Νεοφιλελεύθερο το Black Friday ή κάνουμε τις πάπιες;

Ο Ιοβόλος ομολογεί ότι ψώνισε ανήμερα του black friday και ότι πιθανόν να αντάλλαξε την ψυχή τυο για ένα τιποτένιο 20%.
Νεοφιλελεύθερο το Black Friday ή κάνουμε τις πάπιες;
Από ό,τι φαίνεται οι συμπατριώτες μας διάλεξαν να ανήκουν είτε στην κατηγορία αυτών που έσπευσαν να στηθούν στην ουρά για να εκμεταλλευθούν την έκπτωση της black Friday, είτε σε εκείνους που με πάθος λοιδόρησαν την ημέρα ως απαύγασμα καταναλωτισμού.

Ομολογώ ότι πήγα και ψώνισα χωρίς να μου περάσει από το μυαλό να ιδεολογικοποιήσω μια ημέρα που ορισμένα καταστήματα παρείχαν ορισμένες εκπτώσεις σε ορισμένα ήδη. Βοήθησε ίσως και το ότι εδώ δεν έχουμε τα αντιαισθητικά και θλιβερά φαινόμενα διάφορων άλλων χωρών με ξύλο, θανάτους, κλπ. Πρέπει όμως να πω, ότι σε δύο καταστήματα που πήγα δεν αντίκρισα ούτε κατά διάνοια εικόνες αγένειας ή… έντονων καταναλωτικών παθών.  

Όταν άνοιξα social media είδα ουκ ολίγα κραξίματα για τον «θεσμό». Κανένα όμως δεν κατάφερε να με πείσει για το «άξιον εστί» του. Να δεχθώ ότι η κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων ή οι «λευκές νύχτες», με τον τρόπο που συμβαίνουν, αντί να τονώνουν την απασχόληση επιβαρύνουν τους εργαζόμενους. Τούτο’ δω το black Friday γιατί- όπως τουλάχιστον γίνεται στην Ελλάδα; Ποια δικαιοσύνη κρύβει η αντίθεση σε αυτό;  

Θα μου πεις, ως καταναλωτικός θεσμός βλάπτει αφού αποπροσανατολίζει την κοινωνική διαμαρτυρία και στρέφει το ενδιαφέρον του κόσμου στα ασήμαντα. Ε, τότε ας μπει στην τεράστια λίστα με τα πολιτιστικά και πολιτισμικά προϊόντα του δυτικού μας κόσμου που υπάρχουν και πωλούνται ελέω καταναλωτισμού. Αναφέρω μερικά ως παράδειγμα: Τηλεόραση, Χόλυγουντ, βιβλία της σειράς, γκουρμεδιές από το σούπερ μάρκετ, δώρα για τα πιτσιρίκια… ίσως είναι προτιμότερο να φτιάξει κανείςμια λίστα με το τι δεν είναι    

Γενικώς ο πολιτισμός μας έχει βασιστεί στην πρακτική και συμβολική σημασία των υλικών προϊόντων. Η κατανάλωση δεν είναι παρά η επιτέλεση της πολιτισμικής μας πραγμάτωσης και οι εκπτώσεις το μέσο για να φτάσουμε καλύτερα στην πραγμάτωση αυτή.

Ο καταναλωτισμός προφανώς και δεν ανήκει στις ευγενείς πρακτικές στις οποίες επιδόθηκε το ανθρώπινο γένος. Από την άποψη αυτή, η κριτική απέναντί του θα πρέπει να είναι καλοδεχούμενη. Όμως, θεωρώ υποκριτικό να «ανακαλύπτουμε» το πόσο καταναλωτικές είναι οι κοινωνίες ημών των δυτικών, μία μέρα τον χρόνο. Τις υπόλοιπες τι γίνεται; Δεν υπάρχει ο καταναλωτισμός γύρω και μέσα μας, ή μήπως δεν μας ενοχλεί επειδήδεν δείχνε ιτο άγριο πρόσωπό του;    

Κατανοώ ότι οι συμβολισμοί («ημέρα εκπτώσεων») δίνουν την ευκαιρία για συμπυκνωμένη εκδήλωση απαρέσκειας. Ωστόσο, οι συμβολισμοί, και άρα και ο χαρακτηρισμός τους, λειτουργούν μόνο σε σχέση με την εξωτερική μας εικόνα. Έτσι λοιπόν τείνω να πιστέψω ότι οι περισσότεροι από αυτούς που με πάθος αποκήρυξαν «αυτή την ημέρα και ό,τι συμβολίζει» ως πρώτο τους μέλημα είχαν να φανούν αντικαταναλωτικοί- πράγμα που δεν σημαίνει ότι αποκλείεται όντως να είναι.

Αυτή η στάση μου θυμίζει εκείνους τους μανιακούς με την πολιτική ορθότητα, που ανακαλύπτουν «παραβάσεις» της ηθικής και των σωστών συμπεριφορών, παντού.

Μπορεί βέβαια απλώς εγώ να είμαι ένα καταναλωτικό γουρούνι που νομίζει ότι όλη η κοινωνία μας είναι βουτηγμένη στις υλικές απολαβές. Σε αυτή την περίπτωση απλώς αντάλλαξα την ακεραιότητά μου με ένα 20% χαμηλότερες τιμές και απέχω πλέον ένα περισσότερο βήμα από την σωτηρία.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v