20 μέρη που θα θέλαμε να βρεθούμε φέτος το καλοκαίρι
Οι παραλίες, τα φεστιβάλ, οι ταράτσες με θέα Ακρόπολη, τα θερινά τα σινεμά και όλα τα μέρη στα οποία θέλουμε να μας βρει το καλοκαίρι του 2016.
της Ηρώς Κουνάδη
Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει, η καλύτερη εποχή του χρόνου βρίσκεται προ των πυλών, κι εμείς κάνουμε σχέδια και όνειρα… θερινών νυκτών, τις οποίες θα ζήσουμε φέτος. Το καλοκαίρι του 2016, λοιπόν, θέλουμε να μας βρει:
Στην Επίδαυρο. Για μια παράσταση στο μαγικότερο θέατρο του κόσμου, με soundtrack τα τριζόνια και φόντο τον έναστρο ουρανό και τα δυόμισι χιλιάδες χρόνια Ιστορίας.
Στο Νεστόρειο της Καστοριάς. Για το σούπερ κεφάτο River Party, με τις καλύτερες μουσικές και την πιο φεστιβαλική ατμόσφαιρα της Ελλάδας.
Στην Βοϊδοκοιλιά. Για ατελείωτες βουτιές στα γαλαζοπράσινα νερά της, και ατελείωτες ξάπλες στη λευκή της άμμο.
Στην παλιά πόλη των Χανίων. Για βόλτες πάνω σε πλακόστρωτα σοκάκια κι ανάμεσα σε χρωματιστά αρχοντικά, και ρακές με μεζεδάκια σε τραπεζάκια έξω, με φόντο λουλουδιασμένα μπαλκόνια.
Στο Guča της Σερβίας. Για το μεγαλύτερο και θρυλικότερο φεστιβάλ βαλκανικής μουσικής στον πλανήτη. Εντάξει, και για το road trip.
Στην Καλαμάτα. Για το Φεστιβάλ Χορού και τις παραστάσεις του σε ένα κάστρο μαγικό, με τη φωτισμένη πόλη στα πόδια του.
Στην Πλατεία Νερού. Για την PJ Harvey, τους Beirut, τον Parov Stellar, τον Sigur Ros και τα άλλα τα παιδιά που θα μας φέρει το πρώτο Release Athens στις αρχές Ιουνίου.
Ένα μεσημέρι σε μια αιώρα. Με τζιτζίκια για soundtrack κι ένα καλό βιβλίο για να αποκοιμηθούμε διαβάζοντας.
Σε μια κυκλαδίτικη Χώρα. Να βολτάρουμε ανάμεσα σε βουκαμβίλιες, να παραγγέλνουμε καφεδάκια και πρωινό σε ασβεστωμένες αυλές, και να μισοκοιμόμαστε τα μεσημέρια περιμένοντας να πέσει ο ήλιος πίσω από μπλε μισόκλειστα παντζούρια.
Στο Βέρχτερ του Βελγίου. Για το καλύτερο πιθανότατα line up στον πλανήτη για φέτος: Rammstein, Offspring, Editors, Red Hot Chili Peppers, Iggy Pop, Paul McCartney, Kaiser Chiefs. Κι αυτοί δεν είναι όλοι.
Στις όχθες του Αχέροντα. Γιατί όλοι ξέρουν πως οι πιο δροσιστικές βουτιές γίνονται στα ποτάμια. Εκείνο που λίγοι ξέρουν είναι πως ο Αχέροντας είναι ίσως το ωραιότερο ποτάμι της Ελλάδας.
Στο Σούνιο με Πανσέληνο. Γιατί λίγα πράγματα είναι ωραιότερα από τον Ναό του Ποσειδώνα φωτισμένο από το φεγγαρόφωτο. Και ένα από αυτά είναι οι βραδινές βουτιές στην παραλιούλα κάτω από τα πόδια του.
