Τρώγονται τα σύννεφα;
Ετοιμάζουμε λαχταριστή mousse λεμονιού, την «παντρεύουμε» με ένα αφράτο lemon curd και δημιουργούμε ένα… εδώδιμο σύννεφο.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Αγάπης Μαργετίδη
Τι ερώτηση κι αυτή! Μου θυμίζει το πάλαι ποτέ παιδικό παιχνίδι “πετάει πετάει”. Πετάει η πυγολαμπίδα; Πετάει! Πετάει το χελιδόνι; Πετάει! Πετάει το αηδόνι; Πετάει! Πετάει ο γάϊδαρος; Πετάει! Αμ, δεν πετάει!
Μικρή το έπαιζα με τις μεγαλύτερες εξαδέλφες μου και ξεραινόμουν στα γέλια, ζήταγα κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο και στο τέλος τις εξουθένωνα. Ένα καλοκαίρι πριν τρία χρόνια το έμαθα στον τότε τρίχρονο ανηψιό μου και κατάφερα, έστω και για λίγο, να τον κάνω να ξεκολλήσει από την οθόνη του tablet. Μεγάλο κατόρθωμα για ένα παιδί του 21ου αιώνα! Τι να γίνει; Έτσι είναι και πίσω δεν γυρίζουμε, η κάθε εποχή έχει τους δικούς της κώδικες. Δεν θα συμφωνήσω με τη γκρίνια των συνομιλήκων μου που λένε ότι τα παιδιά σήμερα δεν ξέρουν να παίζουν, ότι οι νεαροί και οι νεαρές δεν ξέρουν να διασκεδάζουν, δεν ξέρουν να φλερτάρουν, δεν χορεύουν, δεν ζουν. Το ίδιο δεν έλεγαν οι γονείς μας για τη δική μας γενιά; Μόνο εμείς είδαμε το φως το αληθινό; Δεν νομίζω! Η παιδική αθωότητα θα είναι παρούσα στους αιώνες των αιώνων, απλώς θα εκφράζεται με άλλο τρόπο κάθε φορά. Όσο για το εάν κακομαθαίνουν τα παιδιά οι σημερινοί γονείς, θέλω να πω το εξής: πάντα υπήρχαν γονείς που κακομάθαιναν τα παιδιά τους, δεν είναι θέμα εποχής, τα μέσα αλλάζουν.
Νομίζω όμως πως αρκετά φλυάρησα για το περίπλοκο θέμα της διαπαιδαγώγησης, άλλωστε δεν ήταν αυτός ο αρχικός σκοπός μου! Επανέρχομαι λοιπόν στην ερώτηση του τίτλου: τρώγονται τα σύννεφα; Μάλιστα κυρίες και κύριοι, τρώγονται! Σας το ορκίζομαι, πως όταν θα βάλετε στο στόμα σας μια κουταλιά από τη mousse λεμόνι που σας έχω ετοιμάσει σήμερα, θα νομίζετε πως μπήκε ένα παχουλό άσπρο συννεφάκι και πριν καλά-καλά το καταλάβετε θα λιώσει και οι παραισθήσεις θα συνεχιστούν μέχρι να τελειώσετε και την τελευταία μπουκιά!
Το σημερινό θέμα έχει διπλό σκοπό. Πρώτον θα σας δείξω πώς ετοιμάζεται το lemon curd, αυτή η βελούδινη κρέμα λεμονιού που σκέτη τρώγεται σε ψωμί ή cake, με γιαούρτι ή παγωτό. Δεύτερον θα χρησιμοποιήσω το lemon curd για να το βάλω στη mousse και να δημιουργήσω το εδώδιμο σύννεφο!
LEMON CURD
Για 500 γρ. που στη συνέχεια θα χρησιμοποιηθεί για mousse 6 ατόμων: βγάζουμε το ξύσμα από 4 μεγαλούτσικα λεμόνια και στύβουμε τον χυμό τους. Θέλουμε 1 φλ. τσ. χυμό. Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι τον χυμό, το ξύσμα, 200 γρ. ζάχαρη και 100 γρ. βούτυρο κομμένο σε κύβους και το τοποθετούμε πάνω από ένα μεγαλύτερο σκεύος με νερό που βράζει σε χαμηλή φωτιά (bain-marie). Ανακατεύουμε με το σύρμα έως ότου λιώσουν η ζάχαρη και το βούτυρο. Σε ένα μπολ χτυπάμε καλά με το σύρμα 4 ολόκληρα αυγά και 1 κρόκο (κρατάμε το ασπράδι χωριστά γιατί θα το χρησιμοποιήσουμε αργότερα στη mousse). Ρίχνουμε τα αυγά στο σκεύος και από εκείνη τη στιγμή δεν σταματάμε να ανακατεύουμε με το σύρμα έως ότου πήξει το μίγμα και στέκεται στην πλάτη ενός κουταλιού (η διαδικασία θα πάρει περίπου 20 – 25’). Περνάμε από ψιλή σήτα για να απομακρύνουμε το ξύσμα και τυχόν κομμάτια ψημένου αυγού και σκεπάζουμε με διαφανή μεμβράνη κατευθείαν πάνω στην κρέμα για να μην σχηματιστεί πέτσα. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και στη συνέχεια βάζουμε στο ψυγείο. Εάν θέλουμε να κρατήσουμε το lemon curd ως έχει, το μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα και το φυλάμε στο ψυγείο. Διατηρείται για περίπου μία εβδομάδα.
