Όσα δεν θα αλλάζαμε ποτέ στην Αθήνα

Το φως, οι στοές, η θάλασσα, οι αυλές της, η νυχτερινή ζωή και όλα εκείνα τα αγαπημένα αθηναϊκά στοιχεία που θα θέλαμε να πάρουμε μαζί μας αν ποτέ φεύγαμε από αυτή.
Όσα δεν θα αλλάζαμε ποτέ στην Αθήνα
του Γιώργου Κόκουβα

Μπορεί ο καθένας μας να έχει πολλά να της… σούρει, αλλά είναι και κάποια πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε να της κρύψουμε την αγάπη μας. Είναι κάποια χαρακτηριστικά της Αθήνας που δεν θα τα αλλάζαμε με τίποτα. Εκείνα τα στοιχεία που, αν η τύχη τα έφερνε έτσι και έπρεπε να την εγκαταλείψουμε για να ζήσουμε σε μια άλλη πόλη, σε μια άλλη χώρα, θα ευχόμασταν να μπορούσαμε να τα πάρουμε με έναν μαγικό τρόπο μαζί μας. Είναι…

…Το φως

Το απαλό εκείνο φως του ήλιου που αγκαλιάζει με ιδιαίτερο τρόπο την Ακρόπολη, που μπορεί να ζεστάνει απότομα ακόμα και μια χειμωνιάτικη μέρα και που επικυρώνει εκείνο το παλιό τραγουδάκι της Eurovision που μιλούσε για τη «χώρα του φωτός».

…Η θάλασσα

Δεν απέχει ποτέ πάνω από μία ώρα (στη χειρότερη περίπτωση) και μας επιτρέπει να κάνουμε τις βουτιές μας το καλοκαίρι, να πιούμε τα ουζάκια μας πλάι στο κύμα την άνοιξη και να κάνουμε ρομαντικές βόλτες με χειμωνιάτικα ηλιοβασιλέματα, φορώντας τα παλτά μας το χειμώνα. Δεν έχουν πολλές πρωτεύουσες μια τέτοια πολυτέλεια.

…Οι στοές και οι κρυφές πλατείες

Σε κάθε βήμα στο κέντρο της Αθήνας, μια είσοδος στοάς ξεφτυρώνει για να μας οδηγήσει σε εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής μυστικά, σε παλιά μικρομάγαζα που επιβιώνουν ακόμη και σε κρυμμένα θέατρα ή σινεμαδάκια για λίγους – θυμηθείτε εδώ μερικές από τις γοητευτικότερες της πόλης. Το ίδιο ισχύει και με τις μικρές πλατείες σε κάθε γειτονιά, που έχουν τα δικά τους στέκια, τη δική τους νυχτερινή ζωή και τα δικά τους μυστικά που σταδιακά φανερώνονται και στους υπόλοιπους Αθηναίους πέραν των κατοίκων της γειτονιάς και γίνονται πιάτσες. Δείτε εδώ μερικές από τις αγαπημένες μας. 

…Η θέα από τους λόφους της

Όπως κάθε πόλη που περιτριγυρίζεται από επτά λόφους, η Αθήνα είναι εφοδιασμένη με τα κατάλληλα «παρατηρητήρια». Αλλά εδώ έχουμε και κάτι παραπάνω: Λόφους γεμάτους Ιστορία και όμορφα μυστικά: Στον Άρειο Πάγο μπορείς να ατενίσεις ολόκληρη την πόλη αλλά και τον Παρθενώνα, συνοδεία ζωντανής μουσικής από τις παρέες που στήνουν μίνι συναυλίες. Στον Λυκαβηττό βρίσκουν καταφύγιο οι ερωτευμένοι και οι καλοφαγάδες. Στου Φιλοπάππου απλώνονται πλακόστρωτα σχεδιασμένα από τον Πικιώνη, στου Στρέφη στήνονται παραστάσεις θεάτρου σκιών και στην Πετρούπολη ή το Χαϊδάρι το μεγαλείο της τσιμεντούπολης απλώνεται μπροστά μας συνδυασμένο με κοκτείλ από στιλάτα café.