Σε ένα beach party. Που δεν χρειάζεται να είναι γκράντε, μπορεί απλώς να περιλαμβάνει παγωμένες μπύρες, μαγιό και παραλία ιδανική για βραδινές βουτιές. Αν, δε, περιλαμβάνει και κάποιου είδους πηγή μουσικής, τότε μιλάμε για beach party υπερπαραγωγή.
Στο Σινέ Θησείο. Και στο Cine Paris, και στον Ζέφυρο, και σε όλα τα αγαπημένα μας θερινά σινεμά που (δεν ξέρουμε αν τα μάθατε) σε λίγες μέρες ανοίγουν.
Στην Πλάκα παρέα με τους τουρίστες. Γιατί τίποτα δεν φωνάζει περισσότερο «καλοκαίρι στην Αθήνα» από τη μυρωδιά αντηλιακού στην Κυδαθηναίων, κι αυτή την αίσθηση διακοπών που σε πλημμυρίζει όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε τουρίστες –κι ας απέχει το σπίτι σου μισή ώρα με τα πόδια από εδώ.
Στους καταρράκτες της Σαμοθράκης. Για τη μυσταγωγία που έχει έστω και μία μόνο βουτιά στις βάθρες –φυσικές πισίνες.
Σε μια ταράτσα με θέα Ακρόπολη. Για μεζεδάκια, για κοκτέιλ, για φλερτ, για κουβέντα, για χορό μέχρι πρωίας. Για οτιδήποτε, δεν έχει σημασία.
Στη Μαλακάσα. Για τους Last Shadow Puppets, τους Dropcick Murphys, τη Lana Del Rey, και την αίσθηση εκδρομής στην εξοχή που έχουμε κάθε φορά που φτάνουμε εκεί μεσημέρι.
Σε μια σκιερή αυλίτσα. Ένα κυριακάτικο μεσημέρι που η ζωή θα κυλά αργά, και θα έχει άρωμα γλυκάνισο και soundtrack τζιτζίκια.
Σε μια μυστική παραλία. Δεν έχει σημασία αν θα απέχει μισή ώρα ή μισή μέρα από το σπίτι μας. Σημασία έχει να (νομίζουμε ότι) είναι μόνο δική μας.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει, η καλύτερη εποχή του χρόνου βρίσκεται προ των πυλών, κι εμείς κάνουμε σχέδια και όνειρα… θερινών νυκτών, τις οποίες θα ζήσουμε φέτος. Το καλοκαίρι του 2016, λοιπόν, θέλουμε να μας βρει:
Στην Επίδαυρο. Για μια παράσταση στο μαγικότερο θέατρο του κόσμου, με soundtrack τα τριζόνια και φόντο τον έναστρο ουρανό και τα δυόμισι χιλιάδες χρόνια Ιστορίας.
Στο Νεστόρειο της Καστοριάς. Για το σούπερ κεφάτο River Party, με τις καλύτερες μουσικές και την πιο φεστιβαλική ατμόσφαιρα της Ελλάδας.
Στην Βοϊδοκοιλιά. Για ατελείωτες βουτιές στα γαλαζοπράσινα νερά της, και ατελείωτες ξάπλες στη λευκή της άμμο.
Στην παλιά πόλη των Χανίων. Για βόλτες πάνω σε πλακόστρωτα σοκάκια κι ανάμεσα σε χρωματιστά αρχοντικά, και ρακές με μεζεδάκια σε τραπεζάκια έξω, με φόντο λουλουδιασμένα μπαλκόνια.
Στο Guča της Σερβίας. Για το μεγαλύτερο και θρυλικότερο φεστιβάλ βαλκανικής μουσικής στον πλανήτη. Εντάξει, και για το road trip.
Στην Καλαμάτα. Για το Φεστιβάλ Χορού και τις παραστάσεις του σε ένα κάστρο μαγικό, με τη φωτισμένη πόλη στα πόδια του.
