Έχω πια καταλήξει ότι οι μητροπολίτες μας (ο Άνθιμος, ο Σεραφείμ, ο Αμβρόσιος και το λοιπό παρεάκι) δεν θα σταματήσουν ποτέ να με διασκεδάζουν. Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσα διαμάντια τύπου «κουσούρι» και αν ξεστομίσουν, πάντα μα πάντα θα εφευρίσκουν τρόπους να ξεπερνούν τον εαυτό τους και να (ξανα)γίνονται απολαυστικοί.
Τι λέει, λοιπόν, σήμερα ο μητροπολίτης Πειραιώς και νήσων, ο επί Γης εκπρόσωπος μιας θρησκείας που της αρέσει πολύ να λέει ότι διδάσκει την αγάπη; Τι γράφει στην επιστολή του στον «εξοχότατο κύριο Πρωθυπουργό», όπως τον αποκαλεί; Τι λέτε; Όσο και να προσπαθήσετε δεν το μαντεύετε.
Αυτός, ο άνθρωπος αυτός, που η θρησκεία του αν τον ρωτήσεις θα σου πει ότι λέει να αγαπάμε τον πλησίον μας, διεκδικεί το βασικό και αναφαίρετο δικαίωμά του στο μίσος. Ναι. Αλήθεια. Αυτό το βασικό και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα που πάει να του στερήσει το κατάπτυστο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Ο Σεραφείμ δεν θα το αφήσει να περάσει.