Οι πριγκίπισσες και η παιδεία

Οι "πριγκίπισσες" και τα "βασιλόπουλα" δύσκολα χωράνε σε προτάσεις μιας επιτροπής για την παιδεία. Χωράνε όμως σε μια χαλαρή συζήτηση περί παιδαγωγικής.
Οι πριγκίπισσες και η παιδεία

Τις προηγούμενες ημέρες βγήκαν στη δημοσιότητα λεπτομέρειες από τα όσα περιέχουν οι προτάσεις για την παιδεία. Το ενδιαφέρον κέρδισε όχι το εκπαιδευτικό περιεχόμενο των προτάσεων αλλά η μετρίας έμπνευσης αναφορά σε ένα «Συμβόλαιο» καλής συμπεριφοράς.

Το συγκεκριμένο συμβόλαιο προτείνεται να το υπογράφουν οι μαθητές και μέσω αυτού να δεσμεύονται ηθικά ότι θα σέβονται το σχολείο, τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους, θα φέρονται ιπποτικά σε όλους και ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους, και δεν θα επιτεθούν ποτέ σε αδύναμο, αλλά θα τον υπερασπίζουν από επιθέσεις. Ακόμα ότι θα θεωρούν σωστή μόνο την άμιλλα για τη διάκριση στη μάθηση, στον αθλητισμό, την καλή συμπεριφορά και τα καλά έργα, δεν θα κάνουν ποτέ στον άλλον ό,τι δεν θέλω να κάνουν σε μένα. Και θα θεωρώ ντροπή κάθε παράβαση αυτής της υπόσχεσης που ελεύθερα δίνω σήμερα". 

Το «συμβόλαιο», αν και στηρίζεται σε παιδαγωγικά ορθές αρχές, όπως το να καταστούν τα παιδιά υπεύθυνα και να δίνουν σημασία στις υποσχέσεις τους, είναι μια μπούρδα. Μια σούπα αριστερής έμπνευσης που εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιέχεται σε ένα επίσημο κείμενο προτάσεων για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Χωρίς θέση είναι κατά τη γνώμη μου και ένα ακόμη απόσπασμα της δέσμης προτάσεων, αυτό που κάνει λόγο για πριγκήπισσες και βασιλόπουλα: "το παιδί καθενός είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον ίδιο. Ωστόσο, είναι ένα παιδί ανθρώπων όπως κάθε παιδί ανθρώπων: Διαφορετικό αλλά ίσο με τα άλλα, και όχι πριγκίπισσα ή βασιλόπουλο". Ουδέν αληθέστερον. Προφανώς θα ήταν ευχής έργον αν η νοοτροπία αυτή άλλαζε. Τα παιδιά μας θα ήταν καλύτεροι πολίτες αν δεν ένιωθαν τόσο απίθανα «σπέσιαλ» όσο τους διδάσκει το σύγχρονο overparenting.    

Είναι όμως δυνατόν να θεωρούν οι συντάκτες των προτάσεων ότι θα περιγράψουν και θα αμφισβητήσουν κάτι τόσο βαθιά ριζωμένο στην ελληνική κοινωνία σε τρεις- τέσσερις γραμμές; Εδώ νομίζω ότι έπαιξε ρόλο η ανάγκη τους να δηλώσουν το αριστερό τους προφίλ και τίποτα περισσότερο. Οι αμιγώς εκπαιδευτικές παρεμβάσεις εντός του σχολικούς περιβάλλοντος ασφαλώς και θα πρέπει να συνομιλούν και με το ευρύτερο παιδαγωγικό πλαίσιο.

Αυτό όμως δεν αλλάζει με ορισμένες τεχνικές προτάσεις, που αποφασίζονται από μια επιτροπή, στην οποία, όπως μαθαίνω, βγήκαν πολλά πολλά μαχαίρια από τουλάχιστον τρεις φράξιες. Σε αυτό το κλίμα είναι δύσκολο να παραχθούν ουσιαστικές νέες κατευθύνσεις. Κια υπό αυτή την έννοια, η δέσμη των προτάσεων της Επιτροπής για την παιδεία είναι ότι καλύτερο θα μπορούσαμε να πάρουμε τώρα από την συγκεγκριμένη σύνθεση.  

    

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v