Θεολόγοι υπέρ… αναχρονισμού

Οι θεολόγοι παρενέβησαν στο θέμα των θρησκευτικών με τρόπο που δικαιώνει την φήμη που έχει για αυτούς η ελληνική κοινωνία.
Ενώ το ξεκατίνιασμα των αρχαιολόγων καλά κρατεί και μας διασκεδάζει, οι έλληνες θεολόγοι έχουν τη δική τους μάχη να δώσουν και είναι μάχη συνδικαλιστική- όχι παίξε γέλασε.

Η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας που δίνει οδηγίες στους διευθυντές σχολείων για ενημέρωση γονιών και παιδιών ότι δεν είναι απαραίτητο να παρακολουθούν οι μαθητές το μάθημα των θρησκευτικών ξεσήκωσε αντιδράσεις. Για το ότι θα συνέβαινε αυτό, δεν είχα αμφιβολία. Αυτό που μου προξένησε εντύπωση είναι ότι οι αντιδράσεις δεν προήλθαν (τουλάχιστον ακόμη) από την Ιερά Σύνοδο, αλλά από την ένωση Θεολόγων.

Δεν θεωρώ ιδιαίτερα πιθανό οι Θεολόγοι να κόπτονται για το ίδιο το θρησκευτικό αίσθημα των νεαρών ελλήνων. Πιο πιθανό θεωρώ να κόπτονται για τις θέσεις απασχόλησης που θα χαθούν από τον κλάδο τους, αν αρκετοί γονείς αποφασίσουν να αξιοποιήσουν τα παιδιά τους την διδακτική αυτή ώρα πιο δημιουργικά και όχι μαθαίνοντας την Παλαιά Διαθήκη. Και δεν αναφέρομαι καν στους μη ορθόδοξους χριστιανούς, για τους οποίους η δυνατότητα να απαλλάσσονται τα παιδιά τους από τον έμμεσο «προσηλυτισμό» που αποτελεί η τέτοιου τύπου διδασκαλία των θρησκευτικών αποτελεί βασικό πολιτισμό.

Όμως, η πρόταση των Θεολόγων για πάση θυσία διατήρηση της υποχρεωτικότητας των θρησκευτικών είναι παιδαγωγικά δικαιολογημένη; Αν ναι, στην επιστολή διαμαρτυρίας που είδα δεν το αναφέρουν πουθενά. Το σημείο στο οποίο δίνουν έμφαση είναι ότι κατά την εκτίμησή τους «χορήγηση απαλλαγής σε μαθητή που δεν είναι αλλόθρησκος και ετερόδοξος είναι παράνομη».

Τόσα χρόνια δεν έχω ακούσει ούτε μια πρόταση από τους θεολόγους στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού ή της βελτίωσης του αντικειμένου τους. Δεν έχω ακούσει ούτε μια ιδέα αναθεώρησης της ύλης του ώστε να περιλάβει άνοιγμα και προς άλλες θρησκείας αλλά και προς τον αθεϊσμό. Πιθανότατα γιατί δεν θέλουν να χαλάσουν την ζαχαρένια της εκκλησίας στην οποία έβρισκαν και θα βρουν και τώρα πιστεύω συνήγορο ώστε να μην αλλάξει τίποτα.
Όταν μάλιστα έρχεται μια πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και- έστω για λόγους πολιτικούς- πράττει το αυτονόητο, οι ίδιοι οι θεολόγοι αντιδρούν προτάσσοντας «το νόμο».
Ακόμη και τώρα, η αιτίασή τους δεν συνοδεύεται από μια πρόταση αναθεώρησης του μαθήματος προς όφελος των μαθητών, όπως θα ήταν μια πρόταση για εισαγωγή μαθήματος θρησκειολογίας.

Η οπισθοδρομικότητα πρέπει να είναι ασύμβατη με το σχολείο. Όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να μείνει πίσω και να φυλάει «Θερμοπύλες» του- και πάλι χαρούμενος θα είναι.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v