…Οι ρετρό πινελιές

Πινακίδες στην καθαρεύουσα υψώνονται σε μαγαζάκια που επιμένουν αλά παλαιά, μπαρμπέρικα ξαναζούν ημέρες δόξας, κάστανα και σαλέπι πωλούνται στους πεζόδρομους, υφασματάδικα αντέχουν ακόμα, το γιουσουρούμ γεμίζει αναμνήσεις και αντίκες κάθε σαββατοκύριακο και οι λατέρνες συνεχίζουν τις μουσικές τους βόλτες στο κέντρο ή στις συνοικίες με τους ήσυχους δρόμους κάτω από τις νεραντζιές.

…Το κλίμα της

Εδώ που τα λέμε, δεν απέχει πολύ από το ιδανικό. Ποτέ δεν της λείπει ο ήλιος καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, ήπιοι χειμώνες, μέσες θερμοκρασίες που ζηλεύουν θανάσιμα οι Βόρειοι Ευρωπαίοι και καθαρός ουρανός με λιγότερες βροχές σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα είναι τα χαρακτηριστικά που καθιστούν το μεσογειακό αθηναϊκό σκηνικό ζεστό, οικείο και φιλόξενο.

…Η θεατρική σκηνή και τα θερινά σινεμά της

Μιλάμε πιθανότατα για την πόλη με την καλύτερη αναλογία θεατρικών σκηνών ανά κάτοικο, και μπορεί να μην φιλοξενούν τις ακριβότερες παραγωγές της Ευρώπης, αλλά σίγουρα πρόκειται για μια ολοζώντανη «θεατρική πιάτσα» που αφήνει χώρο στους σύγχρονους πειραματισμούς. Όσο για τα θερινά σινεμά, εδώ δεν σηκώνουμε κουβέντα. Πουθενά αλλού δεν θα βρείτε τόσα πολλά, τόσο γραφικά, τόσο νοσταλγικά καταφύγια από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο.

…Τα ανοιχτά ως αργά φαγάδικα

Σας έχει συμβεί κι εσάς, παραδεχθείτε το: Βρίσκεστε σε μια άκρως τουριστική ευρωπαϊκή πόλη και απορείτε πού βρίσκονται όλοι μετά τις 22.00. Ψάχνετε εστιατόριο ή έστω σαντουιτσάδικο το απογευματάκι, και σας ενημερώνουν ότι κλείνουν μέχρι το απόγευμα. Θέλετε να τσιμπολογήσετε στις 23.00, και σας λένε ότι «έχει κλείσει η κουζίνα». Και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν βρίσκετε ούτε μπαρ ανοιχτό. Και λέτε, πού είναι η Αθήνα με τα διανυκτερεύοντα βρόμικα, με τα café που δεν κλείνουν πριν τα μεσάνυχτα και τα μπαράκια που αν δεν ξημερώσει, οι bartenders και οι DJs δεν καταθέτουν τα όπλα.

…Τα νεοκλασικά της

Είναι περίεργο κράμα το αρχιτεκτονικό προφίλ της Αθήνας. Και ναι, η πολυκατοικία και το τσιμέντο μπορεί να την χαρακτηρίζουν στο μεγαλύτερο μέρος της, αλλά ίσως έτσι, χάρη στην αντίθεση, γίνεται ακόμα πιο πρόδηλη η γοητεία των κομψοτεχνημάτων στους δρόμους της, των νεοκλασικών στις μεγάλους λεωφόρους, της τριλογίας και του Ιλίου Μελάθρου στην Πανεπιστημίου, των μουσείων και των παλιών αρχοντικών στην Πλάκα, το Θησείο και τους ημιφωτισμένους πεζοδρόμους του Μεταξουργείου.

…Οι αυλές της

Café, μπαράκια, υπαίθριες εκθέσεις, παζάρια, meet markets, κοινωνικοί χώροι, ταβερνάκια και μεζεδοπωλεία. Οι αυλές της πόλης είναι αμέτρητες, και οι χρήσεις τους επίσης. Το καλό είναι πως το αθηναϊκό κλίμα για το οποίο μιλούσαμε πιο πάνω επιτρέπει την αξιοποίηση των περισσότερων εξ αυτών ακόμη και το χειμώνα – έστω, με την καθιερωμένη εξωτερική σομπίτσα για φόντο, μέχρι να έρθει ξανά η άνοιξη και να ξεχάσουμε πλήρως τι σημαίνει εσωτερικός χώρος.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v