Μην μου τους ύπνους τάραττε
Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού πάσχει από κάποιας μορφής διαταραχή του ύπνου. Ακόμα και αν δεν το ξέρει. «Οι πιο διαδεδομένες διαταραχές που σχετίζονται με τον ύπνο είναι οι αϋπνίες και το Σύνδρομο Άπνοιας Ύπνου», αναφέρει σχετικά ο κ. Γεώργιος Βαρουχάκης, Διευθυντής του Πνευμονολογικού Τμήματος και Υπεύθυνος του Κέντρου Μελέτης Ύπνου στο νοσοκομείο Ερίκκος Ντυνάν και σημειώνει πως θεωρητικά, οι διαταραχές ύπνου είναι πιο συχνές στους άνδρες (περίπου 6% με 10% του συνολικού πληθυσμού) απ’ ό,τι στις γυναίκες. Παρ’ όλα αυτά, μετά την εμμηνόπαυση, τα ποσοστά ανδρών και γυναικών εξισώνονται.
Συγκεκριμένα για το ιδιαίτερα διαδεδομένο Σύνδρομο Άπνοιας λέει: «Η άπνοια συνοδεύεται από έντονο ροχαλητό και διακοπές αναπνοής κατά τον ύπνο, ενώ μερικά από τα συμπτώματά της είναι το έντονο αίσθημα κοπώσεως την επόμενη μέρα, η υπνηλία και αρκετές φορές ο πρωινός πονοκέφαλος. Η ημερήσια υπνηλία είναι αρκετά επικίνδυνη αφού μπορεί να οδηγήσει σε τροχαία ατυχήματα».
«Άλλες απώτερες συνέπειες της άπνοιας κατά την διάρκεια του ύπνου είναι οι νυχτερινές ουρήσεις, η υπέρταση, η σεξουαλική δυσλειτουργία, η στεφανιαία νόσος, τα αγγειακά προβλήματα και οι καρδιακές αρρυθμίες», προσθέτει ο κ. Βαρουχάκης.
Από την πλευρά του ο κ. Αναστάσιος Μπονάκης, Νευρολόγος και εξειδικευμένος στη μελέτη και αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, αναφέρει πως οι περισσότερες διαταραχές του ύπνου, συμπεριλαμβανομένης της άπνοιας, έχουν κάποια νευρολογική βάση, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι οι ο μηχανισμός που εμπλέκεται κάθε φορά σε μια διαταραχή αποκλείεται να συμμετέχει και σε κάποια άλλη. «Όλα συμμετέχουν σε όλα. Υπάρχουν τόσο σύνθετοι μηχανισμοί οι οποίοι εμπλέκονται στις διαταραχές. Για παράδειγμα δεν είναι τυχαίο ότι οι παρκισονικοί έχουν πολύ μεγάλο ποσοστό αποφρακτικής άπνοιας. Αυτό συμβαίνει επειδή τα πράγματα δεν είναι τόσο αμιγή, όλα εμπλέκονται με όλα», αναφέρει.
«Η αϋπνία είναι απλώς και μόνο ένα σύμπτωμα και το πιο συχνό παράπονο των ασθενών μας», προσθέτει ο ίδιος, «Η αϋπνία μπορεί να είναι ποικίλης αιτιολογίας. Για παράδειγμα μπορεί να οφείλεται σε μια αγχώδη διαταραχή, σε ένα φάρμακο που προκαλεί αϋπνίες ή σε παθήσεις όπως είναι το σύνδρομο ανήσυχων άκρων. Ουσιαστικά εκφράζεται ως στέρηση ύπνου με όλα τα επακόλουθα: αδυναμία διεκπεραίωσης και συγκέντρωσης, υπνηλία και κόπωση».
Συγκεκριμένα για το ιδιαίτερα διαδεδομένο Σύνδρομο Άπνοιας λέει: «Η άπνοια συνοδεύεται από έντονο ροχαλητό και διακοπές αναπνοής κατά τον ύπνο, ενώ μερικά από τα συμπτώματά της είναι το έντονο αίσθημα κοπώσεως την επόμενη μέρα, η υπνηλία και αρκετές φορές ο πρωινός πονοκέφαλος. Η ημερήσια υπνηλία είναι αρκετά επικίνδυνη αφού μπορεί να οδηγήσει σε τροχαία ατυχήματα».
«Άλλες απώτερες συνέπειες της άπνοιας κατά την διάρκεια του ύπνου είναι οι νυχτερινές ουρήσεις, η υπέρταση, η σεξουαλική δυσλειτουργία, η στεφανιαία νόσος, τα αγγειακά προβλήματα και οι καρδιακές αρρυθμίες», προσθέτει ο κ. Βαρουχάκης.
Από την πλευρά του ο κ. Αναστάσιος Μπονάκης, Νευρολόγος και εξειδικευμένος στη μελέτη και αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, αναφέρει πως οι περισσότερες διαταραχές του ύπνου, συμπεριλαμβανομένης της άπνοιας, έχουν κάποια νευρολογική βάση, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι οι ο μηχανισμός που εμπλέκεται κάθε φορά σε μια διαταραχή αποκλείεται να συμμετέχει και σε κάποια άλλη. «Όλα συμμετέχουν σε όλα. Υπάρχουν τόσο σύνθετοι μηχανισμοί οι οποίοι εμπλέκονται στις διαταραχές. Για παράδειγμα δεν είναι τυχαίο ότι οι παρκισονικοί έχουν πολύ μεγάλο ποσοστό αποφρακτικής άπνοιας. Αυτό συμβαίνει επειδή τα πράγματα δεν είναι τόσο αμιγή, όλα εμπλέκονται με όλα», αναφέρει.
«Η αϋπνία είναι απλώς και μόνο ένα σύμπτωμα και το πιο συχνό παράπονο των ασθενών μας», προσθέτει ο ίδιος, «Η αϋπνία μπορεί να είναι ποικίλης αιτιολογίας. Για παράδειγμα μπορεί να οφείλεται σε μια αγχώδη διαταραχή, σε ένα φάρμακο που προκαλεί αϋπνίες ή σε παθήσεις όπως είναι το σύνδρομο ανήσυχων άκρων. Ουσιαστικά εκφράζεται ως στέρηση ύπνου με όλα τα επακόλουθα: αδυναμία διεκπεραίωσης και συγκέντρωσης, υπνηλία και κόπωση».
