Γιατί να είναι φετίχ (και) η Αντιγόνη;  

Επειδή η Αντιγόνη είναι υπόδειγμα κειμένου που "διδάσκει" τους δημοκρατικους θεσμούς και την ουσία των έμφυλων σχέσεων πρέπει να μην την αμφισβητούμε;
Γιατί να είναι φετίχ (και) η Αντιγόνη;
Επί της ουσίας θέμα κατάργησης της Αντιγόνης δεν υπάρχει. Το υπουργείο απάντησε ότι δεν έχει τέτοιες προθέσεις, οι φιλόλογοι το χάρηκαν και προς το παρόν το θέμα έκλεισε. Έκλεισε; Κατά τη γνώμη μου όχι. Μια και τέθηκε, εξετάζεται ή θα εξεταστεί.

Προφανώς το θέμα εντάσσεται στον περιορισμό των ωρών διδασκαλίας αρχαίων στα ελληνικά σχολεία, ο οποίος θεωρώ ότι είναι απαραίτητος και χρήσιμος, ώστε να παιρνουν τα παιδιά περισσότερες διδακτικές ώρες σε κάτι πρακτικό, όπως τα νέα ελληνικά και λιγότερο σε κάτι «μουσειακό». Τα αρχαία ελληνικά μπορούν και πρέπει να παραμείνουν στα σχολεία ως μάθημα επιλογής.  

Η Αντιγόνη ωστόσο με έβαλε σε δεύτερες σκέψεις και αυτό έχει να κάνει με όλα αυτά τα συναισθήματα που με πλημμυρίζουν κάθε φορά που τύχει να διαβάσω αποσπάσματα ή να παρακολουθήσω παράσταση- όπως η καταπληκτική Αντιγόνη του φετινού καλοκαιριού σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθηνού.

Και; Θα πει κάποιος. Επειδή είναι θαυμάσιο κείμενο να εξαιρείται από την μείωση των αρχαίων και να διδάσκεται στα παιδιά; Σάμπως δεν υπάρχουν άλλα εξαιρετικά κείμενα εντός της αρχαίας ελληνικής γραμματείας αλλά και εκτός αυτής; Κατά τη γνώμη μου η Αντιγόνη έχει δύο ακόμη ιδιαιτερότητες που συμβάλλον ώστε οι μυούμενοι σε αυτήν να γίνουν καλύτεροι πολίτες- που είναι σε μεγάλο βαθμό και το ζητούμενο της μέσης εκπαίδευσης.       

Ο ένας είναι το δημοκρατικό αίσθημα που προάγει· η αντίθεση στην αυταρχική εξουσία και η δυνατότητα και των αδυνάμων να επηρεάζουν την πορεία των δημόσιων πραγμάτων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η διδασκαλία της Αντιγόνης είναι αποκλειστεί από τα ελληνικά σχολεία κατά την δικτατορία, όπως και το θεατρικό ανέβασμα του έργου.

Ο άλλος λόγος είναι το οξύ σχόλιο του έργου πάνω στις έμφυλες σχέσεις, στη θέση της γυναίκας και στην σύγκρουσή της με την πατριαρχία. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο αντικείμενο διδασκαλίας στο σύγχρονο ελληνικό σχολείο, το οποίο να θίγει αυτό το θέμα και να εισάγει για συζήτηση και αναρώτηση βασικές αρχές ισότητας των δύο φύλων και αποδόμησης αγκυλωμένων εξουσιαστικών μοντέλων.

Το ότι μπορεί η διδασκαλία του συγκεκριμένου έργου να προσφέρει πραγματικό όφελος στους μαθητές όμως, δεν σημαίνει ότι «απαγορεύεται» και να ψάχνουμε τρόπους και να συζητάμε πως θα μπορούσαν τα οφέλη αυτά να αυξηθούν- πιθανόν και με την αντικατάσταση της λειτουργίας του κειμένου με άλλο αντικείμενο ή με άλλη μέθοδο. Νομίζω ότι είναι ένας στοχασμός που θα την ενέκρινε και η ίδια η Αντιγόνη.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v