Μάρω Μαρκέλλου: "Χρειάζεται μία απογοήτευση για να γράψεις"

Η Μάρω Μαρκέλλου δεν είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι. Είναι ρομαντική αλλά με έναν ροκ τρόπο. Είναι απαισιόδοξη αλλά με έναν δυναμικό τρόπο. Είναι συνθέτρια αλλά και εξαιρετική τραγουδίστρια. Και είναι χείμαρρος που μιλά για όλα, αποκλειστικά στο In2life. 
Μάρω Μαρκέλλου: Χρειάζεται μία απογοήτευση για να γράψεις
της Φιλουμένας Ζλατάνου

Η Μάρω Μαρκέλλου είναι μια μοντέρνα νεράιδα, με ροκ στυλ και ευαίσθητη ψυχή. Είναι από τα άτομα που λες ότι έχουν άστρο. Μπορεί να μην επιλέχτηκε το τραγούδι της «Αργεί να ξημερώσει» από το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης αλλά στάθηκε η αφορμή για τη γνωριμία της με τον Βασίλη Πιερρακέα και μετέπειτα με τον Φοίβο Δεληβοριά που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κυκλοφορία του πρώτη της δίσκου. Κορίτσι της εποχής της, συνειδητοποιημένο, που αγαπά τα παραμύθια, έχοντας όμως τα πόδια της στη γη.

Λίγο πριν την παρουσίαση του δίσκου της «Κορίτσι για σπίτι» στο Planet Music την Τρίτη 24 Μαρτίου μίλησε στο in2life.gr για τα παραμύθια, τα τραγούδια, τα βιώματα, την αποχή και την πολιτικοποίηση και πολλά άλλα. Αφήστε την να σας γοητεύσει!

-Πιστεύεις στα παραμύθια; Αυτή τη στιγμή θεωρείς ότι ζεις σε ένα παραμύθι;
- Ναι, πιστεύω. Αυτό που ζω ξέρω ότι είναι η πραγματικότητα και όχι ένα παραμύθι και αυτό λέω στον εαυτό μου. Άλλες φορές το βλέπω έτσι άλλες αλλιώς αλλά πάντα συνειδητά. Όχι, δηλαδή "αχ, είμαι σε ένα παραμύθι, είμαι η Σταχτοπούτα". Ώρες ώρες τα βλέπω πιο ρομαντικά και άλλες όπως είναι.

-Τώρα που κολυμπάς στα βαθιά πιστεύεις ότι είναι αδηφάγος ο χώρος σας;
- Δεν ξέρω, διότι δεν είχα την ευκαιρία να το ζήσω ακόμη τόσο έντονα.

-Πώς προέκυψε το «Αργεί να ξημερώσει»;
- Όταν σπούδαζα Αθήνα είχα ερωτευτεί ένα Γιάννη και τον έβλεπα κάθε σαββατοκύριακο. Το έπαιζε βαρύς γκόμενος στο μεταξύ και εγώ έψαχνα να βρω τραγούδια που να έχουν μέσα αναφορά σε Γιάννη. Άκουγα ας πούμε το «όταν κάτι παράξενο με πιάνει» των Active Member και ανακάλυπτα παροιμίες. Δε με κάλυπταν όμως γιατί ήθελα κάτι να τα χώνει περισσότερο. Ήμουν άϋπνη μια δυο μέρες και πριν πάω για φαγητό, είχα κάτσει και μέσα σε 5 λεπτά είχα γράψει στίχους. Καθώς γύριζα με το τρόλεϋ στο σπίτι, μου ήρθε η μελωδία και αφού την έγραψα, έπεσα και κοιμήθηκα.

-Είναι γέννα η δημιουργία;
- Χαλαρά! Δεν έχει τίποτα άλλο σημασία εκείνη την ώρα. Είναι κάτι καινούριο που δεν το είχες πριν.

-Τι συναισθήματα σου γεννιούνται;
- Ανάμεικτα. Εκείνη τη στιγμή δεν είναι ρεαλιστικά γιατί και τη μεγαλύτερη βλακεία να έχεις γράψει ενθουσιάζεσαι.

