Μόνικα: «Έτοιμη για τα καλύτερα»
Η Μόνικα Χριστοδούλου, λίγες ημέρες μετά το πρώτο, εξαιρετικά επιτυχημένο καλοκαιρινό live της στην Ελλάδα μιλά εφ’ όλης της ύλης στο In2life.
της Ειρήνης Ορφανίδου
Τι θα έλεγε στον Μάνο Χατζιδάκι;
Ποια είναι η πρώτη σκέψη που έκανε κλείνοντας τα τριάντα;
Πώς σχολιάζουν οι Αμερικανοί φίλοι της την ελληνική κρίση;
Πώς γιατρεύει τη νοσταλγία για την Ελλάδα;
Ποια η σχέση των μαθηματικών -που έχει σπουδάσει- με τη μουσική;
Και ο Φρανκ Σινάτρα;
Η Μόνικα (Χριστοδούλου), λίγες ημέρες μετά το πρώτο, εξαιρετικά επιτυχημένο καλοκαιρινό live της στην Ελλάδα, στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής και μετά τη δήλωση «μπορώ να τραγουδάω έξι μέρες συνεχόμενα» μιλά στο in2life.
-Από το Ηρώδειο (το περασμένο καλοκαίρι) στον Κήπο του Μεγάρου. Θεωρητικά η φόρμα -ο χώρος- διαμορφώνει ως έναν βαθμό και την ουσία. Ή, μήπως όχι;
Μ: «Ναι, νομίζω πως κάπως έτσι είναι. Τα τραγούδια εκτελούνται με τον ίδιο τρόπο αλλά η αύρα ενός χώρου, οι εικόνες, ο ουρανός, προσδίδουν διαφορετική αίσθηση κάθε φορά στις μελωδίες. Φανταστείτε ένα όμορφο αγαπημένο μας τραγούδι. Άλλες φορές μας κάνει να χαμογελάμε και άλλες φορές να κλαίμε, να ονειρευόμαστε, να ταξιδεύουμε. Έτσι και το Ηρώδειο ή ο Κήπος του Μεγάρου. Προσδίδουν στα τραγούδια μια σπάνια όμορφη διάσταση».
-Ποιοι μουσικοί έπαιξαν μαζί σου;
Μ: «Ο Στέλιος Προβής και ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος από τους δυνατούς Planet of Zeus, ο Κώστας Βαβούσης στο μπάσο, Βαγγέλης Κατσαρέλης στη τρομπέτα και τις ενορχηστρώσεις, η Σταματέλλα Σπίνουλα στο βιολί και τρεις ακόμη μουσικοί που συμπλήρωσαν το strings & brass section».
-Πώς στήνεις συνήθως το πρόγραμμα σου; Το live -ο τρόπος που αφηγείται κανείς την ιστορία των τραγουδιών του- έχει κάποια μυστικά.
Μ: «Πάντοτε ξεκινώ από την ομάδα των τραγουδιών που είναι επίκαιρα στη διάθεσή μου. Είναι φυσικό σε κάθε περίοδο της ζωής μας να έχουμε διαφορετικά αγαπημένα τραγούδια. Κάποια από αυτά είναι αναντικατάστατα, βεβαίως. Έτσι, λοιπόν, συνεχίζω σύμφωνα με τον χώρο στον οποίο παίξαμε. Ο Κήπος του Μεγάρου, με έκανε να θέλω να τραγουδήσω δυνατά αλλά και νοσταλγικά. Σαν να είμαστε σε κιθαροβραδιά. Τέλος, παίζει μεγάλο ρόλο ο καιρός. Έρχεται το καλοκαίρι, αρχίζουν οι θάλασσες, η παραλία, η ζέστη, ο ήλιος».
-Έφτασες στην Αθήνα μόλις δύο ημέρες πριν. Ο χρόνος επαρκούσε για τις πρόβες;
Μ: «Χα, καλή ερώτηση! Σαν μπάντα είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο χάρη στις συναυλίες που κάναμε στην επαρχία και το Fuzz τον χειμώνα. Τα παιδιά είναι σε τρομερή φόρμα γιατί όλοι τους συμμετέχουν σε πολύ δραστήρια σχήματα κι εγώ έρχομαι πολύ ορεξάτη από Αμερική αγνοώντας τη όποιο jetlag. Είχαν ήδη γίνει δύο πρόβες χωρίς εμένα στην Ελλάδα για τις ενορχηστρώσεις, έφτασα, παίξαμε πρόβα τζενεράλε και φύγαμε! Κάπως έτσι έγινε και πέρυσι για το Ηρώδειο».
