Β. Κυριαζής: "Η παρουσία μας στην Επίδαυρο είναι και πολιτική πράξη"

Ο σκηνοθέτης των Νεφελών, που ανοίγουν την αυλαία των φετινών Επιδαυρίων, μιλά στο in2life για τη συμμετοχή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου στο Φεστιβάλ ως πολιτική πράξη, την επιλογή του έργου και τη διαχρονικότητα του Αριστοφάνη.
Β. Κυριαζής: Η παρουσία μας στην Επίδαυρο είναι και πολιτική πράξη
της Φιλουμένας Ζλατάνου

Ο Βαρνάβας Κυριαζής σκηνοθετεί μία από τις ωραιότερες αριστοφανικές κωμωδίες, τις "Νεφέλες", οι οποίες παρουσιάζονται πρώτα στη Λευκωσία στις 24 Ιουνίου στο Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ' και στις 3 και 4 Ιουλίου στην Επίδαυρο. Ο Κυριαζής επέλεξε τις "Νεφέλες" σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη και συνεργάστηκε για τη μουσική με το Σταμάτη Κραουνάκη. Με τις Νεφέλες ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου θα λάβει μέρος και στο 2ο Φεστιβάλ Θεάτρου Νοτιοανατολικής Ευρώπης, «Όψεις Αρχαίου Δράματος» που θα πραγματοποιηθεί στη Σμύρνη από 15 Ιουλίου μέχρι τις 10 Αυγούστου. Ο ΘΟΚ θα δώσει μία παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο Περγάμου στις 25 Ιουλίου. Ένα σημαντικό γεγονός και μια υπέροχη παράσταση για την οποία μίλησε στο in2life.gr ο σκηνοθέτης, καθώς και για τα σκηνοθετικά ευρήματα, τους συνέργατες του, τις οφθαλμαπάτες και πόσο επίκαιρος παραμένει ο Αριστοφάνης εν έτει 2009.

Oφθαλμαπάτες και πραγματικότητα. Στις μέρες μας είναι έντονο το φαινόμενο της "οφθαλμαπάτης" σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας και πού το εντοπίζετε;
Διέξοδος ανακουφιστική της πραγματικότητας είναι η οφθαλμαπάτη. Και η οφθαλμαπάτη ως προσφερόμενο είδος μέσα από την τέχνη αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Στα ταξίδια λοιπόν της τέχνης εντοπίζουμε την οφθαλμαπάτη, δηλαδή τις «απάτες» που ο οφθαλμός δημιουργεί για ν’ «απατήσει» την πραγματικότητα. Η απάτη σ’ αυτή την περίπτωση είναι «τιμωρός» της πραγματικότητας. Μια λειτουργία –συνειδητή ή ασυνείδητη- που ουσιαστικά εκδικείται για όλα εκείνα που εμείς οι καλλιτέχνες, δεν καταφέραμε να πράξουμε.

Ρήτορες και πολιτική. Εσείς πιστεύετε στο πολιτικό σύστημα των ημερών μας;
Ως αναγκαιότητα, ναι, ως χρησιμότητα δεν ξέρω.

Μιλήστε μας για την επιλογή του έργου και τον συνεργατών σας
Πριν από δύο χρόνια πρωτομίλησα με τον Σταμάτη Κραουνάκη για μια «αριστοφανιάδα». Οι καιροί μας πήγαν και μας έφεραν και ήρθαν μπροστά μας οι Νεφέλες. Χαίρομαι που μέσα απ’ αυτή την παραγωγή νέοι άνθρωποι (σκηνογράφος, ενδυματολόγος, ηθοποιοί) παρουσιάζονται στην Επίδαυρο, μα πιο πολύ χαίρομαι γιατί στο τραπέζι αυτό έχουμε συνδαιτυμόνα τον Σταμάτη Κραουνάκη.

Στις αριστοφανικές κωμωδίες είναι κοινός τόπος η χρήση της καθημερινότητας και των γεγονότων του σήμερα. Θα διανθίσετε και εσείς το κείμενο ή θα αποδοθεί κλασσικά;
Oύτε το ένα ούτε το άλλο. Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε εκείνο το μέτρο που μέσα του εμπερικλείει το ήθος χωρίς σκηνικές ασυδοσίες με αντιστάσεις στις εύκολες αναφορές της σημερινής καθημερινότητας.

Μιλήστε μας για τον ΘΟΚ και την πορεία του.
Θεωρώ τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου το τρίτο Κρατικό Θέατρο του μείζονος ελληνισμού και έχω την «απαίτηση» έτσι να τον αντιμετωπίζουν. Είναι ένας Οργανισμός με σημαντικές καταθέσεις στο χώρο του θεάτρου και ειδικότερα στο χώρο του αρχαίου ελληνικού δράματος. Η παρουσία του ΘΟΚ στην Επίδαυρο παραμένει, πέρα από ένα καλλιτεχνικό γεγονός του τρίτου Κρατικού Θεάτρου, και πολιτική πράξη. Είναι μια θέση η οποία παρεξηγήθηκε τον τελευταίο καιρό γιατί πολύ «αποξενωθήκαμε».

Εντέλει γιατί ο Αριστοφάνης είναι πάντα τόσο επίκαιρος και καμία σάτιρα τωρινή δεν αγγίζει το μεγαλείο του; Ποιο θεωρείτε ότι ήταν το μυστικό του;
Οι κωμωδιακές αριστοφανικές δομές, κρίνοντάς τις επιφανειακά, σίγουρα έχουν ξεπεραστεί. Εκείνο που παραμένει αξεπέραστο στον Αριστοφάνη είναι η πολλαπλότητα των παραστασιακών ερμηνειών του ιδίου έργου. Αυτό σημαίνει πως η σημασιολογία του κειμένου δεν παρέχει μια ερμηνεία αλλά πολλές ερμηνείες πράγμα που δεν συμβαίνει με τις μετέπειτα μορφές της κωμωδίας. Τα κείμενα του Αριστοφάνη είναι πολύ πιο «σκοτεινά» απ’ όσο φαινομενικά δείχνουν.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v