-Έχεις πει σε παλιά σου συνέντευξη ότι τα πρώτα τραγούδια που έγραφες ήταν σαχλά και μονότονα. Είσαι πάντα τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου;
- Ναι, γιατί είμαι και με τους άλλους οπότε γιατί να είμαι και με μένα;

-Η γνωριμία με τον Βασίλη Πιερρακέα πώς έγινε;
- Όταν έγραψα το «Αργεί να ξημερώσει» αποφάσισα να πάρω μέρος στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Τον ήξερε ένας ξάδερφός μου και του πήγε το τραγούδι. Του άρεσε, το ενορχήστρωσε κι έτσι γνωριστήκαμε.

-Πιστεύεις ακόμα στους θεσμούς όπως αυτός του Φεστιβάλ Τραγουδιού;
- Όχι. Είναι συγκεχυμένο, σαν πανηγυράκι. Πώς μπορεί μια ομάδα από τρεις κριτές να κρίνουν ποιο είναι το μέλλον του ελληνικού τραγουδιού; Εδώ δεν το ξέρουμε όλοι, θα το ξέρουνε τρεις;

-Πώς βλέπεις τη νέα γενιά του ελληνικού τραγουδιού; Ξεχωρίζεις κάποιους;
- Όλο και περισσότερους όσο περνάει ο καιρός. Ο Πάνος Μουζουράκης, ο Κωστής Μαραβέγιας, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, η Δανάη Παναγιωτοπούλου, γενικά ακούω όλο γκρουπάκια. Γκρουπάκια που έχουνε κάτι ενδιαφέρον να πουν και μου αρέσουνε πάρα πολύ.

-Πιστεύεις ότι έχει τελειώσει η παλιά γενιά;
- Όχι και όσο υπάρχει και η δική μας γενιά που μεγάλωσε με αυτούς δεν τελειώνουν. Όπως και να το κάνεις είναι βιώματα. Είναι άνθρωποι που βγήκαν και είπαν πράγματα που δεν έχει ξαναπεί άλλος.

-Τώρα τι κάνεις;
- Τώρα πάρα πολλές πρόβες και προετοιμασία για την παρουσίαση του δίσκου.

-Θα είναι one woman show;
- Περίπου ναι.

-Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
- Άγχος, γιατί χρειάζεται πάρα πολλά προσόντα για να το κάνεις αυτό και δεν ξέρω αν τα έχω. Θα προσπαθήσω όμως να κάνω το κέφι μου και να πω τραγούδια και του δίσκου και άλλα που μου αρέσουν ώστε να περάσουμε όλοι καλά.

-Πώς αισθάνεσαι με τη δημοσιότητα και την αναγνωρισιμότητα;
- Μόνο που κάποιος ενδιαφέρεται να σου πάρει μια συνέντευξη και να ακούσει τι έχεις να πεις είναι ωραίο.

-Εγώ σε πρωτοείδα σε ένα επεισόδια της σειράς «Υπέροχα Πλάσματα». Πώς προέκυψε και πώς ήταν η εμπειρία;
- Το έγραφε η Μυρτώ Κοντοβά και είχε έρθει στο Ζυγό να δει το Φοίβο Δεληβοριά του οποίου είναι φαν και της άρεσαν τα τραγούδια που είπα και μια μέρα με πήρε τηλέφωνο και μου πρότεινε να συμμετάσχω στο σίριαλ και δέχτηκα. Το γύρισμα είναι πολύ έξω από τα νερά μου, άγχος, κάμερες να σε κοιτάνε…. Το επεισόδιο όμως πιστεύω ήταν εξαιρετικό σαν σύλληψη, οπότε κέρδισα πάρα πολλά.

-Θα το ξανάκανες;
- Με τις κατάλληλες συνθήκες και αν είναι κάτι αξιόλογο, γιατί όχι;

-Το Myspace έχει μεγάλη δύναμη και υπάρχουν παραδείγματα νέων καλλιτεχνών που φτιάχτηκαν από το Myspace. Τι πιστεύεις ότι είναι καλύτερο, η προώθηση μέσω μιας εταιρίας ή η αυτό-προώθηση μέσω Myspace για παράδειγμα;
- Είναι έτερον εκάτερον. Η εταιρία θα σου παρέχει την ευκαιρία να βγεις προς τα έξω μέσω περιοδικών, ραδιοφώνων, τηλεοράσεων, ενώ στο Myspace έχεις μια προσωπική επαφή με τον καθένα που ενδιαφέρεται να μάθει κάτι για τη δουλειά σου. Χρειάζονται και τα δύο νομίζω. Είναι και λίγο υπερεκτιμημένο το Myspace γιατί πιστεύω ότι πέρα από την ευκαιρία να ακούσεις πράγματα που δε θα άκουγες ή να πεις μια κουβέντα με τον άλλον που έχει γράψει τα κομμάτια που σου αρέσουν, δεν είναι τίποτα άλλο το Myspace, είναι ένα Facebook για μεγάλους.

