Παύλος Παυλίδης: Η νομιμότητα είναι ένα παράξενο τέρας

Ο Παύλος Παυλίδης μιλά στο In2life για την δημιουργία, την αλήθεια, το ψέμα και τα ροκ πεπραγμένα των 90’s.
Παύλος Παυλίδης: Η νομιμότητα είναι ένα παράξενο τέρας
της Δώρας Αμαραντίδου

Ο Παύλος Παυλίδης είναι έτοιμος να γιορτάσει στην Τεχνόπολη μαζί με τους B-Movies και τους οπαδούς του το εξαιρετικό αποτέλεσμα της τρίχρονης συναυλιακής τους περιπλάνησης και την live παράδοση των ταξιδιάρικων τραγουδιών του, χωρίς στουντιακή πρόβα. Στη συναυλία στο Γκάζι, στις 11 Σεπτεμβρίου, αναμένεται να παρουσιάσει στιγμές από το καινούργιο του υλικό καθώς και πολλές άλλες από την μουσική πορεία του, κοιτάζοντας και πολύ πιο πίσω, ως την εποχή των Ξύλινων Σπαθιών.

Μετά από έναν πολύ πιο ηλεκτρισμένο ήχο της πρώτης μουσικής νιότης του φαίνεται πως έχει κατασταλάξει δισκογραφικά σε πολύ πιο εσωτερικές μελωδικές διαδρομές. Είναι καταγεγραμμένες στο τελευταίο άλμπουμ του «Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί», που αποτελεί, σύμφωνα με τον δημιουργό, την ολοκλήρωση του προηγούμενου δίσκου «Αυτό το πλοίο που όλο φτάνει».

Για αυτό το μελωδικό του ταξίδι, το άλλοτε θορυβώδες και εσχάτως κινηματογραφικά υποβλητικό μιλά ο Παύλος Παυλίδης στο in2life. Δίνει τη δική του αίσθηση και πεποίθηση για τα ροκ πεπραγμένα, τα δικά του και των ομότεχνων του, από τη δεκαετία του ’90 με αντανάκλαση στο σήμερα. Μιλάει για τον τρόπο λειτουργίας του την ώρα της δημιουργίας, την επιρροή που του ασκεί το περιβάλλον στο οποίο γράφει στίχους και μουσικές. Ενώ δεν παύει να αναζητά τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αλήθειας ή ψέματος, αν πρόκειται για την κοινωνία στην οποία ζει, που είναι γεμάτη από λαθραίους αναζητητές μιας καλύτερης ζωής σε μια χώρα με πάμπολλους αφιλόξενους νόμιμους κατοίκους…

Πώς έχεις σχεδιάσει με τους B-Movies τη βραδιά στην Τεχνόπολη;

Η συναυλία στην Τεχνόπολη έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μας γιατί θα ηχογραφηθεί και θα κινηματογραφηθεί. Θα καταγράψουμε αυτή τη στιγμή της μπάντας. Το περίμενα καιρό να συμβεί αυτό και μπορώ να πω ότι μετά από περίπου τρία χρόνια δουλειάς μεταξύ μας έχουμε πετύχει ένα στόχο που τον κυνηγήσαμε με πολύ προσπάθεια. Είναι ένα γκρουπ που δεν κάνει πρόβες και όλο αυτό που έχουμε καταφέρει έχει γίνει κυριολεκτικά στο δρόμο και από πόλη σε πόλη, κυρίως στην επαρχία και σε συνθήκες, όχι και τόσο εύκολες τις περισσότερες φορές. Την τελευταία κυρίως χρόνια ζω στ’ αλήθεια το όνειρό μου, όσον αφορά τον τρόπο που παίζουμε και αυτό θα πάμε να καταγράψουμε και να γιορτάσουμε στο Γκάζι.

Στις 11 Σεπτέμβρη τελειώνει το φετινό μουσικό σου καλοκαίρι; Ο απολογισμός σου και κάτι ίσως χειροπιαστό ή μια πρόθεση για τα μετέπειτα;

Η αλήθεια είναι πως δεν τελειώνει εδώ το μουσικό μας καλοκαίρι... έπεται μια εμφάνιση στην Ικάρια στις 15 Σεπτέμβρη και η συναυλία στο Κόρδα στη Θεσσαλονίκη. Είναι πολύ νωρίς για απολογισμούς και έτσι κι αλλιώς δεν τους επιχειρώ. Ακόμη γυρνάνε στο μυαλό μου οι εικόνες και δεν έχει κατασταλάξει η σκόνη… έχουμε ακόμη άμμο στις βαλίτσες μας.