LEMON MOUSSE
Για 6 άτομα: αφού έχουμε κρυώσει καλά το lemon curd, το βγάζουμε από το ψυγείο. Στο mixer και σε μέτρια ταχύτητα, χτυπάμε το ασπράδι του αυγού που φυλάξαμε σε σφιχτή μαρέγκα: πρώτα σκέτο με μία πρέζα αλάτι και μόλις αρχίσει να πήζει ελαφρώς, προσθέτουμε 1 κοφτή κ.σ. ζάχαρη και χτυπάμε έως ότου σφίξει και γυαλίσει η μαρέγκα. Στη συνέχεια την ενσωματώνουμε στο lemon curd, ανακατεύοντας με πλαστική σπάτουλα (maryse) απαλά με κυκλικές κινήσεις, από κάτω προς τα πάνω και από έξω προς τα μέσα. Τέλος, χτυπάμε στο mixer σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα 1 φλ. τσ. παγωμένη κρέμα γάλακτος, έως ότου γίνει chantilly. Θέλει λίγη προσοχή, ώστε η κρέμα να είναι σχετικά σφιχτή, αλλά να μην “κόψει”. Ενσωματώνουμε σταδιακά τη chantilly στη mousse, με τις ίδιες απαλές αλλά αποφασιστικές κινήσεις, ούτως ώστε να έχουμε ένα απόλυτα ομοιογενές μίγμα. Μοιράζουμε τη mousse σε ωραία ποτήρια ή σε ένα μεγαλύτερο μπολ και παγώνουμε για αρκετές ώρες στο ψυγείο. Σερβίρουμε τα συννεφάκια αφού τα πασπαλίσουμε με λίγη ζάχαρη άχνη.
Tip : το ίδιο ακριβώς μπορούμε να κάνουμε με limes, πορτοκάλια ή μανταρίνια, η επιλογή απολύτως δική σας.
Σας προσκαλώ λοιπόν να φτιάξετε την κρέμα και τη mousse για να αποδείξετε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το θεώρημα “τα σύννεφα τρώγονται” δεν είναι εικασία αλλά αξίωμα!
Τι ερώτηση κι αυτή! Μου θυμίζει το πάλαι ποτέ παιδικό παιχνίδι “πετάει πετάει”. Πετάει η πυγολαμπίδα; Πετάει! Πετάει το χελιδόνι; Πετάει! Πετάει το αηδόνι; Πετάει! Πετάει ο γάϊδαρος; Πετάει! Αμ, δεν πετάει!
Μικρή το έπαιζα με τις μεγαλύτερες εξαδέλφες μου και ξεραινόμουν στα γέλια, ζήταγα κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο και στο τέλος τις εξουθένωνα. Ένα καλοκαίρι πριν τρία χρόνια το έμαθα στον τότε τρίχρονο ανηψιό μου και κατάφερα, έστω και για λίγο, να τον κάνω να ξεκολλήσει από την οθόνη του tablet. Μεγάλο κατόρθωμα για ένα παιδί του 21ου αιώνα! Τι να γίνει; Έτσι είναι και πίσω δεν γυρίζουμε, η κάθε εποχή έχει τους δικούς της κώδικες. Δεν θα συμφωνήσω με τη γκρίνια των συνομιλήκων μου που λένε ότι τα παιδιά σήμερα δεν ξέρουν να παίζουν, ότι οι νεαροί και οι νεαρές δεν ξέρουν να διασκεδάζουν, δεν ξέρουν να φλερτάρουν, δεν χορεύουν, δεν ζουν. Το ίδιο δεν έλεγαν οι γονείς μας για τη δική μας γενιά; Μόνο εμείς είδαμε το φως το αληθινό; Δεν νομίζω! Η παιδική αθωότητα θα είναι παρούσα στους αιώνες των αιώνων, απλώς θα εκφράζεται με άλλο τρόπο κάθε φορά. Όσο για το εάν κακομαθαίνουν τα παιδιά οι σημερινοί γονείς, θέλω να πω το εξής: πάντα υπήρχαν γονείς που κακομάθαιναν τα παιδιά τους, δεν είναι θέμα εποχής, τα μέσα αλλάζουν.
