Η Ελληνοφρένεια και ο σεξισμός
Οι βουλευτές του Σύριζα κράξανε την Ελληνοφρένεια για σεξισμό. Δικαίως; Αδίκως; Το θέμα σηκώνει συζήτηση.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μαζεύτηκαν βουλευτές του Σύριζα και κράξανε την Ελληνοφρένεια για σεξισμό, στέλνοντας επιστολή στο ΕΣΡ. Σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής Ελληνοφρένειας έχουν αλλαχθεί οι διάλογοι επί μιας εικόνας από συνεδρίαση επιτροπής στη Βουλή και η υπάλληλος που εικονίζεται μοιάζει να γίνεται δέκτης σεξουαλικών προτάσεων από έναν άλλο μετέχοντα στη συζήτηση. Δείτε το στιγμιότυπο μετά το 12.50 εδώ.
Ομολογώ πως το αστείο ήταν μέτριο- λογικά θα υπάρχουν και τέτοια όταν πρέπει να εμφανίζεις σώνει και καλά διάφορα αστεία κάθε τόσο. Επίσης πρέπει να πούμε ότι ήταν μάλλον αχρείαστο στην κατεύθυνση της πολιτικής σάτιρας. Ήταν λίγο «κάφρικο», λίγο «αστείο παρέας»- όχι κακοπροαίρετο αλλά μάλλον όχι και για να βγαίνει προς τα έξω. Τέλος πάντων, το θέμα δεν είναι αν ήταν επιτυχημένος ή όχι ο χαβαλές, αλλά είναι επιτρεπτό να γίνονται τέτοιες παρεμβάσεις στη δημόσια σφαίρα. Το αγαθό δεν είναι μόνο η αξιοπρέπεια της υπαλλήλου που μπορεί να τρώθηκε και πρέπει να προστατευθεί αλλά και το δημόσιο παράδειγμα που απευθύνεται μαζικά.
Αυτό όμως λέω εγώ. Δεν πιστεύω πως μπορούν εύκολα σε αυτά τα πράγματα να βγουν νόρμες και αν έπρεπε να διαλέξω, θα διάλεγα υπέρ της μη απαγόρευσης. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση μπορώ να καταλάβω και όσους θα διαμαρτυρηθούν για χαμηλής έντασης σεξισμό που δημιουργείται αθόρυβα, συχνά μέσα στον θόρυβο του χαβαλέ. Κάτι βέβαια μου λέει ότι οι βουλευτές του Σύριζα που διαμαρτυρήθηκαν είχαν και στο μυαλό τους ότι δεν πρόκειται και ακριβώς για… φιλική προς την κυβέρνηση εκπομπή και ότι μια μικρή «καρπαζιά» δεν θα κάνει κακό. Αλλά ίσως να είμαι κακοπροαίρετος.
Το άλλο που μου έκανε δυσάρεστη εντύπωση είναι η απάντηση Καλαμούκη στο όλο θέμα- αν και από ό,τι κατάλαβα δεν εκδόθηκε επίσημα για να λειτουργήσει ως τέτοια, αλλά παρουσιάστηκε με τον τρόπο αυτόν από τα sites που πασχίζουν να δημιουργήσουν/συντηρήσουν δημόσιες αντιπαραθέσεις «από όπου και αν προέρχονται». Σχολιάζοντας τέλος πάντων τα όσα προσάπτονται στην εκπομπή, ο Θύμιος Καλαμούκης επεσήμανε ότι στην επιστολή (των βουλευτών) γίνεται αναφορά σε κοινωνικές ανισότητες, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και δημοκρατία. «Οι πάντες μπορούν να μας κατηγορήσουν για υπέρβαση στη σάτιρα στα συγκεκριμένα θέματα, αλλά οι βουλευτές που ψήφισαν τρίτο μνημόνιο και διατήρησαν τα δύο προηγούμενα είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να κάνουν τέτοιου είδους σχόλια».
Αν και είναι νομίζω περιττό να αναφέρω ποιον, ανάμεσα στην Ελληνοφρένεια και την Κυβέρνηση, θεωρώ πιο συμπαθή, Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω το νόημα μιας τέτοιας «απάντησης». Μου θυμίζει λίγο το σχολικό «καλά μόνο εγώ μιλάω, κυρία;» που παρέπεμπε σε αποδοχή της ενοχής και στο αίτημα ανοχής λόγω του ότι αποτελεί κοινή πρακτική. Θα περίμενα μια απάντηση επί της ουσίας και όχι μια λίγο «στρίτζικη» απάντηση δήθεν ικανοποιητική για κάποιον που το βασικό του μέλημα είναι να μη ζητήσει συγγνώμη.