Οι 15 πυκνογραμμένες μικρές «Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί» έχουν την ανταπόκριση που θα ήθελες;

Απ’ ότι βλέπω μέχρι στιγμής αυτός ο δίσκος βρήκε τους αποδέκτες του και ταξιδεύει. Χαίρομαι όταν μου λένε ότι ήταν το σάουντρακ του καλοκαιριού τους κάποιοι φίλοι γνωστοί και άγνωστοι. Κάποιες κριτικές ήταν γενναιόδωρες και κάποιες, επίσης, με εντυπωσίασαν με τον τρόπο που ήταν γραμμένες και τιμούσαν τον όρο "κριτική". Το επίπεδο του κριτικού λόγου είναι καμία φόρα καθοριστικό και για την εγχώρια παραγωγή της μουσικής. Δεν έχουμε ανάγκη από "μπράβο και εύγε", αλλά από την αίσθηση ότι μας παρακολουθούν άνθρωποι που το επίπεδο του γούστου τους καθρεφτίζεται στο λόγο τους. Μας δίνει φόρα αυτό το πράγμα.



Υπήρξε κάποιος σαφής σκοπός που θέλησες να υπηρετήσεις, δημιουργώντας αυτό το άλμπουμ;

Ποτέ δεν ξεκινώ να υπηρετήσω κάποιο σκοπό, όταν γράφω. Το παρακολουθώ κι εγώ να συμβαίνει, δεν το οργανώνω. Νομίζω πως αν το εκλογικεύσω θα μου γυρίσει την πλάτη. Σίγουρα πάντως στοχεύω κάθε φόρα σε μια καινούργια αίσθηση και μια εξέλιξη του ήχου. Δεν αρκεί, καμία φόρα, ένας δίσκος για να ολοκληρώσεις το ηχητικό ταξίδι και να κατακτήσεις πλήρως αυτό που ονειρεύτηκες ως αποτέλεσμα, όποτε για μένα αυτός ο τελευταίος δίσκος ήταν και λίγο σαν ολοκλήρωση του προηγούμενου. Επέμεινα σε ένα αποτέλεσμα λιγότερο θορυβώδες, παρόλο που αυτή η μπάντα στις ζωντανές εμφανίσεις φτάνει έως και σε ακραίες στιγμές έντασης και θορύβου. Νομίζω πως το χόρτασα αυτό. Έκανε τον κύκλο του. Εξακολουθώ βέβαια να ονειρεύομαι ένα δίσκο μόνο με μια κιθάρα και φωνή, αλλά με το γκρουπ φαίνεται και από το υλικό που ήδη υπάρχει και συγκεντρώνεται ότι θα προχωρήσουμε σε κάτι πιο ομαδικό, που εκ των πραγμάτων, έχει πολύ μεγάλη ένταση και διάθεση για πειραματισμό.

Η παραμονή σου στην Αμοργό, από το 2000 έως το 2004, αποτέλεσε το κομβικό σημείο για την αλλαγή μουσικής πλεύσης σου;

Στην Αμοργό καταγράφτηκε η πρόθεση που είχα να παίξω ήσυχα. Μη νομίζετε ότι στην ερημιά ακούμε πάντα την ησυχία... την ανησυχία ακούμε πρώτα, όπως έλεγε ένας άλλος πολύτιμος φίλος. Σιγά σιγά αρχίζει και το μέρος να συμμετέχει με έναν αδιόρατο τρόπο. Καμία φορά κάνουμε καιρό να καταλάβουμε τι πήγαμε εμείς εκεί και τι τελικά περίμενε εμάς εκεί από καιρό.

Τι σκέφτεσαι όταν συναντάς σημερινούς 18άρηδες να έχουν κολλήσει στα κομμάτια της δική σου μουσικής εφηβείας;

Τους καταλαβαίνω και τους ευχαριστώ γιατί μου θυμίζουν, καμιά φορά, από πού ξεκίνησε κάποιο κομμάτι που με τον καιρό ήταν σαν να έχασα την αιτία της ύπαρξης του. Με κάνουν να αισθάνομαι λιγότερο αχάριστος με τον εαυτό μου και μου υπενθυμίζουν ότι η αυστηρότητα, αν της αφαιρέσεις το άλφα και το ύψιλον είναι κάτι κακό. Είναι τόσο ανόητο και στείρο να ζητάς από ένα δεκαοκτάρη την αντίληψη και τη ωριμότητα ενός γέροντα. Ας βράζει το αίμα και ας μας ξυπνάει.



Έχεις μετανιώσει για κάποιες από τις επιτυχίες των Ξύλινων Σπαθιών της δεκαετίας του ’90;

Πάντα θέλουμε ν αλλάξουμε κάποια πράγματα... είναι μέρος της ανθρώπινης αδυναμίας μας. Είναι ματαιόδοξο να θέλεις να αλλάξεις το παρελθόν. Μόνο να διδαχτείς από τα λάθη μπορείς. Αν καταφέρεις κιόλας και τα αγαπήσεις... έσκισες.

