλά νομιζόμενες επιθυμίες ζωής, όπως ένα σπίτι ή ένα ακριβό αυτοκίνητο.

Όχι δεν προτείνω να ελαχιστοποιήσουμε τα έξοδά μας σε «ανάγκες». Οποιαδήποτε ζωή στην οποία θα εξυπηρετούσαμε μόνο τις ανάγκες μας θα ήταν οπωσδήποτε μίζερη. Όλα τα περιττά είναι που την νοστιμίζουν- και δεν αναφέρομαι μόνο σε αγορές ή δαπάνες. Όπως όμως για όλες τις άλλες υπερβάσεις των αναγκών θέλω να καταλαβαίνω τι μου γίνεται, έτσι θα προσπαθώ να εντοπίζω και το πώς πιάνομαι κορόιδο και στις καταναλωτικές μου συνήθειες.

Που ξέρεις, μπορεί και να το γλιτώσω τελικά το φούξια αξεσουάρ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v