-Η γειτονιά σου στη Νέα Υόρκη;
Μ: «East Village. Έρχομαι τρία χρόνια τώρα σε αυτό το σπίτι. Είναι η αγαπημένη μου γειτονιά».
-Σου λείπει η Αθήνα; Όταν η νοσταλγία βαραίνει πολύ, πού βρίσκεις παρηγοριά;
Μ: «Μου λείπει πολύ συχνά. Αλλά ήταν επιλογή μου να ξεκινήσω αυτά τα δύσκολα ταξίδια στην Αμερική επομένως δεν θέλω να βαραίνω τον εαυτό μου με τύψεις ή ενοχές. Η Αθήνα με γεμίζει με τόση δύναμη που με στέλνει στην Αμερική για να γεμίσω τη ζωή μου με άλλες τόσες όμορφες εμπειρίες όσες μου χάρισε η ίδια. Επομένως, κάθε φορά που μου λείπει η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, το φως της Αθήνας, παίρνω μια βαθιά ανάσα και συνεχίζω το σχέδιό μου στην Αμερική ώστε να γυρίσω πίσω και να νιώθω περήφανη».
-Η Ελλάδα είναι καθημερινά στην κορυφή των διεθνών Μ.Μ.Ε. με τον δύσκολο τρόπο. Αυτό είναι κάτι που έρχεται στην κουβέντα με τους αμερικανούς φίλους και συνεργάτες σου; Και αν, ναι, τι σου λένε;
Μ: «Ναι, με ρωτάνε πολύ και οφείλω να ομολογήσω πως συχνά καταλήγουμε σε βαθιές πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις μαζί τους. Έχω την τύχη να συναναστρέφομαι με Αμερικάνους φιλέλληνες και γενικότερα με ανθρώπους που τους ενδιαφέρουν σημαντικά τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα παγκοσμίως. Είναι αξιοσημείωτο το πόσο ενημερωμένοι είναι αλλά και πόση μεγάλη απόκλιση υπάρχει ανάμεσα στην πραγματικότητα και τα βιβλία.
Γενικότερα, η Ελλάδα είναι πολύ δημοφιλής στις ΗΠΑ με την πολύ-πολύ καλή έννοια».
-Έκλεισες μόλις τα 30. Η πρώτη σκέψη;
Μ: «Έτοιμη για τα καλύτερα».
-Μαθηματικά και Μουσική. Μία αλλόκοτη σχέση στοργής;
Μ: «Ακριβώς.. Σχέση στοργής. Περπατάνε χέρι-χέρι με την προοπτική της μουσικής προς το άπειρο».
-Έχεις με θάρρος και πείσμα αναζητήσει την τύχη σου στα πέρατα του κόσμου. Κάτι σαν, η Μόνικα στη Χώρα των Θαυμάτων. Υπήρξε κάποια στιγμή που είπες, Οκ, καλά ήταν μέχρι εδώ, τα παρατάω;
Μ: «Όχι, δεν θα το πω ποτέ. Είμαι δύσκολος άνθρωπος, δεν ικανοποιούμαι εύκολα. Θέτω στον εαυτό μου υψηλούς στόχους, όχι φιλόδοξους, αλλά προκλητικούς. Μου αρέσουν οι άνθρωποι, η επικοινωνία, τα ταξίδια,. Είναι η τροφή μου για την υπόλοιπη ζωή μου, για τη μουσική και την χαρά που θέλω πάντα να προσφέρω τους δικούς μου αγαπημένους».
-Εάν ήταν δυνατόν να συναντήσεις σήμερα τον Μάνο Χατζιδάκι, τι θα του έλεγες;
Μ: «Να πάμε μία ακόμη βόλτα».
-Ποιο είναι το μότο σου αυτήν την περίοδο;
Μ: «Εσωτερική γαλήνη, ευτυχισμένη ζωή».
-Το τραγούδι που σιγοψιθυρίζεις τις τελευταίες μέρες;
Μ: «Το MacArthur Park από Frank Sinatra».