Τι νομίζεις ότι έχει αφήσει στο σήμερα η προ 20ετίας έκρηξη του ελληνόφωνου ροκ;

Νομίζω περισσότερο μια στιχουργική κληρονομία που πάντα ελπίζουμε πως λίγο παρακάτω θα οδηγήσει σε ενδιαφέροντα τραγούδια. Επίσης μια συμπεριφορά και μια στάση που δυστυχώς ακόμη δεν έχει οδηγήσει σε πολύ ορατά αποτελέσματα. Εξακολουθεί να προβάλλεται το αντίθετο της. Και ίσως η εξέλιξη της με ομάδες, όπως οι Λαϊκεδέλικα, να είναι το πιο σπουδαίο επακόλουθο εκείνης της περιόδου. Σίγουρα προχώρησε ο ήχος και το ύφος πολλών μουσικών και αρκετά παιδιά δε χρειάζεται πια να παίξουν ξύλο με τους γονείς τους για να αγοράσουν μια ηλεκτρική κιθάρα. Όλο αυτό σημαίνει πως δεν επρόκειτο για κάποια έκρηξη, αλλά περισσότερο παρουσιάστηκε ως τέτοια από τις εταιρίες που έψαχναν καινούργιους σταρ, πριν καταρρεύσουν.

Έχεις ακούσει κάτι πολύ δυνατό από σημερινούς νέους τραγουδοποιούς ή μπάντες;

Δεν παρακολουθώ ίσως αρκετά, αλλά στιχουργικά έχω καιρό να ανατριχιάσω.

Η πορεία σου μέσα από τα τραγούδια σου μοιάζει με ένα συνεχές ταξίδι. Η εναλλαγή της άφιξης και της φυγής είναι ένας τρόπος για να αντιμετωπίζεις… Τι;

Το εσωτερικό ταξίδι είναι που μετράει μου είπε κάποιος σπουδαίος τραγουδοποιός πριν αρκετά χρόνια. Η περιπλάνηση είναι σχολειό αλλά ποτέ δεν πίστεψα ότι κάποιος πρέπει να γυρίσει τη γη ολόκληρη για να ευτυχήσει, ούτε ότι χρειάζεται να καταβροχθίσει κανείς βιβλιοθήκες για καλλιεργήσει το πνεύμα του και την ψυχή του. Αισθάνομαι τυχερός, που λόγω της μουσικής, ταξιδεύω πολύ. Ταιριάζει στο χαρακτήρα μου, δεν το θεώρησα ποτέ αυτοσκοπό.

Ποιες σκέψεις σού δημιουργεί η έννοια του λαθραίου, αν αναφερόμαστε σε λαθρεπιβάτη ή σε λαθρομετανάστη;

Η νομιμότητα είναι ένα παράξενο τέρας. Το ζήτημα δεν είναι αν κάποιος ταξιδεύει λαθραία αλλά το γιατί. Φαντάζομαι ένα λαθρομετανάστη να αγκαλιάζει το παιδί του μέσα στο κρύο σ’ ένα βουνό που πρέπει να διασχίσει για να το σώσει από πολέμους, βία, και φρίκη και να φτάνει σε μια χώρα με "φιλήσυχους" πολίτες πρόθυμους να τον τσαλαπατήσουν νομίμως και ντρέπομαι για τη νομιμότητα τους.



Σου φαίνεται ευδιάκριτη η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα της πραγματικότητας που βιώνεις εδώ, μαζί με τους άλλους κατοίκους αυτής της χώρας;

Προσπαθώ να ψηλαφώ την γραμμή ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, που όσο πιο θολή είναι, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Είναι άλλο πράγμα η γραμμή ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια και είναι προσωπικός αγώνας του καθένα και υποχρέωση να είναι ξεκάθαρη. Αυτή η γραμμή είναι που θόλωσε τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας και τα αποτελέσματα είναι γνωστά και θλιβερά...

Και ένα σχόλιό σου για τον πιο περίεργο μήνα του χρόνου, το Σεπτέμβρη;

Καλά κρασιά ταιριάζει;

INFO: Ο Παύλος Παυλίδης και οι B-Movies δίνουν συναυλία στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι, τηλ. 2103475518) την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου. Οι B-Movies είναι οι: Τόλης Δεληγιάννης (μπάσο), Αλέκος Σπανίδης (τύμπανα), Ορέστης Μπενέκας (πλήκτρα), Θανάσης Τζίνγκοβιτς (ηλεκτρική κιθάρα). Προπώληση εισιτηρίων: στα καταστήματα PUBLIC, Παπασωτηρίου, Seven Spots και στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, online: Viva.gr - τηλεφωνικά: 11876 Τιμή εισιτηρίου: 10 € προπώληση & 12 € ταμείο.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v