Γιατί δημόσια παρουσία χωρίς να ξέρεις να ζητάς και μία συγγνώμη- αν χρειαστεί- είναι κακό πράγμα. Είναι «καθεστωτική νοοτροπία», που θα έλεγε και η αριστερά.
Ομολογώ πως το αστείο ήταν μέτριο- λογικά θα υπάρχουν και τέτοια όταν πρέπει να εμφανίζεις σώνει και καλά διάφορα αστεία κάθε τόσο. Επίσης πρέπει να πούμε ότι ήταν μάλλον αχρείαστο στην κατεύθυνση της πολιτικής σάτιρας. Ήταν λίγο «κάφρικο», λίγο «αστείο παρέας»- όχι κακοπροαίρετο αλλά μάλλον όχι και για να βγαίνει προς τα έξω. Τέλος πάντων, το θέμα δεν είναι αν ήταν επιτυχημένος ή όχι ο χαβαλές, αλλά είναι επιτρεπτό να γίνονται τέτοιες παρεμβάσεις στη δημόσια σφαίρα. Το αγαθό δεν είναι μόνο η αξιοπρέπεια της υπαλλήλου που μπορεί να τρώθηκε και πρέπει να προστατευθεί αλλά και το δημόσιο παράδειγμα που απευθύνεται μαζικά.
Αυτό όμως λέω εγώ. Δεν πιστεύω πως μπορούν εύκολα σε αυτά τα πράγματα να βγουν νόρμες και αν έπρεπε να διαλέξω, θα διάλεγα υπέρ της μη απαγόρευσης. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση μπορώ να καταλάβω και όσους θα διαμαρτυρηθούν για χαμηλής έντασης σεξισμό που δημιουργείται αθόρυβα, συχνά μέσα στον θόρυβο του χαβαλέ. Κάτι βέβαια μου λέει ότι οι βουλευτές του Σύριζα που διαμαρτυρήθηκαν είχαν και στο μυαλό τους ότι δεν πρόκειται και ακριβώς για… φιλική προς την κυβέρνηση εκπομπή και ότι μια μικρή «καρπαζιά» δεν θα κάνει κακό. Αλλά ίσως να είμαι κακοπροαίρετος.
Το άλλο που μου έκανε δυσάρεστη εντύπωση είναι η απάντηση Καλαμούκη στο όλο θέμα- αν και από ό,τι κατάλαβα δεν εκδόθηκε επίσημα για να λειτουργήσει ως τέτοια, αλλά παρουσιάστηκε με τον τρόπο αυτόν από τα sites που πασχίζουν να δημιουργήσουν/συντηρήσουν δημόσιες αντιπαραθέσεις «από όπου και αν προέρχονται». Σχολιάζοντας τέλος πάντων τα όσα προσάπτονται στην εκπομπή, ο Θύμιος Καλαμούκης επεσήμανε ότι στην επιστολή (των βουλευτών) γίνεται αναφορά σε κοινωνικές ανισότητες, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και δημοκρατία. «Οι πάντες μπορούν να μας κατηγορήσουν για υπέρβαση στη σάτιρα στα συγκεκριμένα θέματα, αλλά οι βουλευτές που ψήφισαν τρίτο μνημόνιο και διατήρησαν τα δύο προηγούμενα είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να κάνουν τέτοιου είδους σχόλια».
Αν και είναι νομίζω περιττό να αναφέρω ποιον, ανάμεσα στην Ελληνοφρένεια και την Κυβέρνηση, θεωρώ πιο συμπαθή, Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω το νόημα μιας τέτοιας «απάντησης». Μου θυμίζει λίγο το σχολικό «καλά μόνο εγώ μιλάω, κυρία;» που παρέπεμπε σε αποδοχή της ενοχής και στο αίτημα ανοχής λόγω του ότι αποτελεί κοινή πρακτική. Θα περίμενα μια απάντηση επί της ουσίας και όχι μια λίγο «στρίτζικη» απάντηση δήθεν ικανοποιητική για κάποιον που το βασικό του μέλημα είναι να μη ζητήσει συγγνώμη.
Γιατί δημόσια παρουσία χωρίς να ξέρεις να ζητάς και μία συγγνώμη- αν χρειαστεί- είναι κακό πράγμα. Είναι «καθεστωτική νοοτροπία», που θα έλεγε και η αριστερά.