Νομίζω όμως πως αρκετά φλυάρησα για το περίπλοκο θέμα της διαπαιδαγώγησης, άλλωστε δεν ήταν αυτός ο αρχικός σκοπός μου! Επανέρχομαι λοιπόν στην ερώτηση του τίτλου: τρώγονται τα σύννεφα; Μάλιστα κυρίες και κύριοι, τρώγονται! Σας το ορκίζομαι, πως όταν θα βάλετε στο στόμα σας μια κουταλιά από τη mousse λεμόνι που σας έχω ετοιμάσει σήμερα, θα νομίζετε πως μπήκε ένα παχουλό άσπρο συννεφάκι και πριν καλά-καλά το καταλάβετε θα λιώσει και οι παραισθήσεις θα συνεχιστούν μέχρι να τελειώσετε και την τελευταία μπουκιά!
Το σημερινό θέμα έχει διπλό σκοπό. Πρώτον θα σας δείξω πώς ετοιμάζεται το lemon curd, αυτή η βελούδινη κρέμα λεμονιού που σκέτη τρώγεται σε ψωμί ή cake, με γιαούρτι ή παγωτό. Δεύτερον θα χρησιμοποιήσω το lemon curd για να το βάλω στη mousse και να δημιουργήσω το εδώδιμο σύννεφο!
LEMON CURD
Για 500 γρ. που στη συνέχεια θα χρησιμοποιηθεί για mousse 6 ατόμων: βγάζουμε το ξύσμα από 4 μεγαλούτσικα λεμόνια και στύβουμε τον χυμό τους. Θέλουμε 1 φλ. τσ. χυμό. Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι τον χυμό, το ξύσμα, 200 γρ. ζάχαρη και 100 γρ. βούτυρο κομμένο σε κύβους και το τοποθετούμε πάνω από ένα μεγαλύτερο σκεύος με νερό που βράζει σε χαμηλή φωτιά (bain-marie). Ανακατεύουμε με το σύρμα έως ότου λιώσουν η ζάχαρη και το βούτυρο. Σε ένα μπολ χτυπάμε καλά με το σύρμα 4 ολόκληρα αυγά και 1 κρόκο (κρατάμε το ασπράδι χωριστά γιατί θα το χρησιμοποιήσουμε αργότερα στη mousse). Ρίχνουμε τα αυγά στο σκεύος και από εκείνη τη στιγμή δεν σταματάμε να ανακατεύουμε με το σύρμα έως ότου πήξει το μίγμα και στέκεται στην πλάτη ενός κουταλιού (η διαδικασία θα πάρει περίπου 20 – 25’). Περνάμε από ψιλή σήτα για να απομακρύνουμε το ξύσμα και τυχόν κομμάτια ψημένου αυγού και σκεπάζουμε με διαφανή μεμβράνη κατευθείαν πάνω στην κρέμα για να μην σχηματιστεί πέτσα. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και στη συνέχεια βάζουμε στο ψυγείο. Εάν θέλουμε να κρατήσουμε το lemon curd ως έχει, το μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα και το φυλάμε στο ψυγείο. Διατηρείται για περίπου μία εβδομάδα.
LEMON MOUSSE
Για 6 άτομα: αφού έχουμε κρυώσει καλά το lemon curd, το βγάζουμε από το ψυγείο. Στο mixer και σε μέτρια ταχύτητα, χτυπάμε το ασπράδι του αυγού που φυλάξαμε σε σφιχτή μαρέγκα: πρώτα σκέτο με μία πρέζα αλάτι και μόλις αρχίσει να πήζει ελαφρώς, προσθέτουμε 1 κοφτή κ.σ. ζάχαρη και χτυπάμε έως ότου σφίξει και γυαλίσει η μαρέγκα. Στη συνέχεια την ενσωματώνουμε στο lemon curd, ανακατεύοντας με πλαστική σπάτουλα (maryse) απαλά με κυκλικές κινήσεις, από κάτω προς τα πάνω και από έξω προς τα μέσα. Τέλος, χτυπάμε στο mixer σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα 1 φλ. τσ. παγωμένη κρέμα γάλακτος, έως ότου γίνει chantilly. Θέλει λίγη προσοχή, ώστε η κρέμα να είναι σχετικά σφιχτή, αλλά να μην “κόψει”. Ενσωματώνουμε σταδιακά τη chantilly στη mousse, με τις ίδιες απαλές αλλά αποφασιστικές κινήσεις, ούτως ώστε να έχουμε ένα απόλυτα ομοιογενές μίγμα. Μοιράζουμε τη mousse σε ωραία ποτήρια ή σε ένα μεγαλύτερο μπολ και παγώνουμε για αρκετές ώρες στο ψυγείο. Σερβίρουμε τα συννεφάκια αφού τα πασπαλίσουμε με λίγη ζάχαρη άχνη.
Tip : το ίδιο ακριβώς μπορούμε να κάνουμε με limes, πορτοκάλια ή μανταρίνια, η επιλογή απολύτως δική σας.
Σας προσκαλώ λοιπόν να φτιάξετε την κρέμα και τη mousse για να αποδείξετε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το θεώρημα “τα σύννεφα τρώγονται” δεν είναι εικασία αλλά αξίωμα!
