Βρε μπας και το παρακάναμε με την πολιτική ορθότητα;
Αφού όλοι είμαστε λιγάκι ρατσιστές/ λιγάκι βιαστές/ λιγάκι σεξιστές, ποιος αναμάρτητος θα μείνει να βάλλει πρώτος τον λίθο;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Σάλος, σου λέει, ξέσπασε χτες στο ίντερνετ με τούτο εδώ το βίντεο στο οποίο ένας πιτσιρίκος δύο χρονών πιάνει το στήθος νεαρού μοντέλου, που τυγχάνει σύντροφος του θείου του.
Τι «διεστραμμένη» την είπαν, τι «ανώμαλη», τι «χρειάζεται βοήθεια» και τι «πρέπει να την κλείσουν μέσα, μαζί με τους ανεύθυνους γονείς του παιδιού» (ναι, αλήθεια).
Αντίστοιχα και σε αυτό εδώ το viral post είδα, πριν από λίγες μέρες, σχόλια «αυτό ισοδυναμεί με ΒΙΑΣΜΟ». Ποιο ισοδυναμεί με βιασμό; Ένας 16χρονος που ζητά από 16χρονη φίλη του στο chat να του στείλει γυμνές φωτογραφίες –κι εκείνη τον τρολάρει.
Και αναρωτιέμαι: Καθώς το ίντερνετ πλημμυρίζει από μαχητές κοινωνικής δικαιοσύνης, που βλέπουν κι από έναν εχθρό σε κάθε δεύτερο byte, κανείς δεν βλέπει ότι η υπερβολική πολιτική ορθότητα, η επαγρύπνηση που αγγίζει τα όρια της εμμονής, τα πολλά δριμύ κατηγορώ, είναι συμπεριφορές επικίνδυνες, που τσουβαλιάζουν πολύ αληθινά και πολύ σοβαρά προβλήματα μαζί με ιντερνετικά αστειάκια;
Αν η κοπέλα που αφήνει τον δίχρονο ανιψιό του φίλου της να της πιάσει το στήθος, και ο έφηβος που ζητά από μια φίλη του να του στείλει γυμνές φωτογραφίες –και τρώει απλώς μια ψιλοχαριτωμένη χυλόπιτα– είναι και οι δυο τους το ίδιο «ανώμαλοι» με τον βιαστή του πάρκου ή τους παιδόφιλους του deep dark web, αυτό δεν μειώνει αυτομάτως το έγκλημα των τελευταίων; Δεν το κατεβάζει στο επίπεδο της καθημερινότητάς μας, δεν το κάνει κάτι που θα μπορούσε να κάνει ο καθένας μας;
Αντίστοιχα, αν το να χρησιμοποιείς λέξεις τύπου μαύρος/ έγχρωμος ή το να γελάς με αστειάκια τύπου «φέρει κσάντερφο» σε κάνει ρατσιστή, τότε δεν είσαι ίσα κι όμοια με τα παλληκάρια της Ku Klux Klan ή τους χρυσαυγίτες που θέλουν να πεθάνουν οι ξένοι; Δεν υποβιβάζεις υποσυνείδητα το πρόβλημα, δεν είναι σα να λες (από μέσα σου ή απ’ έξω σου, δεν έχει σημασία) «ε, εντάξει, όλοι είμαστε λιγάκι ρατσιστές»; Δεν τους δίνεις ελαφρυντικά;
Αφού όλοι είμαστε λιγάκι ρατσιστές/ λιγάκι βιαστές/ λιγάκι σεξιστές, ποιος αναμάρτητος θα μείνει να βάλλει πρώτος τον λίθο;
Και αν τελικά επικρατήσει η ιδέα ότι το να ζητάς από τη συμμαθήτριά σου γυμνές φωτογραφίες είναι τόσο βιασμός όσο και εκείνος στο Irreversible, ποιος έχει να κερδίσει, οι έφηβες που θα τις πρήζουν λιγότερο οι συμμαθητές τους, ή οι συνήγοροι υπεράσπισης που θα έχουν να λένε «δεν έκανε δα και τίποτα αποτρόπαιο ο πελάτης μου κύριε πρόεδρε, δείξτε μου έναν άνθρωπο σε αυτή την αίθουσα που δεν έχει υπάρξει έστω και μια φορά στη ζωή του *βιαστής*». Ανατρίχιασα που το έγραψα.
