Καταλήψεις με όφελος για όλους

Στη σκιά της εκκένωσης των καταλήψεων στη Θεσσαλονίκη ο Ιοβόλος παίρνει θέση και προτείνει την υγιή παρέμβαση του κράτους.
Καταλήψεις με όφελος για όλους
Ενώ η κυβέρνηση και ο λεγόμενος «χώρος» ερίζουν για το κατά πόσον οι εκκενωθείσες καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη ήταν κέντρα στέγασης προσφύγων ή απλώς καταλήψεις στέγης, δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι πέρα από το πολιτικό/επικοινωνιακό μήνυμα της υπόθεσης, η συζήτηση μικρή σημασία έχει. Και έχει μικρή σημασία γιατί και οι «απλές» καταλήψεις στέγης δεν θα πρέπει να καταδιώκονται.      

Οι καταλήψεις στέγης είναι μια τυπικά παράνομη κατάσταση. Οι άνθρωποι που μένουν στα κτίρια αυτά δεν είναι οι ιδιοκτήτες τους και άρα, βάσει του νόμου, δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν. Το νόμιμο είναι αυτό. Ωστόσο, δραστηριότητες όπως αυτές των καταλήψεων κινούνται στην κατεύθυνση του να αυτό-θεραπεύουν μικρές ή μεγαλύτερες αδικίες, καθώς και να αξιοποιούν πόρους που αλλιώς θα ρήμαζαν.       

Υπάρχουν κτίρια που δεν ανήκουν σε κανέναν και καταρρέουν εγκαταλειμμένα. Που είναι το κακό, αν βρεθούν ορισμένοι άνθρωποι πρόθυμοι να βάλουν δουλειά για να τα συμμορφώσουν και αποδείξουν ότι έχουν ανάγκη, να έχουν το δικαίωμα παραμονής σε αυτά; Το να εκκενώνονται οι καταλήψεις αδιακρίτως είναι λάθος. Θα μπορούσα να το καταλάβω, αν ο ιδιώτης ιδιοκτήτης των κτιρίων ζητήσει την εκκένωση ώστε να εκμεταλλευτεί την περιουσία του. Όμως στις περιπτώσεις που το αχρησιμοποίητο κτίριο αποτελεί δημόσια περιουσία, η πρωτοβουλία των πολιτών δείχνει τον δρόμο στο κράτος.

 Το κράτος κανονικά θα έπρεπε να μεσολαβεί ώστε να εξυπηρετηθούν συμπολίτες μας που το έχουν ανάγκη, από εγκαταστάσεις που σχολάζουν- ακόμη και αν δεν ρημάζουν.     

Αυτή η μεσολάβηση μάλιστα που περιγράφω θα έπρεπε να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Έτσι, το κράτος θα έπρεπε να θέσει υπό την προστασία του τις καταλήψεις και να ορίσει το πλαίσιο λειτουργίας τους. Να χρηματοδοτεί πολιτιστικές τους δράσεις που μπορούν να ζωντανέψουν γειτονιές, οι οποίες βουλιάζουν στη μαυρίλα της οικονομικής κρίσης.  

Εφόσον υπήρχε ένα παρόμοιο λογικό πλαίσιο ρυθμίσεις των χρήσεων αυτών, αν οι καταληψίες επέμεναν στην κατάληψη άλλων κτιρίων από τα υποδεικνυόμενα, ακριβώς λόγω του παραβατικού χαρακτήρα που αυτή συνεπάγεται και της πολιτικής δήλωσης που θέλουν να κάνουν- καταπατάμε την νομιμότητα, το κράτος κλπ- ας αντιμετώπιζαν τις αρχές ασφαλείας χωρίς την ηθική ασπίδα του δικαίου.

Υ.Γ. Θεωρώ αστεία την ανακοίνωση του Σύριζα για τις καταλήψεις της Θεσσαλονίκης. «Η ποινικοποίηση εγχειρημάτων αλληλεγγύης συνιστά πρακτική που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς», αναφέρεται. Λες και όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Και εις ανώτερα.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v