Το 2011 σε εικόνες

Ηφαίστεια εκρήγνυνται, επαναστάσεις ξεκινάνε, ο Πρίγκιπας Γουίλιαμ παντρεύεται, κι η οικονομική κρίση αρχίζει να απλώνεται πάνω από την Ευρώπη. Ο φακός των φωτογράφων του Reuters απαθανατίζει μια χρονιά που σίγουρα δεν μπορείς να την πεις βαρετή.
Το 2011 σε εικόνες
Καθώς η οικονομική κρίση που θα πονοκεφάλιαζε την Ευρώπη απλωνόταν πάνω από την Μεσόγειο, η Ιαπωνία ταρασσόταν από έναν εκ των καταστροφικότερων σεισμών στην Ιστορία της και ο αραβικός κόσμος γνώριζε την δική του «Άνοιξη» –για την οποία η Δύση μάλλον βιάστηκε να πανηγυρίσει. Το μόνο που δεν θα μπορούσε κανείς να προσάψει στο 2011 είναι ότι υπήρξε μια βαρετή χρονιά.

Οι φωτογράφοι του Reuters αποτύπωναν σχεδόν καθημερινά στα φιλμ και τις κάρτες μνήμης τους στιγμιότυπα που –άλλα λιγότερο άλλα περισσότερο– θα κοσμούν πιθανότατα τις σελίδες των βιβλίων Ιστορίας του μέλλοντος. Αυτές είναι μερικές από τις καλύτερες.

Στη φωτογραφία επάνω, ένας διαδηλωτής στέκεται μπροστά από ένα φλεγόμενο οδόφραγμα, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο Κάιρο, 28 Ιανουαρίου 2011. © REUTERS/Goran Tomasevic

«Βρισκόμουν στο Νότιο Σουδάν, και κάλυπτα το δημοψήφισμα, όταν άκουσα πως θα οργανώνονταν διαμαρτυρίες στην Αίγυπτο. Ένιωσα ότι θα μπορούσαν να συμβούν μεγάλες φασαρίες, κι έτσι επέστρεψα στην Αίγυπτο. Έφτασα στις 8.00 το πρωί, άφησα τις τσάντες μου στο σπίτι και πήγα στο γραφείο. Το απόγευμα άρχισαν οι συγκρούσεις στο Κάιρο. Ο κόσμος φώναζε και η αστυνομία βγήκε στους δρόμους. Αστυνομικοί με πολιτικά άρχισαν να κυνηγούν τον κόσμο: τους κλωτσούσαν, τους χτυπούσαν. Έπρεπε να βγάζω φωτογραφίες γρήγορα. Είδα πολλούς αστυνομικούς με πολιτικά να στέκονται σε σειρές, σαν στρατιώτες»
λέει στο Reuters ο φωτογράφος.


Επιβάτες της πτήσης CX715 της Cathay Pacific ετοιμάζονται να αποβιβαστούν, μετά την ασφαλή προσγείωση του αεροπλάνου στο αεροδρόμιο Changi της Σιγκαπούρης, στις 16 Μαΐου 2011. Το Α330 τους, που είχε ως προορισμό την Ινδονησία, αντιμετώπισε μηχανικά προβλήματα λίγο μετά την απογείωση και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Σιγκαπούρη. Η δεξιά μηχανή ήταν καμένη, σύμφωνα με τον πιλότο Bradley Chic. © REUTERS/ Beawiharta


Μια γυναίκα κλαίει καθισμένη στο δρόμο, ανάμεσα στα χαλάσματα της πόλης Natori, στην επαρχία Miyagi της Βόρειας Ιαπωνίας, που πλήγηκε από τον καταστροφικό σεισμό και το τσουνάμι που τον ακολούθησε. 13 Μαρτίου 2001. © REUTERS/ Toshiyuki Tsunenari/Asahi Shimbun

«Βρέθηκα στην πόλη μόλις δύο μέρες μετά τον σεισμό της 11ης Μαρτίου. Το τσουνάμι είχε καταστρέψει κτίρια, πλημμυρίζοντας την πόλη με νερό. Ο καπνός ακόμη αιωρούταν πάνω από τα χαλάσματα. Συνάντησα την Akane Ito ανάμεσα στα συντρίμμια: καθόταν στην άκρη του δρόμου και έκλαιγε, ακριβώς στο σημείο από το οποίο θα μπορούσε να δει το σπίτι της. Το τσουνάμι είχε παρασύρει το κτίριο, μαζί με τις αναμνήσεις και το κατοικίδιό της. Δεν είναι εύκολο να φωτογραφήσεις ανθρώπους που κλαίνε. Τράβηξα, όμως, τη φωτογραφία γιατί αισθάνθηκα πως αντιπροσωπεύει την θλίψη ολόκληρης της περιοχής. Νιώθω τιμημένη αν οι αναγνώστες μας μπορούν να αισθανθούν μέρος αυτής της θλίψης. Αυτό που θέλω να μπορέσω να κάνω είναι να τους βοηθήσω να δουν τι συμβαίνει στις χτυπημένες από την καταστροφή περιοχές, οι οποίες εύχομαι να ανακάμψουν τάχιστα»
λέει η φωτογράφος.


