Γ. Γουβέλη: «Η συγγραφή είναι μοναχική αλλά λυτρωτική διαδικασία»
Η συγγραφέας του βιβλίου «Η Μουσική του Κόσμου» μιλά στο in2life για τη διαδικασία της συγγραφής, τις δυσκολίες για ένα θετικό μυαλό και τη σχέση της με τους ήρωές της.
Aπόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στην Πληροφορική και τη Διοίκηση Επιχειρήσεων, η Γιώτα Γουβέλη έκανε πρόσφατα την πρώτη της συγγραφική απόπειρα, με ένα τρυφερό αλλά ρεαλιστικό μυθιστόρημα, η δράση του οποίου τοποθετείται στην ελληνική επαρχία του 1950. Το in2life μίλησε με τη συγγραφέα για τη διαδικασία της συγγραφής, τις αναστολές ενός θετικού μυαλού και τη σχέση της με τους ήρωές της.
Ποιο θα λέγατε με δύο λόγια ότι είναι το θέμα του βιβλίου;
Η ιστορία ξεκινά με ένα νεαρό ζευγάρι στα τέλη του πενήντα και αφηγείται τη ζωή τους μέχρι τις μέρες μας. Τα έντονα σκαμπανεβάσματα της ζωής τους, η αγάπη τους, ο αγώνας τους για να κερδίσουν τη ζωή τους μέσα στην ελληνική κοινωνία των πρόσφατων δεκαετιών είναι το θέμα του μυθιστορήματος.
Τι είναι η συγγραφή για εσάς;
Μια μοναχική αλλά και λυτρωτική διαδικασία.
Σας ήταν δύσκολο να γράψετε; Υπάρχουν «λογικές» αναστολές σε ένα «θετικό» μυαλό;
Τα συναισθήματα των ηρώων μου διαποτίζουν όλο το έργο και σας διαβεβαιώνω ότι ένα θετικό μυαλό είναι σε θέση να αισθάνεται ενώ σκέφτεται.
Σας λείπουν οι χαρακτήρες του βιβλίου;
Οι αναγνώστες μου με κάνουν να τους σκέφτομαι συνέχεια. Έχοντας βιώσει δυνατά συναισθήματα μαζί με τους ήρωες του μυθιστορήματος, τους σχολιάζουν και τους κρίνουν με πάθος. Ειδικά το τέλος τους έχει χωρίσει σε δυο ομάδες, σ’ αυτούς που ένοιωσαν λύτρωση σε μια αγωνία που κλιμακωνόταν, κάθαρση δηλαδή, και σ’ αυτούς που το εξέλαβαν σαν παράλογη πράξη εκδίκησης. Κι η δική μου ετυμηγορία αλλάζει διαρκώς. Με μαθαίνουν πολλά με τη σειρά τους οι αναγνώστες μου κι αυτή η αμφίδρομη σχέση ήταν κι ο σκοπός αυτού του έργου.
Ποιο θα λέγατε με δύο λόγια ότι είναι το θέμα του βιβλίου;
Η ιστορία ξεκινά με ένα νεαρό ζευγάρι στα τέλη του πενήντα και αφηγείται τη ζωή τους μέχρι τις μέρες μας. Τα έντονα σκαμπανεβάσματα της ζωής τους, η αγάπη τους, ο αγώνας τους για να κερδίσουν τη ζωή τους μέσα στην ελληνική κοινωνία των πρόσφατων δεκαετιών είναι το θέμα του μυθιστορήματος.
Τι είναι η συγγραφή για εσάς;
Μια μοναχική αλλά και λυτρωτική διαδικασία.
Σας ήταν δύσκολο να γράψετε; Υπάρχουν «λογικές» αναστολές σε ένα «θετικό» μυαλό;
Τα συναισθήματα των ηρώων μου διαποτίζουν όλο το έργο και σας διαβεβαιώνω ότι ένα θετικό μυαλό είναι σε θέση να αισθάνεται ενώ σκέφτεται.
Σας λείπουν οι χαρακτήρες του βιβλίου;
Οι αναγνώστες μου με κάνουν να τους σκέφτομαι συνέχεια. Έχοντας βιώσει δυνατά συναισθήματα μαζί με τους ήρωες του μυθιστορήματος, τους σχολιάζουν και τους κρίνουν με πάθος. Ειδικά το τέλος τους έχει χωρίσει σε δυο ομάδες, σ’ αυτούς που ένοιωσαν λύτρωση σε μια αγωνία που κλιμακωνόταν, κάθαρση δηλαδή, και σ’ αυτούς που το εξέλαβαν σαν παράλογη πράξη εκδίκησης. Κι η δική μου ετυμηγορία αλλάζει διαρκώς. Με μαθαίνουν πολλά με τη σειρά τους οι αναγνώστες μου κι αυτή η αμφίδρομη σχέση ήταν κι ο σκοπός αυτού του έργου.