Info: Τα επόμενα δύο live της Μόνικα είναι 29 Ιουλίου River Party και 7 Σεπτεμβρίου Αισχύλεια
Τι θα έλεγε στον Μάνο Χατζιδάκι;
Ποια είναι η πρώτη σκέψη που έκανε κλείνοντας τα τριάντα;
Πώς σχολιάζουν οι Αμερικανοί φίλοι της την ελληνική κρίση;
Πώς γιατρεύει τη νοσταλγία για την Ελλάδα;
Ποια η σχέση των μαθηματικών -που έχει σπουδάσει- με τη μουσική;
Και ο Φρανκ Σινάτρα;
Η Μόνικα (Χριστοδούλου), λίγες ημέρες μετά το πρώτο, εξαιρετικά επιτυχημένο καλοκαιρινό live της στην Ελλάδα, στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής και μετά τη δήλωση «μπορώ να τραγουδάω έξι μέρες συνεχόμενα» μιλά στο in2life.
-Από το Ηρώδειο (το περασμένο καλοκαίρι) στον Κήπο του Μεγάρου. Θεωρητικά η φόρμα -ο χώρος- διαμορφώνει ως έναν βαθμό και την ουσία. Ή, μήπως όχι;
Μ: «Ναι, νομίζω πως κάπως έτσι είναι. Τα τραγούδια εκτελούνται με τον ίδιο τρόπο αλλά η αύρα ενός χώρου, οι εικόνες, ο ουρανός, προσδίδουν διαφορετική αίσθηση κάθε φορά στις μελωδίες. Φανταστείτε ένα όμορφο αγαπημένο μας τραγούδι. Άλλες φορές μας κάνει να χαμογελάμε και άλλες φορές να κλαίμε, να ονειρευόμαστε, να ταξιδεύουμε. Έτσι και το Ηρώδειο ή ο Κήπος του Μεγάρου. Προσδίδουν στα τραγούδια μια σπάνια όμορφη διάσταση».
-Ποιοι μουσικοί έπαιξαν μαζί σου;
Μ: «Ο Στέλιος Προβής και ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος από τους δυνατούς Planet of Zeus, ο Κώστας Βαβούσης στο μπάσο, Βαγγέλης Κατσαρέλης στη τρομπέτα και τις ενορχηστρώσεις, η Σταματέλλα Σπίνουλα στο βιολί και τρεις ακόμη μουσικοί που συμπλήρωσαν το strings & brass section».
-Πώς στήνεις συνήθως το πρόγραμμα σου; Το live -ο τρόπος που αφηγείται κανείς την ιστορία των τραγουδιών του- έχει κάποια μυστικά.
Μ: «Πάντοτε ξεκινώ από την ομάδα των τραγουδιών που είναι επίκαιρα στη διάθεσή μου. Είναι φυσικό σε κάθε περίοδο της ζωής μας να έχουμε διαφορετικά αγαπημένα τραγούδια. Κάποια από αυτά είναι αναντικατάστατα, βεβαίως. Έτσι, λοιπόν, συνεχίζω σύμφωνα με τον χώρο στον οποίο παίξαμε. Ο Κήπος του Μεγάρου, με έκανε να θέλω να τραγουδήσω δυνατά αλλά και νοσταλγικά. Σαν να είμαστε σε κιθαροβραδιά. Τέλος, παίζει μεγάλο ρόλο ο καιρός. Έρχεται το καλοκαίρι, αρχίζουν οι θάλασσες, η παραλία, η ζέστη, ο ήλιος».
-Έφτασες στην Αθήνα μόλις δύο ημέρες πριν. Ο χρόνος επαρκούσε για τις πρόβες;
Μ: «Χα, καλή ερώτηση! Σαν μπάντα είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο χάρη στις συναυλίες που κάναμε στην επαρχία και το Fuzz τον χειμώνα. Τα παιδιά είναι σε τρομερή φόρμα γιατί όλοι τους συμμετέχουν σε πολύ δραστήρια σχήματα κι εγώ έρχομαι πολύ ορεξάτη από Αμερική αγνοώντας τη όποιο jetlag. Είχαν ήδη γίνει δύο πρόβες χωρίς εμένα στην Ελλάδα για τις ενορχηστρώσεις, έφτασα, παίξαμε πρόβα τζενεράλε και φύγαμε! Κάπως έτσι έγινε και πέρυσι για το Ηρώδειο».