Τι «διεστραμμένη» την είπαν, τι «ανώμαλη», τι «χρειάζεται βοήθεια» και τι «πρέπει να την κλείσουν μέσα, μαζί με τους ανεύθυνους γονείς του παιδιού» (ναι, αλήθεια).
Αντίστοιχα και σε αυτό εδώ το viral post είδα, πριν από λίγες μέρες, σχόλια «αυτό ισοδυναμεί με ΒΙΑΣΜΟ». Ποιο ισοδυναμεί με βιασμό; Ένας 16χρονος που ζητά από 16χρονη φίλη του στο chat να του στείλει γυμνές φωτογραφίες –κι εκείνη τον τρολάρει.
Και αναρωτιέμαι: Καθώς το ίντερνετ πλημμυρίζει από μαχητές κοινωνικής δικαιοσύνης, που βλέπουν κι από έναν εχθρό σε κάθε δεύτερο byte, κανείς δεν βλέπει ότι η υπερβολική πολιτική ορθότητα, η επαγρύπνηση που αγγίζει τα όρια της εμμονής, τα πολλά δριμύ κατηγορώ, είναι συμπεριφορές επικίνδυνες, που τσουβαλιάζουν πολύ αληθινά και πολύ σοβαρά προβλήματα μαζί με ιντερνετικά αστειάκια;
Αν η κοπέλα που αφήνει τον δίχρονο ανιψιό του φίλου της να της πιάσει το στήθος, και ο έφηβος που ζητά από μια φίλη του να του στείλει γυμνές φωτογραφίες –και τρώει απλώς μια ψιλοχαριτωμένη χυλόπιτα– είναι και οι δυο τους το ίδιο «ανώμαλοι» με τον βιαστή του πάρκου ή τους παιδόφιλους του deep dark web, αυτό δεν μειώνει αυτομάτως το έγκλημα των τελευταίων; Δεν το κατεβάζει στο επίπεδο της καθημερινότητάς μας, δεν το κάνει κάτι που θα μπορούσε να κάνει ο καθένας μας;
Αντίστοιχα, αν το να χρησιμοποιείς λέξεις τύπου μαύρος/ έγχρωμος ή το να γελάς με αστειάκια τύπου «φέρει κσάντερφο» σε κάνει ρατσιστή, τότε δεν είσαι ίσα κι όμοια με τα παλληκάρια της Ku Klux Klan ή τους χρυσαυγίτες που θέλουν να πεθάνουν οι ξένοι; Δεν υποβιβάζεις υποσυνείδητα το πρόβλημα, δεν είναι σα να λες (από μέσα σου ή απ’ έξω σου, δεν έχει σημασία) «ε, εντάξει, όλοι είμαστε λιγάκι ρατσιστές»; Δεν τους δίνεις ελαφρυντικά;
Αφού όλοι είμαστε λιγάκι ρατσιστές/ λιγάκι βιαστές/ λιγάκι σεξιστές, ποιος αναμάρτητος θα μείνει να βάλλει πρώτος τον λίθο;
Και αν τελικά επικρατήσει η ιδέα ότι το να ζητάς από τη συμμαθήτριά σου γυμνές φωτογραφίες είναι τόσο βιασμός όσο και εκείνος στο Irreversible, ποιος έχει να κερδίσει, οι έφηβες που θα τις πρήζουν λιγότερο οι συμμαθητές τους, ή οι συνήγοροι υπεράσπισης που θα έχουν να λένε «δεν έκανε δα και τίποτα αποτρόπαιο ο πελάτης μου κύριε πρόεδρε, δείξτε μου έναν άνθρωπο σε αυτή την αίθουσα που δεν έχει υπάρξει έστω και μια φορά στη ζωή του *βιαστής*». Ανατρίχιασα που το έγραψα.
