Βουντού στον Σόιμπλε

Οι αφελείς κάνουν ουρά για να προσκυνήσουν τις παντόφλες του «άγιου» Παΐσιου και οι θυμωμένοι υποστηρικτές της κυβέρνησης κάνουν βουντού στον Σόιμπλε.
Βουντού στον Σόιμπλε

Διάβαζα την ανάρτηση της Αφροδίτης Μάνου για τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, η οποία κατέβηκε από το Facebook ως προσβλητική και προωθούσα τον ρατσισμό.

Η ερμηνεύτρια αποκάλεσε τον Σόιμπλε «Αδόλφο», «παράφρονα», και απέδωσε την συμπεριφορά του έναντι της Ελλάδας στο συμπλεγματικό του χαρακτήρα του. Έγινε παραπληγικός λόγω ακριβώς αυτών των χαρακτηριστικών του, ανέφερε μάλιστα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορούν τέτοιες τοποθετήσεις, αν και ήταν πιο συνηθισμένες- είναι η αλήθεια- στην αρχή των μνημονίων, όταν οι ακτιβιστικές φωνές και η μαχητικότητα ήταν αυξημένες λόγω του ότι στην αντιπολίτευση ήταν ο Σύριζα.

Κάθε τέτοιο ξέσπασμα μου φαινόταν και μου φαίνεται επιεικώς αφελές. Με παραπέμπει στον ιδιοκτήτη της γειτονικής μου κάβας που στα ράφια με τα κρασιά έχει κρεμάσει δύο καρικατούρες των Σόιμπλε και Μέρκελ με κέρατα διαβόλου και αντίστοιχο ύφος.

Η δαιμονοποίηση συμβόλων, προσώπων και λοιπών είναι συνήθης λαϊκίστικη πρακτική, η οποία έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με την αγιοποίηση. Όπως ο εσμός των αφελών κάνει ουρά για να προσκυνήσει τις παντόφλες του «άγιου» Παΐσιου, έτσι και οι θυμωμένοι υποστηρικτές της κυβέρνησης κάνουν βουντού στον Σόιμπλε.



Ο Σόιμπλε, η Μέρκελ και όποιος εκλεγεί αύριο- μεθαύριο δεν έχουν σκοπό της ζωής τους να μας βλάψουν- αν κάτι τέτοιο εξυπηρετεί μια «μυθολογία του κακού», εύπεπτη από την κοινή γνώμη. Οι πολιτικές και οι κρατικές σχέσεις βασίζονται στην επιδίωξη της  βελτιστοποίησης της θέσης των μετεχόντων σε αυτές. Η έννοια της «αλληλεγγύης» και της κατανόησης είναι ανθρωπομορφική προβολή- κάτι όπως όταν νομίζουμε ότι το σκυλάκι μας γελάει.

Το αν κάποιος δικαιούται να ασκεί κριτική σε τέτοιου είδους πολιτικές αποφάσεις είναι εντελώς άλλο θέμα. Όπως εντελώς άλλο θέμα είναι και το τι μορφή μπορεί να έχει αυτή η κριτική. Αυτό καθορίζεται από το περιβάλλον στο οποίο αυτή η κριτική διοχετεύεται και τα όρια που αυτό βάζει. Όπως φάνηκε η κ. Μάνου ξεπέρασε τα όρια του Facebook, χωρίς αυτό να επηρεάζει την ουσία των όσων είπε: Είναι άχρηστα και αφελώς εμπαθή.     

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v