-Η γειτονιά σου στη Νέα Υόρκη;
Μ: «East Village. Έρχομαι τρία χρόνια τώρα σε αυτό το σπίτι. Είναι η αγαπημένη μου γειτονιά».
-Σου λείπει η Αθήνα; Όταν η νοσταλγία βαραίνει πολύ, πού βρίσκεις παρηγοριά;
Μ: «Μου λείπει πολύ συχνά. Αλλά ήταν επιλογή μου να ξεκινήσω αυτά τα δύσκολα ταξίδια στην Αμερική επομένως δεν θέλω να βαραίνω τον εαυτό μου με τύψεις ή ενοχές. Η Αθήνα με γεμίζει με τόση δύναμη που με στέλνει στην Αμερική για να γεμίσω τη ζωή μου με άλλες τόσες όμορφες εμπειρίες όσες μου χάρισε η ίδια. Επομένως, κάθε φορά που μου λείπει η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, το φως της Αθήνας, παίρνω μια βαθιά ανάσα και συνεχίζω το σχέδιό μου στην Αμερική ώστε να γυρίσω πίσω και να νιώθω περήφανη».
-Η Ελλάδα είναι καθημερινά στην κορυφή των διεθνών Μ.Μ.Ε. με τον δύσκολο τρόπο. Αυτό είναι κάτι που έρχεται στην κουβέντα με τους αμερικανούς φίλους και συνεργάτες σου; Και αν, ναι, τι σου λένε;
Μ: «Ναι, με ρωτάνε πολύ και οφείλω να ομολογήσω πως συχνά καταλήγουμε σε βαθιές πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις μαζί τους. Έχω την τύχη να συναναστρέφομαι με Αμερικάνους φιλέλληνες και γενικότερα με ανθρώπους που τους ενδιαφέρουν σημαντικά τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα παγκοσμίως. Είναι αξιοσημείωτο το πόσο ενημερωμένοι είναι αλλά και πόση μεγάλη απόκλιση υπάρχει ανάμεσα στην πραγματικότητα και τα βιβλία.
Γενικότερα, η Ελλάδα είναι πολύ δημοφιλής στις ΗΠΑ με την πολύ-πολύ καλή έννοια».
-Έκλεισες μόλις τα 30. Η πρώτη σκέψη;
Μ: «Έτοιμη για τα καλύτερα».
-Μαθηματικά και Μουσική. Μία αλλόκοτη σχέση στοργής;
Μ: «Ακριβώς.. Σχέση στοργής. Περπατάνε χέρι-χέρι με την προοπτική της μουσικής προς το άπειρο».
-Έχεις με θάρρος και πείσμα αναζητήσει την τύχη σου στα πέρατα του κόσμου. Κάτι σαν, η Μόνικα στη Χώρα των Θαυμάτων. Υπήρξε κάποια στιγμή που είπες, Οκ, καλά ήταν μέχρι εδώ, τα παρατάω;
Μ: «Όχι, δεν θα το πω ποτέ. Είμαι δύσκολος άνθρωπος, δεν ικανοποιούμαι εύκολα. Θέτω στον εαυτό μου υψηλούς στόχους, όχι φιλόδοξους, αλλά προκλητικούς. Μου αρέσουν οι άνθρωποι, η επικοινωνία, τα ταξίδια,. Είναι η τροφή μου για την υπόλοιπη ζωή μου, για τη μουσική και την χαρά που θέλω πάντα να προσφέρω τους δικούς μου αγαπημένους».
-Εάν ήταν δυνατόν να συναντήσεις σήμερα τον Μάνο Χατζιδάκι, τι θα του έλεγες;
Μ: «Να πάμε μία ακόμη βόλτα».
-Ποιο είναι το μότο σου αυτήν την περίοδο;
Μ: «Εσωτερική γαλήνη, ευτυχισμένη ζωή».
-Το τραγούδι που σιγοψιθυρίζεις τις τελευταίες μέρες;
Μ: «Το MacArthur Park από Frank Sinatra».
Info: Τα επόμενα δύο live της Μόνικα είναι 29 Ιουλίου River Party και 7 Σεπτεμβρίου Αισχύλεια