-Γράφεις με βάση τα βιώματά σου κατά κύριο λόγο. Λειτουργεί πάντα αυτό σαν πηγή έμπνευσης;
- Ναι. Πιο πολύ με νοιάζει να γράψω για κάτι που με καίει παρά να κάτσω να φανταστώ κάτι για να γράψω. Το θεωρώ παράλογο. Μπορεί κάποια στιγμή να το κάνω αλλά μέχρι στιγμής δε με εκφράζει.

-Είναι ένα τραγούδι που λέει «…μόνο με αίσθηση κενού μεγάλα γράφονται τραγούδια». Επίσης άλλοι δημιουργεί λένε πως μόνο όταν είναι πολύ ερωτευμένοι μπορούν να γράψουν. Ισχύει;
- Χρειάζεται μια απογοήτευση. Όταν όλα πάνε καλά δε χρειάζεται να κάτσεις και να γράψεις τραγούδι γιατί ζεις, περνάς καλά. Βέβαια όταν σε πουλήσει κάποιος, ή έχεις νεύρα, τι θα κάνεις; Θα γράψεις τραγούδια.

-Οι εταιρίες κατά πόσο χώνονται στη δουλειά σου και τι λόγο έχουν στο τελικό αποτέλεσμα;
- Δε μπορώ να το πω, γιατί είναι μια σχέση αλληλεξάρτησης, είναι δύσκολο να ορίσεις τα όρια. Μέσα από ένα συμβόλαιο θα προσπαθήσει να προωθήσει τη δουλειά του όσο καλύτερα γίνεται για να πουλήσει, να αρέσει. Η εταιρία το ίδιο πράγματα θέλει απλά με άλλο τρόπο ίσως. Ποτέ δε μπορείς να ξέρεις ποια είναι η χρυσή τομή. Νομίζω είναι και δύσκολο να συμφωνήσουν σε όλα. Δεν ξέρω όμως ποιο είναι το σωστό. Ο ένας βάζει τα λεφτά, ο άλλος τη ζωή του. Θα μου πεις ποιο είναι πιο σημαντικό; Στις μέρες μας μπορεί να είναι και τα λεφτά, δεν ξέρω.

-Εσύ γιατί το κάνεις;
- Δεν ξέρω, μου άρεσε. Μπορεί να είναι ανάγκη να μοιραστείς, αλλά κατ’ ουσία δεν είναι γιατί υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να κοινοποιήσεις τη δουλειά σου. Για να βάλεις δίσκο πρέπει να είσαι και λίγο ψώνιο. Πρέπει να σε ενδιαφέρει να το κάνεις.

-Το τελευταίο διάστημα γίνονται επεισόδια, υπάρχουν διαμαρτυρίες, γίνονται πορείες και εδώ και στο εξωτερικό. Πιστεύεις ότι πρέπει να υπάρχει ενεργή συμμετοχή των νέων;
- Ναι, καλό είναι να υπάρχει. Δε μου αρέσει το δήθεν όμως, το πάμε να διαμαρτυρηθούμε γιατί έτσι. Απηύδησες; Βγες έξω, κάνε κάτι. Το βλέπω συχνά αυτό και είναι αναζωογονητικό. Όσο υπάρχουν τηλεοράσεις με εκπομπές με τραπέζια και παράθυρα δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αλλάξει κάτι. Δε γίνεται τώρα. Οι φοιτητικές νεολαίες στα πανεπιστήμια μου φαίνονται ότι είναι φτιαγμένες από τους μεγάλους για τους μικρούς. Δεν είναι κάτι που θα κάνουν από μόνοι τους οι νέοι. Για αυτό δε συμμετέχω.