Στην Πλατεία Νερού. Για την PJ Harvey, τους Beirut, τον Parov Stellar, τον Sigur Ros και τα άλλα τα παιδιά που θα μας φέρει το πρώτο Release Athens στις αρχές Ιουνίου.
Ένα μεσημέρι σε μια αιώρα. Με τζιτζίκια για soundtrack κι ένα καλό βιβλίο για να αποκοιμηθούμε διαβάζοντας.
Σε μια κυκλαδίτικη Χώρα. Να βολτάρουμε ανάμεσα σε βουκαμβίλιες, να παραγγέλνουμε καφεδάκια και πρωινό σε ασβεστωμένες αυλές, και να μισοκοιμόμαστε τα μεσημέρια περιμένοντας να πέσει ο ήλιος πίσω από μπλε μισόκλειστα παντζούρια.
Στο Βέρχτερ του Βελγίου. Για το καλύτερο πιθανότατα line up στον πλανήτη για φέτος: Rammstein, Offspring, Editors, Red Hot Chili Peppers, Iggy Pop, Paul McCartney, Kaiser Chiefs. Κι αυτοί δεν είναι όλοι.
Στις όχθες του Αχέροντα. Γιατί όλοι ξέρουν πως οι πιο δροσιστικές βουτιές γίνονται στα ποτάμια. Εκείνο που λίγοι ξέρουν είναι πως ο Αχέροντας είναι ίσως το ωραιότερο ποτάμι της Ελλάδας.
Στο Σούνιο με Πανσέληνο. Γιατί λίγα πράγματα είναι ωραιότερα από τον Ναό του Ποσειδώνα φωτισμένο από το φεγγαρόφωτο. Και ένα από αυτά είναι οι βραδινές βουτιές στην παραλιούλα κάτω από τα πόδια του.
Σε ένα beach party. Που δεν χρειάζεται να είναι γκράντε, μπορεί απλώς να περιλαμβάνει παγωμένες μπύρες, μαγιό και παραλία ιδανική για βραδινές βουτιές. Αν, δε, περιλαμβάνει και κάποιου είδους πηγή μουσικής, τότε μιλάμε για beach party υπερπαραγωγή.
Στο Σινέ Θησείο. Και στο Cine Paris, και στον Ζέφυρο, και σε όλα τα αγαπημένα μας θερινά σινεμά που (δεν ξέρουμε αν τα μάθατε) σε λίγες μέρες ανοίγουν.
Στην Πλάκα παρέα με τους τουρίστες. Γιατί τίποτα δεν φωνάζει περισσότερο «καλοκαίρι στην Αθήνα» από τη μυρωδιά αντηλιακού στην Κυδαθηναίων, κι αυτή την αίσθηση διακοπών που σε πλημμυρίζει όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε τουρίστες –κι ας απέχει το σπίτι σου μισή ώρα με τα πόδια από εδώ.
Στους καταρράκτες της Σαμοθράκης. Για τη μυσταγωγία που έχει έστω και μία μόνο βουτιά στις βάθρες –φυσικές πισίνες.
Σε μια ταράτσα με θέα Ακρόπολη. Για μεζεδάκια, για κοκτέιλ, για φλερτ, για κουβέντα, για χορό μέχρι πρωίας. Για οτιδήποτε, δεν έχει σημασία.
Στη Μαλακάσα. Για τους Last Shadow Puppets, τους Dropcick Murphys, τη Lana Del Rey, και την αίσθηση εκδρομής στην εξοχή που έχουμε κάθε φορά που φτάνουμε εκεί μεσημέρι.
Σε μια σκιερή αυλίτσα. Ένα κυριακάτικο μεσημέρι που η ζωή θα κυλά αργά, και θα έχει άρωμα γλυκάνισο και soundtrack τζιτζίκια.
Σε μια μυστική παραλία. Δεν έχει σημασία αν θα απέχει μισή ώρα ή μισή μέρα από το σπίτι μας. Σημασία έχει να (νομίζουμε ότι) είναι μόνο δική μας.
