«Γιατί γελάτε, κύριοι;»

Γέλασαν ρε, οι μικρόνοες, με το δράμα ενός ανήλικου παιδιού. Ενός βρέφους.
«Γιατί γελάτε, κύριοι;»
Γέλασαν ρε, οι μικρόνοες, με το δράμα ενός ανήλικου παιδιού. Ενός βρέφους. Ενός αγωνιστή που η μοίρα έφερε στον δρόμο του τις κακουχίες της εξορίας, και τον βασάνιζε με αυτές επί έξι χρόνια –τα πρώτα της ζωής του.

Γελάτε, εσείς που δεν ξέρετε πως είναι ξερό το κρουασάν της ξενιτιάς.

Εγώ, ρε άκαρδοι, συγκινήθηκα. Συγκινήθηκα όχι μόνο με το δράμα του νεότερου πολιτικού κρατούμενου στην παγκόσμια ιστορία, αλλά και με τη μεγαλοψυχία του. Γιατί, τι έκανε κυρίες και κύριοι ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν ελευθερώθηκε από τους βασανιστές του και επέστρεψε θριαμβευτής από το ζοφερό Παρίσι; Κράτησε κακία; Ζήτησε εκδίκηση; Γύρεψε να τιμωρήσει τους δυνάστες του, με αμφιλεγόμενα μέσα;

Όχι, αγαπητοί μου. Όπως σοφά το έθεσε ένας χρήστης του Twitter, ο πολιτικός κρατούμενος της καρδιάς μας είναι μεγαλόψυχος.

Δικό σας:




Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v