Δύο γυναίκες μιλούν στη συνοικία Alfama της Λισσαβόνας. 11 Απριλίου 2011. © REUTERS/Rafael Marchante

«Οι φωτογράφοι του Reuters στην Πορτογαλία χρησιμοποιούμε μια έκφραση όταν βγαίνουμε για να φωτογραφίσουμε την οικονομική κρίση: “περπάτημα και ψάρεμα”. Διότι περνάμε συχνά μέρες ολόκληρες να περπατάμε, έχοντας απλώς τα μάτια μας ανοιχτά. Η οικονομική κρίση στην Πορτογαλία είναι δύσκολο να φωτογραφηθεί, γιατί δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερο που να συμβαίνει στους δρόμους. Είναι μια κρίση πίσω από κλειστές πόρτες. Οι Πορτογάλοι τη βιώνουν –τουλάχιστον για την ώρα– με διακριτικότητα. Η δουλειά μας πρέπει να είναι λεπτή. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για εκφράσεις, χειρονομίες ή πράξεις που θα μας επιτρέψουν να μαντέψουμε την κατάσταση των πρωταγωνιστών στις φωτογραφίες μας»
λέει ο φωτογράφος.


Οι αντάρτες κρατούν υπό την απειλή όπλου ένα νεαρό, τον οποίο κατηγορούν πως είναι πιστός στον Λίβυο ηγέτη Muammar Gaddafi. Ανάμεσα στις πόλεις Brega και Ras Lanuf. 3 Μαρτίου 2011. © REUTERS/Goran Tomasevic

«Περνούσαμε από την περιοχή, η οποία δεν ήταν στην πρώτη γραμμή του πυρός, και καταλήξαμε σε ένα checkpoint ανάμεσα στην Brega και την Ras Lanuf. Ακούσαμε ότι οι αντάρτες είχαν κάποιους μισθοφόρους. Κατέληξαν σε αυτό το δωμάτιο και μας μιλούσαν. Δεν έμοιαζαν καθόλου με μισθοφόρους. Κάποια στιγμή, πήραν έναν από αυτούς έξω και τον έστησαν στο έδαφος και τον ανέκριναν, στρέφοντας εναντίον του δάχτυλα και ένα όπλο. Είχα πραγματικά μπερδευτεί καθώς δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα. Τον πήγαν μετά σε ένα αυτοκίνητο. Δεν πιστεύω ότι τον σκότωσαν, νομίζω ότι τον πήγαν στην Βεγγάζη. Πραγματικά, δεν έμοιαζαν καθόλου με μισθοφόρους –απλώς μικρά παιδιά, κάτω από 20 χρονών. Φορούσαν ωραία παπούτσια και τζιν. Έμοιαζαν μετανάστες. Υποθέτω ότι δεν θέλουν να λένε ότι είναι Λίβυοι που πολεμούν Λίβυους. Ήταν μια κακή στιγμή, από εκείνες που αναρωτιέσαι: Θέλεις να βγάλεις φωτογραφίες ή θέλεις να αντιδράσεις; Είμαι φωτογράφος και δεν θέλω να παρέμβω, αλλά την ίδια στιγμή δεν θέλω κανείς να τινάξει τα μυαλά αυτού του αγοριού στον αέρα. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να επικεντρωθώ στην δουλειά» λέει ο φωτογράφος.


