Όποιος έχει τα γένια

«Η περιουσία είναι δική μας, δεν ανήκει στο κράτος, δεν πωλείται, δεν υποθηκεύεται. Η ίδια η Εκκλησία θα τη διαχειριστεί». Την γενναία αυτή δήλωση έκανε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μιλώντας στην Πανθεσσαλική Ιερατική Σύναξη.

Η εκκλησιαστική περιουσία ανήκει όντως στην εκκλησία, όπως όμως της ανήκει και η υποχρέωση να πληρώνει τις υποχρεώσεις της (μισθοδοσία λειτουργών, συντήρηση κτιρίων κλπ κλπ). Λίγοι θα εναντιωθούν στην προοπτική η εκκλησία να αυτοδιοικείται πραγματικά, φυσικά πληρώνοντας φόρους, όπως κάθε άλλος φορέας που διαθέτει δραστηριότητες που αποσκοπούν στο κέρδος.

Άντε, με το καλό.    

Η συλλογιστική που ανέπτυξε η γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αφροδίτη Θεοπεφτάτου σχολιάζοντας τα νέα μέτρα είναι ομολογουμένως αφοπλιστικής αφέλειας- για να μην πω κουτοπονηριάς και φανώ κακεντρεχής.    

«Προσπαθήσαμε το ποσό να μοιραστεί σε διάφορα είδη. Επειδή δύσκολα συμβαίνει και να πίνεις πολύ και να καπνίζεις πολύ και να πηγαίνεις να πίνεις πολλούς καφέδες, δηλαδή πρέπει να συμπίπτουν πάρα πολλά πράγματα για να επιβαρυνθεί σοβαρά ένα νοικοκυριό, γι' αυτό μοιράστηκε», είχε αναφέρει σε ραδιοφωνική συνέντευξή της η κ. Θεοπεφτάτου, η οποία μετά έκανε λόγο για αποσπασματική αναπαραγωγή των δηλώσεών της του τύπου «απομόνωσαν μια φράση» κλπ κλπ.

Η κοινωνική πολιτική σε χαλεπούς καιρούς κάπως έτσι πρέπει να γίνεται; Υπολογίζεις τι ανάγκες έχουν τα πιο αδύναμα στρώματα, βλέπεις τι καταναλώνουν περισσότερο και κοιτάζεις να το προστατέψεις από τους έμμεσους, δηλαδή τους οριζόντιους, φόρους. Τώρα, αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, έχει μία ακόμη λύση: καταλήγεις σε μια βολική απορία του στυλ «καλά και εσείς, όλα μαζί τα ακριβά θα κάνετε;» και ξεμπερδεύεις. Είναι περίπου η ίδια λογική με αυτό που έλεγε ο Φίλης με τα Μακαρόνια:  πόσα μακαρόνια τρώτε πια;

Μετά την κουτσουκέλα- εν προκειμένω, τα πάμπολλα φορολογικά μέτρα, που δεν τα λες μέτρα για τα υψηλότερα εισοδήματα…- το να επιχειρηματολογείς δείχνει θράσος. Θέλει και λίγη συστολή το πράγμα, λέω εγώ.