Παύλος Παυλίδης: Η νομιμότητα είναι ένα παράξενο τέρας
Ο Παύλος Παυλίδης μιλά στο In2life για την δημιουργία, την αλήθεια, το ψέμα και τα ροκ πεπραγμένα των 90’s.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Δώρας Αμαραντίδου
Ο Παύλος Παυλίδης είναι έτοιμος να γιορτάσει στην Τεχνόπολη μαζί με τους B-Movies και τους οπαδούς του το εξαιρετικό αποτέλεσμα της τρίχρονης συναυλιακής τους περιπλάνησης και την live παράδοση των ταξιδιάρικων τραγουδιών του, χωρίς στουντιακή πρόβα. Στη συναυλία στο Γκάζι, στις 11 Σεπτεμβρίου, αναμένεται να παρουσιάσει στιγμές από το καινούργιο του υλικό καθώς και πολλές άλλες από την μουσική πορεία του, κοιτάζοντας και πολύ πιο πίσω, ως την εποχή των Ξύλινων Σπαθιών.
Μετά από έναν πολύ πιο ηλεκτρισμένο ήχο της πρώτης μουσικής νιότης του φαίνεται πως έχει κατασταλάξει δισκογραφικά σε πολύ πιο εσωτερικές μελωδικές διαδρομές. Είναι καταγεγραμμένες στο τελευταίο άλμπουμ του «Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί», που αποτελεί, σύμφωνα με τον δημιουργό, την ολοκλήρωση του προηγούμενου δίσκου «Αυτό το πλοίο που όλο φτάνει».
Για αυτό το μελωδικό του ταξίδι, το άλλοτε θορυβώδες και εσχάτως κινηματογραφικά υποβλητικό μιλά ο Παύλος Παυλίδης στο in2life. Δίνει τη δική του αίσθηση και πεποίθηση για τα ροκ πεπραγμένα, τα δικά του και των ομότεχνων του, από τη δεκαετία του ’90 με αντανάκλαση στο σήμερα. Μιλάει για τον τρόπο λειτουργίας του την ώρα της δημιουργίας, την επιρροή που του ασκεί το περιβάλλον στο οποίο γράφει στίχους και μουσικές. Ενώ δεν παύει να αναζητά τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αλήθειας ή ψέματος, αν πρόκειται για την κοινωνία στην οποία ζει, που είναι γεμάτη από λαθραίους αναζητητές μιας καλύτερης ζωής σε μια χώρα με πάμπολλους αφιλόξενους νόμιμους κατοίκους…
Πώς έχεις σχεδιάσει με τους B-Movies τη βραδιά στην Τεχνόπολη;
Η συναυλία στην Τεχνόπολη έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μας γιατί θα ηχογραφηθεί και θα κινηματογραφηθεί. Θα καταγράψουμε αυτή τη στιγμή της μπάντας. Το περίμενα καιρό να συμβεί αυτό και μπορώ να πω ότι μετά από περίπου τρία χρόνια δουλειάς μεταξύ μας έχουμε πετύχει ένα στόχο που τον κυνηγήσαμε με πολύ προσπάθεια. Είναι ένα γκρουπ που δεν κάνει πρόβες και όλο αυτό που έχουμε καταφέρει έχει γίνει κυριολεκτικά στο δρόμο και από πόλη σε πόλη, κυρίως στην επαρχία και σε συνθήκες, όχι και τόσο εύκολες τις περισσότερες φορές. Την τελευταία κυρίως χρόνια ζω στ’ αλήθεια το όνειρό μου, όσον αφορά τον τρόπο που παίζουμε και αυτό θα πάμε να καταγράψουμε και να γιορτάσουμε στο Γκάζι.
Στις 11 Σεπτέμβρη τελειώνει το φετινό μουσικό σου καλοκαίρι; Ο απολογισμός σου και κάτι ίσως χειροπιαστό ή μια πρόθεση για τα μετέπειτα;
Η αλήθεια είναι πως δεν τελειώνει εδώ το μουσικό μας καλοκαίρι... έπεται μια εμφάνιση στην Ικάρια στις 15 Σεπτέμβρη και η συναυλία στο Κόρδα στη Θεσσαλονίκη. Είναι πολύ νωρίς για απολογισμούς και έτσι κι αλλιώς δεν τους επιχειρώ. Ακόμη γυρνάνε στο μυαλό μου οι εικόνες και δεν έχει κατασταλάξει η σκόνη… έχουμε ακόμη άμμο στις βαλίτσες μας.
Οι 15 πυκνογραμμένες μικρές «Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί» έχουν την ανταπόκριση που θα ήθελες;
Απ’ ότι βλέπω μέχρι στιγμής αυτός ο δίσκος βρήκε τους αποδέκτες του και ταξιδεύει. Χαίρομαι όταν μου λένε ότι ήταν το σάουντρακ του καλοκαιριού τους κάποιοι φίλοι γνωστοί και άγνωστοι. Κάποιες κριτικές ήταν γενναιόδωρες και κάποιες, επίσης, με εντυπωσίασαν με τον τρόπο που ήταν γραμμένες και τιμούσαν τον όρο "κριτική". Το επίπεδο του κριτικού λόγου είναι καμία φόρα καθοριστικό και για την εγχώρια παραγωγή της μουσικής. Δεν έχουμε ανάγκη από "μπράβο και εύγε", αλλά από την αίσθηση ότι μας παρακολουθούν άνθρωποι που το επίπεδο του γούστου τους καθρεφτίζεται στο λόγο τους. Μας δίνει φόρα αυτό το πράγμα.