Πλιάτσικο σε συνοικιακό mini market στο Hackney του Ανατολικού Λονδίνου κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων. 8 Αυγούστου 2011. ©REUTERS/Olivia Harris

«Ξεκίνησα να τραβάω τις φωτογραφίες και, κάθε φορά που πατούσα το κουμπί, βρισκόμουν άλλο ένα βήμα μέσα στο μαγαζί και μακριά από μια ασφαλή έξοδο. Στο τέλος με είδαν και, όταν βγήκα, με ακολούθησαν κατηγορώντας με ότι ήμουν της αστυνομίας και προσπάθησαν να μου πάρουν τις κάμερες. Με έσπρωξαν κανά-δυο φορές, αλλά ευτυχώς κάποιοι συνάδελφοι ήρθαν και με τράβηξαν από τον καυγά. Ήταν ένα μάθημα, όχι μόνο να μην καταχρώμαι την “φιλοξενία” αλλά και για το πόσο σημαντικοί είναι οι συνάδελφοί μου
» λέει η φωτογράφος.


Τουρίστες τρέχουν να γλιτώσουν τα δακρυγόνα στο κέντρο της Αθήνας, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ενάντια στα μέτρα λιτότητας. 15 Ιουνίου 2011. ©REUTERS/ Γιάννης Κολεσίδης

«Ήταν κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης εναντίον του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που ψηφιζόταν στη Βουλή. Η πορεία γρήγορα εκφυλίστηκε σε βίαιη σύγκρουση μεταξύ διαδηλωτών και ΜΑΤ. Στεκόμουν στα σκαλιά κεντρικού ξενοδοχείου στην πλατεία Συντάγματος με άλλους φωτογράφους που καλύπτουν τις συγκρούσεις. Η αστυνομία είχε μόλις χρησιμοποιήσει δακρυγόνα εναντίον των διαδηλωτών. Ξαφνικά, μέσα από ένα σύννεφο από δακρυγόνα, μια ομάδα φοβισμένοι τουρίστες εμφανίστηκαν, με τις αποσκευές στο χέρι να καλύπτουν τη μύτη τους, και άρχισαν να τρέχουν προς το μέρος μας. Η σκηνή ήταν εντελώς σουρεαλιστική: Στη μέση του πετροπολέμου και των δακρυγόνων, οι τουρίστες που επισκέπτονται την Αθήνα για τις καλοκαιρινές διακοπές τους, προσπαθούσαν να φτάσουν στο ξενοδοχείο τους. Δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά, σήκωσα την μηχανή και ακολούθησα την αγωνιώδη προσπάθειά τους να φτάσουν στην είσοδο του ξενοδοχείου όπου στεκόμουν. Η πόρτα άνοιξε και εξαφανίστηκαν πίσω της, ασφαλείς σε μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική από εκείνην που εξελισσόταν μπροστά μου»
λέει ο φωτογράφος.


Οι συγγενείς ενός από τα θύματα του μακελειού στο σχολείο Tasso da Silveira του Ρίο ντε Τζανέιρο κουβαλούν ένα μέλος της οικογένειάς τους, που λιποθύμησε κατά τη διάρκεια της κηδείας στο νεκροταφείο Realengo. 8 Απριλίου 2011. ©REUTERS/Ricardo Moraes.

«Η δολοφονία δώδεκα παιδιών σε ένα σχολείο του Ρίο ήταν το δυσκολότερο θέμα που κάλυψα ποτέ. Ήταν ένα συμβάν που δεν είχε προηγούμενο, και το οποίο σόκαρε ολόκληρη την κοινωνία. Για εμάς τους δημοσιογράφους το σοκ ήταν εξίσου μεγάλο»
λέει ο φωτογράφος.


Η Ayesha Walker, 44 ετών, παρακολουθεί την ζωντανή αναμετάδοση του γάμου του Πρίγκιπα Γουίλιαμ και της Kate Middleton στην τηλεόραση. Βρίσκεται σε ένα από τα πολλά «πιτζάμα και τιάρα» πάρτι που διοργανώθηκαν στο Los Angeles της Καλιφόρνια για την τελετή του γάμου. Το κραγιόν της, σύμφωνα με την φωτογράφο, είναι επίτηδες χαλασμένο. Η ώρα είναι 3.00 το πρωί, της 29ης Απριλίου 2011. ©REUTERS/Lucy Nicholson


Αστραπές φωτίζουν το σύννεφο στάχτης που έχει σηκωθεί πάνω από το ηφαίστειο Puyehue-Cordon Caulle, κοντά στο Entrelagos της Αργεντινής. Η έκρηξη προκάλεσε τεράστιες ζημιές σε Αργεντινή και Χιλή, ενώ το σύννεφο στάχτης σηκώθηκε τόσο ψηλά που ήταν ορατό από το διάστημα, καθώς ταξίδευε πάνω από την αμερικάνικη ήπειρο. 5 Ιουνίου 2011. ©REUTERS/Carlos Gutierrez

Πηγή: Reuters.com
Η.Κ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v