-Η αποχή έχει δύναμη;
- Ναι. Έχω πάρει απόφαση και το έχω γράψει και σε ένα τραγούδι που παίζω live, ότι αν αυτό που αξίζει από μένα είναι η ψήφος μου, δε θα την πάρετε. Ας γίνει μια αποχή 70%-80%, μπορεί να βγει κυβέρνηση; Κι αν βγει ποιος θα της δίνει σημασία;

-Είσαι αισιόδοξη για το μέλλον;
- Όχι. Πιστεύω ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα ζήσουμε αλλά όχι με το δυνατό καλύτερο τρόπο. Εδώ δεν ξέρουμε τι τρώμε, πώς θα ζήσουμε;

-Με τη γενιά του lifestyle τι σχέση έχεις;
Κοίτα θα ήθελα να πω καμία, αλλά θες δε θες είσαι κομμάτι της. Ακόμα και τα παπούτσια που μου αρέσουν είναι all-star που τα φοράει όλος ο κόσμος. Οπότε έχω μια άλφα σχέση. Ό, τι μου αρέσει το φοράω αλλά ας πούμε δε θα πάω σε κλαμπ επειδή πρέπει. Δεν το έχω κάνει ποτέ και ούτε θα το κάνω. Ό, τι μου αρέσει κάνω. Τώρα αν αυτό είναι lifestyle ή όχι, δε με ενδιαφέρει. Δε θα πάω κάπου επειδή είναι in ή επειδή πρέπει. Το θεωρώ ανούσιο.

-Ποια είναι τα μουσικά σου βιώματα;
Πολύ πρόσφατα ανακάλυψα ότι από 16 χρονών άκουγα ΣΚΑ και δεν το ήξερα. Πολύ λατινο-ισπανό τέτοια και πολλούς τραγουδοποιούς Έλληνες, Άσιμο, Δεληβοριά, Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά και άλλους πολλούς…

-Θα ήθελες να ζήσεις στην Ισπανία, καθώς έχεις ισχυρή σχέση και έχεις γράψει και τραγούδι;
- Όχι. Στην Κούβα ναι, στην Ουρουγουάη ναι… Η Ισπανία είναι πολύ Ευρώπη, το ίδιο είναι να ζήσεις στην Πορτογαλία, την Γερμανία…

-Άρα δε τραβάει η κουλτούρα σε αυτά τα μέρη;
- Ναι.

-Σου αρέσει η Αθήνα;
- Μου αρέσουν πράγματα που δε φαίνονται. Έχει μια ιστορία. Κάθεσαι σε ένα μέρος και σκέφτεσαι ότι πριν πόσες χιλιάδες χρόνια μπορεί να το πατούσε το ίδιο έδαφος ο Σωκράτης για παράδειγμα. Κατά τα άλλα πολύ με κουράζει. Οχλαγωγία, καθυστερήσεις. Μου αρέσουν τα μικρά μαγαζάκια, τα στενάκια, οι άνθρωποι που είναι κρυμμένοι…

-Πού συχνάζεις;
- Στα Εξάρχεια. Από τότε που διάβασα τη βιογραφία του Άσιμου απέκτησε για μένα μια μαγεία. Από κει και πέρα είναι το μόνο μέρος που και με τις πυτζάμες σου να βγεις και να μη σε κοιτάξουνε στραβά. Στου Ψυρρή ας πούμε που έχει ροκάδικα και πήγαινα, θα δεις δίπλα στον τύπο με τα ράστα, έναν κουστουμαρισμένο τύπο. Είναι ετερόκλητο. Δε σημαίνει ότι είναι κακό αλλά μια κοινωνική κριτική θα την αισθανθείς, αν είσαι ο εαυτός σου;

-Πόσο εύκολο είναι να είσαι ο εαυτός σου;
- Για μένα πλέον, πολύ εύκολο γιατί έχω αποφασίσει ότι θα χαλάσω χατίρια.

-Πόσο ασχολείσαι με την εικόνα σου και το φαίνεσθαι;
- Όσο λιγότερο μου επιτρέπεται.

-Τα επόμενα σχέδιά σου;
- Θα ήθελα να πάνε καλά οι παρουσιάσεις του δίσκου και να βρεθεί ένας χώρος που να μπορώ να παίζω σε τακτικά διαστήματα live.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v