Τι νέα από την Αμφίπολη;

Τι γίνεται, παιδιά; Κανένα νέο από τον Μέγα Αλέξανδρο; Τον βρήκαμε τον τάφο του; Τον Ηφαιστίωνα, έστω; Κάποιον; Κάτι; Άκουσε κανείς κανένα νεότερο από την Αμφίπολη; Όχι, ε; Το φαντάστηκα.

Πήρε το μάτι μου αυτό εδώ το (εξαιρετικά καλοφτιαγμένο, είναι η αλήθεια) ντοκιμαντέρ, και τα θυμήθηκα όλα αυτά. Θυμήθηκα και άλλα: Ότι, ας πούμε, μια δημοσκόπηση γνωστού ειδησεογραφικού site εκείνη την ταραγμένη εποχή, ρωτούσε «για ποια θέματα θα θέλατε να ενημερώνεστε συχνότερα» και η πρώτη δημοφιλέστερη απάντηση ήταν –ω ναι– «για τα αρχαιολογικά».

Είχα εντυπωσιαστεί τότε, ομολογουμένως: Κοίτα να δεις, σκέφτηκα, που μπορεί να βγει και κάτι καλό από όλο αυτό το πανηγύρι, αρχίσαμε ξαφνικά να ενδιαφερόμαστε οι Έλληνες για την αρχαιολογία. Φευ, όμως. Όσο περισσότερος καιρός περνά από το τέλος του πανηγυριού εκείνου, τόσο «πέφτουν τα νούμερα» που λένε και στην τηλεόραση, και τόσο πιο αδιάφορες περνούν οι ειδήσεις που μιλάνε για έναν αρχαίο ναό που άνοιξε φέτος τις πόρτες του, ή για ένα αρχαίο άλογο που βρήκαμε στον παλιό ιππόδρομο.

Και κάπως έτσι, αρχίζεις να συνειδητοποιείς πόσο εύκολο είναι τελικά να πεις στον κόσμο τι θα σκεφτεί, τι θα τον ενδιαφέρει αυτές τις μέρες, ποιο θα είναι το νέο αγαπημένο του θέμα συζήτησης. Και τρομάζεις κομμάτι.